czy to jest realne?

Nie.

Tak

Nie wierzysz w ludzi?

Moim zdaniem tak, aczkolwiek obarczone wysokim stopniem ryzyka, że w przyjaźń może się wplątać element fascynacji.

Liza - piękny słowotok.

Destyna - Zależy co masz na myśli mówiąc przyjaźń.

Jeśli ta kobieta ma zamiar (jak to zwykle bywa wśród przyjaciół) przesiadywać 3 razy w tygodniu na plebanii popijąc kawe i zabierać owego księdza raz na jakiś czas do kina lub inny koleżeński wypad, to taki układ nie wchodzi w grę moim zdaniem.
Ksiądź to nie zawód. Kapłan ma określoną misje, a co za tym idzie, określone zadnia i tryb życia. Dochodzi oczywiście jeszcze sprawa potencjalnego zgorszenia.

Jeśli natomiast ma być to "luźniejszy układ" i traktować takiego księdza jako wujka dobrą rade, który pomoże o każdej porze dnia i nocy to jak najbardziej. Przeciez takie relacje z wiernymi w dużej mierze są poprostu elementem powołania kapłana, tym bardziej jeśli dany ksiądz jest kierownikiem duchowym przykładowej kobiety.

Jeśli jednak ta kobieta, samotna kobieta, szuka sobie przyjaciela - mężczyzny i przypadkowo wypada na księdza i owa pani nie wie co teraz począć, to lepiej niech da sobie siana i zakończy to czym prędzej, bo taka sytuacja niczemu nie sprzyja, ewentualnie obupólnemu grzechowi.
Takie jest moje zdanie.

Czyli najbezpieczniej by było, gdyby przyjaźnili się kapłani:
- hetero z mężczyznami,
- homo z kobietami,
- aseksualni z kimkolwiek,
- biseksualni z nikim.
Czy to nie popadanie w lekki obłęd?

Ehh, problem w tym, że kobiety uwielbiają mężczyzn bardzo inteligentnych i ...zwyczajnie dobrych.
Połączenie dość rzadkie. A wśród księży-przeciwnie-występuje dość często...choć może nie nagminnie ( )
Jak już trafią na takiego to może być ciężko nie zakochać się w ideale...po prostu. Krew nie woda.

Doskonale rozumiem kategoryczne-nie - Lizy.

Osobiście pewnie 'zaryzykowałabym' przyjaźń, o której w temacie, bo w moim otoczeniu na tematy religijne
po prostu nie ma z kim porozmawiać, ale pytanie dotyczy samotnej kobiety...no nie wiem.
Wszystko zależy od zaangażowanych w tę przyjaźń osób...

Czyli przyjaźń między kobietą a głupim i złym kapłanem byłaby dopuszczalna?
Oczywiście, że to zależy, bo ciężko nie zakochać się w ideale...po prostu. Krew nie woda,
dlatego nawet przyjaźń z zamężną kobietą może być śmiertelnie niebezpieczna.
Jak się zakocha w takim inteligentnym i dobrym, to nie rzuci męża? Pewnie, że rzuci.

Dopuszczalna tak, tylko po co się z takim przyjaźnić...Jeśli jest głupi, to nie ma o czym z takim porozmawiać. Jeśli jest zły, to raczej nie będzie chciał podzielić się swoją wiedzą...
No tak, Destyno, chyba jednak diabeł tkwi w szczegółach, których my nie znamy.To znaczy nie da się tak po prostu odgórnie zawyrokować. Zależy od konkretnej sytuacji i konkretnych osób.

Elbrus - piszesz jakbyś na siłe nie chciał zrozumieć o co chodzi MARIEL.

Dla mnie sprawa jest prosta. Czy wystąpiłoby uczucie czy nie, czy dany kapłan miałby 150 IQ czy tylko 60, przyjaźń z ksiądzem to tak newralgiczna sytuacja, że klasyczna i intensywna przyjaźń nie wchodzi w grę już z samej możliwości zgorszenia innych ludzi, więc moim zdaniem stawianie kapłana obok człowieka zamężnego jest nie do końca trafione.
Opcji na przyjaźń z księdzem jest jednak bardzo wiele, jak napisałem w pierwszym poście, jeśli natomiast mają to być stosunki "pełną gębą" to jak dla mnie jest to nie na miejscu.

Chodzi mi o taką znajomość raz lub dwa na miesiąc spotkac się porozmawiac,nawet nie musze osobiscie starczy mi nawet porozmawiac na gadu gadu. Dziękuję za wpisy i odpowiedzi.Pozdrawiam Destyna

A myśmy was już do kina posłali razem
Pozdrawiam

hehehe

Wierzę. Nawet ich lubię.
Szukanie przyjaźni z księdzem nie jest jednak uczciwe. Gdyby zapytał facet to nie widziałabym w tym nic złego. Tu widzę ryzyko. Po co się wyplątywać z czegoś? Lepszym rozwiązaniem jest omijanie okazji. Zapytano o przyjaźń, nie koleżeństwo.
Jak ksiądz ma 80lat to wierzę w tę przyjaźń.