Witam.
Mam dylemat i potrzebuje pomocy!
Od trzech miesiecy jestem w Niemczech w pracy,ale jestem tu sam bez rodziny i teskni mi sie za nimi.
Co robic w takich chwilach? Czy to tesknota za Polska czy poprostu brakuje mi kogos do wsparcia?
Powiadaja tutaj,ze powinienem sobie znalesc dziewczyne,tylko czy to pomoze?
Ja bardzo w to watpie bo nie wiem czy bym byl w stanie pokochac obcokrajowianke???
A wrocic do Polski narazie nie wroce bo ciezko sie ustatkowac samemu:(
Prosze o pomoc dziekuje bardzo!

Dlaczego z góry zaladasz, że nie uda Ci się pokochać takiej osoby?
próbowałeś..?;)
hmm..jak poradzic sobie z tesknotą, jedyne co mi przychodzi do głowy, to zęsty kontak. Oczywiscie zdaję sobie sprawy, że częste przyjazdy, potem powroty do Niemiec, rozmowy telefoniczne sa kosztowne, a jak z kontaktem typu GG, facebook i tego typu komunikatory?
Na pewno jest Ci cięzko, ale jedyne co mogę napisac, chociaz zabrzmi to bardzo banalnie - nie trac nadziei..

SKYPE bylby bardzo pomocny.

Ja mam podobny problem - siedzę w UK przez wakacje i nie tyle tęsknię za ojczyzną tylko... no właśnie. Coś się we mnie zmieniło. Przytłoczyło mnie to wszystko - ludzie z całego świata, wszechobecny szum i tłok oraz całodzienna praca (ciężka). A konkretnie moja wiara podupadła, zobojętniała mi. I to straszliwie. Nie za bardzo wiem co robić...

Ale jak wiara może podupaśc w tak krótkim czasie?
Co mogło to spowodować Twoim zdaniem? Bo chyba nie ludzie z całego świata, wszechobecny szum i tłok oraz całodzienna praca
Bo sugerowałoby to, że ta wiara coś słaba była.

wloczykij, co masz na mysli?
brak czasu na modlitwę, chęci, brak nadziei?
Wiara podupadła - wierzysz przecież w Jezusa, chyba nie miales na mysli, że 'słabiej' w Niego wierzysz?:)

napisałem że mi to zobojętniało - wypalenie duchowe, jeśli tak mozna to nazwać.

Poza tym - daruj sobie, raczej nie mam zamiaru się tłumaczyć przed Tobą (to do achada)

Łatwo utracić wiarę, gdy żyje się w stresie i ciężko pracuje fizycznie. Za granicą często w pracach fizycznych np. zbiorach truskawek jest wyznaczona ilość koszyczków na godzinę do uzbierania plus ich segregacja podczas zbierania.
Tempo jest takie, że nowicjuszom dają kilka dni na przystosowanie, a jak się nie uda to do widzenia. Na początku człowiek po takiej pracy pada ze zmęczenia po pracy i nic nie ma dla niego sensu. Później może znowu ją mieć, ale kwestią kluczową jest kiedy wróci...


Problem z tęsknotą emigrantów jest taką plagą, że powstały już opracowania na temat tych zjawisk. Jest trudno, ale warto walczyć o siebie. Z czasem człowiek się przyzwyczai do nowej sytuacji- tylko potrzeba czasu.

Dokładnie - brak czasu na modlitwę (i chęci). Wychodzę o świcie, wracam wieczorem i padam na twarz ze zmęczenia. W dodatku otaczają mnie muzułmanie i hindusi (w najlepszym wypadku chodzące definicje określenia "mamoniarze" używanego przez Maluczkiego )

Nie musisz, bo mnie to nie obchodzi.

Stwierdzam tylko fakt, że twoja wiara była słaba, zatem bezwartościowa.
Zwłaszcza z gdy podupada z tak błachego powodu jak otoczenie osób wyznających inne religie i to w tak krótkim czasie.
Ile to minęło od poczatku wakacji - 2 tygodnie ?

mialam ostatnio to samo co Ty, - okladnie zobojetnialo, ale zauwazam u sibie tką rzecz - za kazdym razem, gdy przychodzi do zobojetnienie, zaraz potem przychodzi Jezus i dziwna 'moc' ciągnie mnie do niego, przez co walka sama ze sobą, aby zostac przy Bogu czynnie jest łatwiejsza:)

achad, 'Stwierdzam tylko fakt, że twoja wiara była słaba, zatem bezwartościowa'
Nie masz prawa oceniac wiary kogokolwiek..rzeczą ludzką jest upadac, tudziez podupadac:) dobre jest ten upadek zauwazac, a jeszcze lepsze podnosic się;)

Gdyby Cię to nie obchodziło to byś nie zadał tego pytania. Każdy ma swoje chwile słabości, czasem zdarzają się trudne warunki- spróbuj w temperaturze 30 stopni przez 8-10h intensywnie pracować przy zbiorze jakichś owoców/warzyw. Ciekawe, czy nadal tak łatwo będziesz oceniał wiarę

Więc pójdę do piekła. Kto wie, może nawet dostaniemy tą samą celę (jeśli tak to zajmuję górną pryczę).



Wiem o czym mówisz - bo mnie też wiele razy ciągnęło jak gdzieś zabaczałem. Ale teraz tego nie ma. Staram się sam z siebie żyć jak dotąd, ale w środku jest przeraźliwa pustka.

W każdym razie aktywność na forum będę musiał mooocno ograniczyć

Jozek - sory że Ci kradnę temat ale akurat się wstrzeliłeś z tematyką w moje zainteresowania

a ile już tak masz, jeśli wolno zapytać:)?