Czy mam obrazić twoją inteligencję i wyłożyć ci to bezpośrednio?
Skoro prosisz.
Najogólniej rzecz biorąc, miłością chrystusową jest miłość Boga i bliźniego, która nie jest sprzeczna z Nauką Ewangelii.
Twoje zachowanie było (i mam nadzieję już nie będzie) sprzeczne z Nauką Ewangelii
(w tych miejscach w których to zaznaczyłem, więc nie proś mnie o ponowne przypominanie tego samego),
dlatego napisałem o tobie to co napisałem.


A co do pedofilii - załóż osobny temat, to porozmawiamy.

no właśnie czyli miłość o której mówisz i którą tłumaczysz powinieneś przedłożyć facetowi zawiązującemu ten temat i szlus .natomiast proszę mi przedstawić w których miejscach moje zachowanie było sprzeczne z nauką ewangelii .może chodzi ci o te wpisy =
Pisanie o pochylaniu głowy i proszeniu o miłosierdzie
przy jednoczesnym pisaniu tego co ty piszesz,
jest przykładem obłudy, pychy, dwulicowości, przykładania podwójnej miary, relatywizmu moralnego,
nieudolnego maskowania własnej niechęci i nienawiści,
co w sumie jest rażąco sprzeczne z miłością chrystusową.
Pytanie o jej definicję jest przejawem twojego bezwstydu
(i jak to pięknie ujął autor Księgi Objawienia: haniebnej nagości).

temat pedofilii jak i homoseksualizmu jest równoznaczny , dlatego że jedno określono jako orientację seksualną a teraz to samo robi się z tym drugim . a jako że tak się to będzie tłumaczyć rozumiem że też całkowicie rozumiesz pedofilów .

Niniejszy temat nie jest o homoseksualizmie jako takim, ani tym bardziej o pedofilii, tylko o konkretnym przypadku osobistym Marcina i naszej opinii co do tego czy mówić mamie o tym czym Go dotknął Bóg, czy nie mówić.

A to co tajfun z tym tematem robi, przypomina mi trollowanie.

Seksoholizm to jenostka chorobowa więc radze iść do jakiegos psychologa (raczej prywatnego na państwową służbe zdrowia nie ma co liczyć). Trudno żyć z natręctwami seksualnymi, ciągle sie masturbując przy filmach porno, śliniąc się i sapiąc oglądąć sie na każda dziewczynę jaką widzisz.

O Nietzschem pewnie tez za wiele nie wiesz skoro nie potrafisz poporawnie napisać jego nazwiska że o znajomości języka polskiego nie wspomnę.

Nie rozumiem też jak można wypierać sie własnej natury w imie jakiegoś Boga( który jest na zewnatrz). Wyżej stawiać jakieś dogmaty niż własne Ja. Nie chodzi mi o jakis głupi ateizm.
Sądzę że człowiek jest manifestacją Boga lub też manifestującym sie Bogiem, "nie ma boga poza człowiekiem". Jedynym obowiązkiem człowieka jest odkrycie i czynienie swojej Woli.

"Napełnijcie się również miłością i wolą kochania, tak jak tego chcecie, kiedy, gdzie i z kim podług własnej woli" - Liber AL

W jego gwarze nazywałoby się to ewangelizowaniem.

ja tylko się dołączyłem do wypowiedzi które i tak już trochę zboczyły z tematu . i nie tylko ja to zrobiłem , dlatego pisząc że tajfun dodaj też innych . nawiasem jedno wiąże się z drugim
re angela s rozumiem że o ślinieniu i ciągłym oglądaniu filmów porno wiesz z własnego doświadczenia ,mam jednak nadzieję że już ci przeszło i dalej trzymam kciuki .
a co to jest własna natura - to co czujesz to co masz na zewnątrz czy to kto coś ci wmówił .
faktycznie z takim nastawieniem do siebie nie zauważasz innego człowieka - ważne że jesteś ty i dla ciebie . ale i tak trzymam kciuki .
elbrus z sił opadłeś weż się w garść i zacznij czytać nitzschego . może wtedy przemówisz gwarą angeli s.

Jedzenie wieprzowiny i malowanie obrazów przedstawiających Boga też kiedyś uchodziło za grzeszne.
Dlaczego jedne rzeczy z Nauki można zmieniać, a innych nie? Skoro kwestie związane z seksualnością są dla Boga takie ważne, to dlaczego Chrystus prawie wcale o tym nie mówił?

