Czym i dlaczego się różnią i jak się do siebie mają? Czy zawsze jest tak, że prawda jest dobra i piękna, pięknym jest coś prawdziwego i dobrego, zaś dobro jest piękne gdy prawdziwe?

Swoje myśli na ten temat dopiero wysnuwam, już teraz jestem ciekaw Waszych.

"Czy zawsze jest tak, że prawda jest dobra i piękna, pięknym jest coś prawdziwego i dobrego, zaś dobro jest piękne gdy prawdziwe?

Tak! Bo prawda dobro i piękno pochodzą od Boga!
Dla każdego, zdolnego do logicznego myślenie człowieka, to jest oczywistość!

Co: bo? Pytanie które postawiłem mają raczej na początku "czy", odpowiadanie na takie pytanie zaczynając od "bo" raczej nie jest logiczne...

I nie, nie jest to oczywistość. Prawda, dobro i piękno mogą pochodzić od człowieka nie ma tu żadnej nielogiczności, a jeśli taką widzisz, to wskaż proszę.

Jeżeli ktoś nie jest zdolny do logicznego myślenia, to nie jest oczywiste!
{logika jest to teoretyczne rozważanie łańcucha przyczynowo - skutkowego w oparciu o poznanie rzeczywistości (prawdy) i zasad funkcjonowania świata materialnego.]

Wyznawcy religii materialistycznej nie są zdolni do logicznego myślenia. Oni potrafią jedynie rozważać bezpośrednią i doraźną przyczynę zysku materialnych dóbr dla siebie, a nie są zdolni do przewidywania przyszłości. Od przeszłości się odcinają,lub ją zakłamują, bo daje o nich fatalne świadectwo. Stąd hasło "Nie patrzmy w przeszłość" Olo Pierwszego Chorowitego.

Nie, nie jest to. Logika zajmuje się regułami poprawnego formułowania myśli, wnioskowania i uzasadniania. Posługujesz się jakąś prywatną definicją logiki, zatem Twoimi twierdzeniami o myśleniu nielogicznym nikt nie ma obowiązku się przejmować.

Chciałbyś może powiedzieć coś o prawdzie, dobru i pięknie? Któreś z nich jest dla Ciebie ważne szczególnie, czy może po równo? Da się te rzeczy rozdzielać, czy nie, a może nie należy? Czy może np. istnieć piękno bez prawdy? Prawda, która nie jest piękna? Czy może są to trzy nierozłączne aspekty jednego ( dla Ciebie zapewne - Boga)?

JedenPost, mógłbyś mieć więcej uprzejmości dla osób, które wypowiadają się w twoim temacie.

prawda, dobro, piękno...

prawda jest jedna i innej nie ma

dobro to dobro, nie ma co dywagować choć i to dla wielu ludzi jest pojecie relatywne. dla mnie nie.

piękno - jest piękno prawdziwe i piękno złudne, a wiec kłamliwe.


dla tych co kochają prawdę, będzie ona dobra i piękna, ale są i tacy, co nienawidzą prawdy
wiec pojecie dobra i piękna, tez będzie dla nich inne.

Szczególnie kiedy na przywitanie punktują wykrzyknikiem tezę, że człowiek, dla którego nie jest oczywistością to co oni raczą w danej kwestii sądzić nie jest zdolny do logiczego myślenia...?

Poza tym Maluczki dopiero po moim poście doedytował do swojego cytat i Tak!, bez tego jego post był naprawdę niezrozumiały.

Jeśli nieuprzejmy byłem w kwestii logiki - no przepraszam, ale nie dojdziemy w dyskusjach do niczego, jeśli każdy będzie pod różne pojęcia podstawiał własne ich rozumienie.



No właśnie, ale - co z nim wtedy? Pozostaje mimo wszystko pięknem?

A prawda? Czy może być brzydka, czy też już sam fakt że jest prawdą czyni ją piękną?

Prawda to stan faktyczny, nie jest ani dobra ani zła, ani piękna ani brzydka, a po prostu ... prawdziwa Jeśli np. ktoś schleje się do nieprzytomności i leży zarzygany w błocie, to nie jest to ani dobre ani piękne, ale taka jest prawda.
Poza tym prawda jest obiektywna, mimo trudności z jej ustaleniem.

Z dobrem jest większy problem, bo jest mniej fizyczne, namacalne, mierzalne. Obserwator musi stosować własne kryteria oceny, ewentualnie kryteria, które uważa za słuszne. Jeśli istnieje Absolut Dobra, to z dobrem jest podobnie jak z prawdą - jest obiektywne, mimo trudności z jego ustaleniem. Jeśli Absolut Dobra nie istnieje, to dobro jest subiektywne.

