Szczęść Bożę!!

Chciałem powiedzieć, że jestem osobą wierzącą ale pewne poglądy głoszone przez kościół nie znajdują u mnie zrozumienia i potwierdzenia słuszności zdroworozsądkowej. Nie chodzi mi tu o powoływanie się na pismo święte bo nikt z nas nie wie na ile możemy być pewni że naprawdę tam zawarte są myśli samego Boga. Bo przecież to nie on je napisał. Dlatego też pewne kwestie mnie nurtują i postanowiłem napisać. Moje pytanie tyczy się seksualnośći. Czemu kościół uważa za grzech współżycie przed ślubem, okazywanie sobie różnych form cielesnej bliskości przed ślubem, każdą formę bliskości która sprawia przyjemność za grzech? Ten zakaz doprowadza mnie do tego że zaczynam wątpić w kościół i nie chodzę do komunii chociaż sumienie mówi mi, że nie robie nic złego. Po pierwsze Bóg uczynił, że seks jest przyjemny, gdyby chciał aby służył tylko rozmnażaniu jako wszechmogący stwórca mógł to wymyślić w inny sposób. Po drugie najważniejsze przykazanie "miłuj bliźniego jak siebie samego" - jeżeli obydwoje się kochamy i obydowje chcemy bliskości, przyjemności liczymy się z konsekwencjami to co w tym złego. Jeżeli nie krzywdzę drugiej osoby? Oczywiście zawsze może być tak, że ktoś się w kimś zakocha zgodził się na seks, a potem ich drogi mogą się z pewnych względów rozejść i jedna z tych osób cierpi, ale to jest naturalne ryzyko wchodzenia w jakiekolwiej relacje i czy by był seks w związku czy nie i tak jedna osoba cierpi ta porzucona bo się przywiązała do drugiej. To jest nie uniknione nie chcąc krzywdzic drugiego musiałoby się wogóle nie wchodzić w żadne związki!! Po trzecie Bóg też nie rozpieszcza ludzi i doświadcza ich różnymi tragicznymi przypadkami i każdy o tym wie że takie jest życie cierpienie jest wpisane w życie i miłość. Wiec jak można mówić, że seks przed ślubem to krzywdzenie siebie i drugiego?? Proszę o sensowną odpowiedz bo naprawdę ten pogląd kościoła doprowadza mnie do rozpaczy i nie potrafię tak jak dawniej ufać kościołowi i jego słową. Proszę o odpowiedz.

Witam,

Należy rozróżnić to, że coś jest przyjemne od tego, że jest dobre; obie opcje mogą tworzyć dowolne kombinacje;
- zmywanie naczyń [nieprzyjemne, dobre],
- miażdżenie palców drzwiami [nieprzyjemne, złe],
- wspinanie się po skałach [przyjemne, dobre],
- seks przedmałżeński [przyjemne, złe].
Jak widać to, że coś jest przyjemne w żadnym wypadku nie determinuje tego, że jest dobre, bądź grzeszne.



Żeby liczyć się z konsekwencjami trzeba być już samodzielnym - nie może powiedzieć 16-latek, że jest gotowy opiekować się potencjalnym dzieckiem, bo tak naprawdę duża część obowiązków spadnie na jego rodziców, dziadków, czy rodzeństwo. Kiedy jestem już samowystarczalny mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że moim postępowaniem nikomu nie dołożę ciężaru (co nie znaczy, że nikt mi nie może pomóc). Jeśli ktoś już doszedł do takiego etapu to co stoi na przeszkodzie, żeby się ożenić?

Wypaczasz naukę Jezusa. Naprawdę uważasz, że owe największe przykazanie dotyczyło seksu?
Miłość do kobiety ma wiele płaszczyzn i nie musi się kończyć na zaspokajaniu własnych porządliwości. Jakie są te płaszczyzny...
Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje...
[1 Kor 13,4-8a]
Te rzeczy, o których pisze święty Paweł buduje się przez całe życie; zbudowanie udanej płaszczyzny seksualnej wymaga na ogół, jednej, dwóch nocy.

pozdrawiam

Wiersz o Milosci jest cudowny, kazdy raz gdy rozmyslam o nim mam lzy w oczach,nic tu dodac i nic nie odjac,po prostu perfect.

Brak przeszkód to trochę mało. Nic nie stoi na przeszkodzie, abym poszedł do kina dziś wieczorem, ale nie pójdę, bo zwyczajnie mi się nie chce. Co w tym złego?

kwestia seksu przedmałżeńskiego jest za bardzo wywyższana przez kościół i księży, tak jakby to to, że oni nie mogą uprawiać seksu rzucało im się na mózgi. relacja między dwojgiem ludzi jest bardzo wielopoziomowa i sprowadzanie jej do seksu jest znacznym spłyceniem.

Często próbujemy sobie zracjonalizować własne słabości, i zrzucić winę na kogoś innego. Sam tak robiłem i robię wielokrotnie, więc wiem. Ciężko jest ( zwłaszcza dziś, gdy seks atakuje nas z każdego rogu ) stosować się do zaleceń Kościoła - więc wymyślamy sobie " zdrowy rozsądek ", po to, by móc zrzucić winę na Kościół: to nie my jesteśmy słabi, to Kościół jest " zbyt restrykcyjny ", a w ogóle to wpycha się w nie swoje sprawy. A przecież jeżeli chcemy być WOLNI, to powinniśmy mieć CAŁKOWITĄ kontrolę nad własną seksualnością, tak, by np. swobodnie móc w ogóle tego nie robić, gdyby akurat taka była nasza decyzja.

1. Co to znaczy, że jest wywyższana?
2. Co to znaczy, że jest za bardzo wywyższana?



Powiedz więc, skąd ludzie, którzy widzą zło w seksie przedmałżeńskim, a którzy nie są duchownymi?

Wszystko jest względne.

- zmywanie naczyń [nieprzyjemne, złe; jednorazowe talerze są lepsze],
- miażdżenie palców drzwiami [przyjemne, dobre; różne są fantazje],
- wspinanie się po skałach [nieprzyjemne, złe; można się pokaleczyć i zginąć],
- seks przedmałżeński [przyjemne, dobre; nic dodać nic ująć].

A cytująć PŚ to ja wolę to:





;>

A czemu seksualność jest oznaką słabości?



A jeśli mowa tu o seksie bez prokreacji?