Bo Piotr ma klucze Królestwa Niebios.Skoro obecnie w Kościele są 4 dogmaty maryjne - jedne z fundamentalnych w objawieniu bożym prawd wiary,
to dlaczego Chrystus prawie wcale o tym nie mówił?

Ale jest znany przypadek, kiedy Paweł "naprostował" Piotra, kiedy ten błądził. Wniosek z tego taki, że Piotr może zmienić zdanie (co już niejednokrotnie miało miejsce).



No właśnie. W styczniu w trakcie spotkania opłatkowego rozmawiałem z przeorem lokalnego klasztoru, odnośnie tego kto może być zbawiony. Z tego co mówił, w zasadzie każdy człowiek, niezależnie czy wierzy, czy nie, może być zbawiony. Chyba nie był to jakiś hereretyk? A jeśli nawet buddysta, czy ateista może być zbawiony, to po co w ogóle te dogmaty?

Paweł skrytykował jego osobiste postępowanie, a nie nauczanie:
viewtopic.php?f=16&t=4629 (EX CATHEDRA)
viewtopic.php?f=16&t=20372 (O papieskiej nieomylności-małe sprostowanie)
viewtopic.php?f=16&t=10711 (Nieomylność papieska)
//prawdy wiary

viewtopic.php?f=27&t=7698 (Nieomylność nauczania Kościoła)
viewtopic.php?f=2&t=1506 (Kościół - jego nieomylność i karty historii)
//luźna dyskusja
viewtopic.php?f=48&t=20736 (Co to znaczy, że poza Kościołem nie ma zbawienia?)
viewtopic.php?f=48&t=2682 (Poza Kościołem nie ma zbawienia, czyli nawracać czy nie?)
viewtopic.php?f=46&t=23035 (Dlaczego ludzie utożsamiają Krk z Kościołem Chrystusa?)

A czy uczynki nie są jednocześnie przykładem, czyli nauką?

A Ty jak uważasz, nie można być zbawionym jeśli się nie uznaje dogmatów?

Nie jest to nauka spełniająca dogmatyczne wymaganie orzeczenia ex cathedra
(poczytaj zalinkowane tematy).To zależy, do jakiego Kościoła bym należał,
a że nie jest to temat o zbawieniu niewierzących w dogmaty,
to nie chcę się tutaj o tym wypowiadać.
Jak zauważył maly_kwiatek - dość już było niepotrzebnych wpisów.

Wielu księży tak uważa. Problem polega na tym, że jest to nie do końca zgodne z tradycją a nawet " niewygodne". Poza tym łatwiej jest prawić morały, straszyć karą, oceniać i krytykować niż pochylić się nad konkretną osobą, poznać jej problemy, zrozumieć i wyłuskać to, co dobre. Obecnie nawet teologowie zastanawiają się nad terminem wiary ukrytej. A chodzi tutaj mniej więcej o to, ze ateista nie może być potępiany tu na ziemi ani tez skazywany na "wieczne męki' tylko dlatego, że preferuje taki a nie inny światopogląd. Ważniejszy od światopoglądu i zmówionych pacierzy jest styl życia oraz stosunek do drugiego człowieka.

A czy św. Piotr wiedział w ogóle, co to są orzeczenia ex cathedra? Chyba wiesz w jaki sposób doszło do ogłoszenia dogmatu o nieomylności papieża. Trudno się w tym dopatrywać działania Ducha Świętego.



A wracając do tematu. Czy uznanie homoseksualnej miłości za grzech, jest dogmatem?

Nie chcę popełnić błędu, ale zdaje się, że jest to tzw. pewnik teologiczny,
czyli dość oczywista i bezpośrednio wynikająca z logiki interpretacja wyjaśniająca pewne prawdy,
niekoniecznie potrzebne do zbawienia, takie jak: ilu synów miał Jesse ojciec Dawida.

W tym przypadku dotyczy to sprawy po części związanej z moralnością, ale po większej części z wiarą,
ale nie trzeba ustanawiać żadnego dogmatu
w sprawie tak oczywistej i interpretowanych jednoznaczne przez większość wyznań chrześcijańskich
(wyłączając egzegetycznych liberałów, którzy nawet zmartwychwstanie Jezusa odczytują jako mit o charakterze symbolicznym).