Z pięknem jest analogicznie jak z dobrem. Może z tą różnicą, że w przypadku piękna mamy dużo większe odchylenie standardowe ocen i ten fakt jest dość powszechnie akceptowany ("o gustach się nie dyskutuje", "nie to ładne, co ładne, ale co się komu podoba" itp.).

Oczywiście wszystko moim zdaniem

Dziękuję . O tego typu odpowiedzi mi chodziło.

Fakt, z tej trójcy jedynie prawda daje się zobiektywizować niewątpliwie, choć z drugiej strony co z wszystkimi zdaniami typu to jest dobre..., to jest piękne... ?


I co ze stopniowaniem? Raczej zgadzamy się wszyscy, że można mówić, że coś jest piękniejsze od czegoś innego, co jednak z dobrem i prawdą? Czy sama prawda się stopniuje, czy jedynie dostęp do niej? Tzn. mogę powiedzieć znam część prawdy ale nie: zdanie "trójkąt ma trzy boki" jest prawdziwsze niż "kwadrat ma cztery kąty"... Z kolei dobro - to dochodzi kłopot ze stanem pośrednim, stanem obojętnym/neutralnym, którego możliwości niektórzy zaprzeczają, twierdząc, że brak dobra rodzi automatycznie zło. Czy dobro w sensie moralnym się stopniuje, czy słusznie jest mówić o czynie: lepszy, najlepszy? Czy raczej: dobro mniejsze, większe... a może: dobra więcej, mniej?

Sporo tych zagwozdek.

Co z nimi robi?

Cała przyjemność po mojej stronie


Skróty myślowe od moim zdaniem to jest dobre/ piękne. Ewentualnie od moim zdaniem istnieje Absolut Dobra i to jest z nim zgodne. Albo i jestem mocno przekonany o istnieniu Absolutu Dobra i to jest z nim zgodne.


Stopniuje się dostęp do prawdy, czyli mogą być lepsze i gorsze przybliżenia. Np. 100 jest słabym przybliżeniem liczby PI, 3 jest już bliższe prawdy, a 3,14 przyjęło się uważać za wystarczająco dobre przybliżenie, aby uznawać je za prawdziwe. Czyli odpowiedź "3,14" na pytanie "ile wynosi liczba PI" uważamy za poprawną jako wystarczająco dobre przybliżenie. Wskazane jednak, aby zdawać sobie sprawę, że to tylko przybliżenie.


Moim zdaniem dobro (jak i zło) się stopniuje. Gdyby szukać analogii w fizyce, to dobro można by porównać do ciepła - nie ma takiego pojęcia fizycznego jak "zimno", jest tylko ciepło i jego brak. Ale dla wygody opisu, oprócz bezwzględnej skali Kelvina, posługujemy się również skalą Celcjusza, ze stanem neutralnym oraz temperaturami mniej lub bardziej dodatnimi.

@Maluczki

Co robi? Przybliża nam, gromadzi, systematyzuje. Te reguły znaczy. Logika, jako nauka, zajmuje się nie tyle tym, czy mówisz prawdę, tylko tym, czy dowodząc jej używasz poprawnego rozumowania. Inaczej: w logice (dwuwartościowej - tradycyjnej) zdanie jest prawdziwe lub fałszywe, ale to nie znaczy, że to fałszywe jest nielogiczne.



Ciekawa analogia, również ze względu na nawiązanie do tego, co robimy dla wygody.

Większej bzdury jeszcze nie czytałem!
To co? Kłamstwo można wytłumaczyć logicznie?! Chyba tylko idiocie!

Nie czytałeś przede wszystkim choćby fragmentu jakiegokolwiek podręcznika do logiki, czy choćby poświęconego logice działu w dowolnej książce do matematyki na poziomie szkoły średniej.



Można. Jeśli wejdziesz do sklepu, a sprzedawca poda Ci fałszywe ceny dwóch lub więcej bułek, to suma, którą zapłacisz, będzie logicznie wynikała z tych cen, choć suma prawdziwa powinna być inna.

W logice:

-mając prawdziwe przesłanki i rozumując logicznie otrzymasz prawdę
-mając fałszywe przesłanki i rozumując logicznie otrzymasz fałsz
-mając prawdziwe przesłanki i rozumując nielogicznie otrzymasz fałsz lub prawdę
-mając fałszywe przesłanki i rozumując nielogicznie otrzymasz prawdę lub fałsz

może skupmy się na tym pięknie.
odniosę to trochę do naszej wiary.
dla mnie piękno prawdziwe np. kobiety - to kobieta -> "typu Maria"
piękno fałszywe, to kobieta -> "typu Ewa"
ich piękno jest inne i zupełnie czemu innemu służy.
Maria doprowadza mężczyznę do Zbawienia, a Ewa do potępienia.

oczywiście nie o imiona tu chodzi, ale o ich symbolikę.