Śmigus, malowanie pisanek, puste miejsce przy stole, wspominanie zmarłych na końcu października, początku listopada, obrzędowość związana kolędowaniem, zielonymi świątkami, palenie Marzanny i wiele innych?

Czy podtrzymujecie? Jakie żywicie wobec nich uczucia? Czy przekażecie je następnym pokoleniom?

Jak byłem dzieckiem to smingus był fajną zabawą. Nie widzę w tym nic złego. Święto Wszystkich Świętych podobnie nie jest niczym złym samo w sobie, natomiast na pewno jest to absurdalne jeśli (paradoksalnie) bezmyślnie pamięta się o kimś bo tak wypada w kalendarzu. Tłumy, przepychanie się, całe miasto wylegające na ulice - nie tędy droga. A co do palenia/topienia marzanny to dawno już żadnej nie spaliłem/utopiłem i w gruncie rzeczy jak ktoś chce to nie widzę problemu, ale chyba nikt dziś tego nie bierze na poważnie jako obrzęd magiczny, tylko zwyczajna zabawa. Byle zdrowo podchodzić do ognia, czy też nie zanieczyszczać rzeki - i z tych dwóch przyczyn może lepiej odpuścić.

Podsumowując: co nie ma w sobie żadnego głębszego sensu i jest tylko zabawą ja sobie raczej podaruje. A co ma głębszy sens warto kultywować. A jeśli komuś przeszkadza pogański rodowód to zawsze odpowiadam tak samo - cała ta ziemia kiedyś była pogańska, więc jak ktoś się boi pogaństwa to obawiam się że stąpa po nim co dzień. A jak ktoś odpowie że ta ziemia jest uświęcona, to wskaże mu analogię do tych obrzędów.

Mam stosunek całkowicie obojętny.

Wszystko zaczyna sie tylko od niewinnej zabawy i jak się kończy to już wiemy....

No jak?

Przekażemy, o ile Kościół dokomponował do tych tradycji duchowość chrześcijańską. Będziemy oblewać się wodą na dworze, bo to fajna zabawa o ile jest ciepło. Pisanki barwię cebulą, nie maluję wzorów, bo nie mam czasu. Cały pażdziernik chodzę na groby i będę chodzić często, bo w tym roku zmarł mój Tato. Kolędować - z tym różnie, bo głos mi wysiada,alekolędowanie bqardzo lubię. W Zielone Świątki zwykle zapominam udekorować dom,zresztą szkoda mi ciąć gałęzi.

Śmigus - nie biorę w tym udziału i nie zachęcam
malowanie pisanek - jako jedna z rzadkich czynności, przy której jeszcze rodzina może się zgromadzić i bawić - zadnego odniesienia religijnego
puste miejsce przy stole - żadnego odniesienia religijnego
wspominanie zmarłych - tylko w chrześcijanskim kontekście religijnym
obrzędowość kolędowa - żadna, tylko wspólne śpiewy kolę w gronie znajomych
obrzędowośc zielonoświatkowa - żadna
palenie Marzanny - nie istnieje w ogóle w obrzędowości chrześcijanskiej
Inne?
choinka - coraz mniej i coraz skromniej, bardziej inne formy plastyczne w domu przypominające o narodzeniu Boga.

Ze wszystkich tradycji pogańskich przyjmuję tylko te, zaakceptowane przez chrześcijanstwo czyli "ochrzczone".
Żadnych Marzann, żadnych wianków, zadnych kwaitów paproci czy wróżb andrzejkowych, itd.

Mam pytanie - co jest tu rozumiane jako "brak odniesienia religijnego"?

To oznacza, że maluję pisanki dla zabawy, a nie dlatego, ze ma to wyrażać w jakiś sposób moją religijność.
Oczywiście, robię to tylko przed Wielkanocą, ale spokojnie mógłbym w mojej wierze, bez pisanek się obejść i nie sprawiłoby to, że moje przeżywanie Świąt byłoby gorsze.
Podobnie z choinką na Boże Narodzenie. Nie muszę jej mieć dla budowania wiary.
Co najwyżej dla nastroju.

Tak jest już chyba w większości przypadków. Osobiście nie przypominam sobie, by ktokolwiek z mojej rodziny czy znajomych (wierzących czy nie) nadawał rzeczom w rodzaju choinki jakiekolwiek znaczenie religijne.

Co ich zatem motywuje do tego typu działań?
Cz ów "nastrój"?
Czym jest ten nastrój?
Dlaczego wprowadzają go akurat pogańskie tradycje?

A mamy inne tradycje? Oblewanie wodą to zabawa, dzieci nie pytają jakie ma korzenie i czy mają jakaś lepszą alternatywę.

Bo są fajne.

Nie doceniasz przynajmniej niektórych dzieci. A gdy spytają?

We wszystkim brałem udział jako dziecko i samo to chyba pokazuj na jakim poziomie jest to " pagan power" ". Na zielone święta nadal przystrajamy płot gałązkami drzew.