Witajcie! Piszę bo nie mam pojęcia co mam począć ze sobą. Mam zaledwie 18 lat a nie ma we mnie życia , entuzjazmu. Czasami mam wrażenie , że mam swój własny świat wtedy zaczynam marzyć i to mnie pochłania. Żyję w rodzinie hmm nie wiem czy można ją nazwać patologiczną(ojciec pije , brat też), są awantury , ale na pozór jest normlanie.Od najmłodszych lat mam jakiś dziwny problem , że zakochuję sie w osobach strszych np aktorach, nauczycielach, księżach ...Te uczucia mają charakter platoniczny , ale nie szybko mijaja. Nie wiem dlaczego tak się dzieje...Obecnie chodze do 2 klasy szkoły średniej ...moja sytuacja w klasie nie jest najlepsza z osobą z którą siedze w klasie nie mam kontaktu , uważają mnie za osobę dziwna w sensie ze nic nie mowie.Poza tym nie uczę sie za dobrze. Może izolacja spowodowana internetem sprawiła , że taka jestem. Poza tym czuję sie samotna. Czuje , że mam już dość. Z drugiej strony wiem , że jeśli sie postaram mogę to zmienić. Jednak czasami mam ochotę się zabić, czasami rośnie we mnie gniew. Pozdrawiam!

W Twojej rodzinie jest problem alkocholowy i stąd Twoje problemy.
jeśli podasz mi na priv gdzie mieszkasz, wskażę Ci miejsce, gdzie będziesz mogła uzyskać pomoc psychologiczną i duchową

Popieram Kyllana. Na pewno rozmowa z psychologiem pomoże

Hm... To tak jak kiedyś było (a może i jest) ze mną.... darkness88 oto mój mail: m.pawlak2903@poczta.fm

Jak chcesz, to napisz...

Tez tak kiedyś miałem. Znam uczucie mieszkania 18 lat pod jednym dachem z alkoholikiem. Wiadomo w czym znalazłem swoją drogę jeśli chcesz mojej pomocy to odezwij się na PM.