@wybrana
Jak widzisz, nie tylko ja mam takie a nie inne zdanie o opowiedzianej przez Ciebie historii. Jakoś nikt inny nie poparł Twojego punktu widzenia.
I tu należałoby wcielić w życie pewną radę: jeśli jedna osoba mówi Ci, że się ubrudziłaś, możesz to zignorować, Jeśli to samo powie Ci druga osoba - zastanów się czy przypadkiem nie jesteś brudna. Ale kiedy trzecia osoba potwierdzi - spójrz w lustro.

Nie dostrzegasz w zachowaniu tej kobiety, określanej przez psychologów tzw małpiej miłości.
Co by złego nie zrobiło dziecko czy mąż, lub żona w skrytości jest przeżywane, ale nie napotyka na krytykę, naganne traktowanie.
Ja znam z dzieciństwa podobny przypadek u mojej koleżanki - ojciec nałogowy alkoholik bił systematycznie żonę i dzieci. Ta właśnie moja koleżanka miała od urodzenia problemy zdrowotne, bo urodziła sie przedwcześnie po pobiciu jej ciężarnej matki, ze skopaniem po brzuchu włącznie.
Bieda w tym domu była niewyobrażalna - tygodniami brakowało w domu chleba, 5 dzieci z matką żywiło sie ziemniakami pieczonym w popiele pieca domowego, z pożyczoną od sąsiadów solą.
Ale gdy zdarzyło się komuś w obecności żony współczuć jej i dzieciom, reakcją była agresja i koronny wykrzyczany argument pije ale za swoje, nie kradnie nikomu.

Niestety Helenko, ani ty ani Kael nie jesteście dla mnie autorytetem na tym forum. Czytałam już nie jeden wasz wpis i wole uniknąć dalszego komentarza.

I właśnie w twoim przykładzie Alus widać egoizm i zło domu rodzinnego.Na pewno rodzice twojej koleżanki byli chrześcijanami, katolikami, a nie widzieli obydwoje jakie zło, jaką traumę czynili swoim dzieciom. Trauma z dzieciństwa jest piętnem całego życia takich dzieci. Zdrowie psychiczne czasem leczy się do końca życia. Zło w domowych ogniskach jest straszne. Czynią to ludzie, którzy uważają się za niby wierzących. Właśnie po takich rodzinach widać, jak małe znaczenie ma dla nich wiara.

Piszesz truizmy i o czym chcesz dyskutowac? Ze ty jestes lepsza i swietsza i u ciebie jest wszystko ok i nigdy nikogo nie skrzywdzilas np plotkarstwem czy ponizaniem?

To czuj sie lepiej.

To jest forum dyskusyjne a nie dla (samo)wybranych, ktirzy sie dowartosciowuja pokazujac cudze slabosci.

Widzisz, mnie jeszcze razi zło i wolałabym, by tego zła było mniej. Leży mi na sercu wiara innych ludzi, bo ona jest największą wartością człowieka. Wolę brać w obronę ludzi pokrzywdzonych niż tych, którzy to zło czynią.

Lezy ci na sercu wiara innych ludzi? To idz do nich i z nimi wprost rozmawiaj (upomnij w cztery oczy - znasz to?) A moze zanim upomnisz sprobuj ich poznac i zrozumiec.

Wiesz kto i co ma sie zmienic w Kosciele, zeby bylo lepiej? Ty i ja. Tak powiedziala madra (swieta) kobieta, Matka Teresa.

Nikogo i nic nie zmienisz rozszarpujac szaty nad tymi slabymi w wierze, ktorzy wierza jak potrafiai zyja jak potrafia. Idz do nich, zyj z nimi i im tak pomagaj stawac sie lepszymi.
Skad wiesz, ze wierza na pokaz?
Bo ty im grzechy liczysz? Swoje policz!

Na tym swiecie Kosciol jest dla grzesznikow. Bezgrzeszni sa w niebie.

Jesli chcesz leczyc, to lecz przyczyne, a nie skutek.
Ten kto czyni to zlo o ktorym piszesz, sam mogl byc skrzywdzony i tez potrzebuje pomocy.
Pomagajac jemu pomagasz jednoczesnie tym ktorych bycmoze nieswiadomie krzywdzil.

Kael, mądre słowa powiedziała Matka Teresa - zmianę w Kościele, żeby było lepiej może wprowadzić ty i ja. Jak ty rozumiesz te mądre słowa Świętej? co one mówią? Czy według ciebie, chcemy aby było lepiej, ale siedźmy cicho i nic nie mówmy. Pada deszcz, to mówmy, że słońce świeci. Człowiek czyni zło, to mówmy, że ma prawo to czynić, bo przecież jako osoba grzeszna jest usprawiedliwiona. Nie droga Kael, tak pięknie tego nie oceniaj. Człowiek może czynić grzech, może upaść, ale przede wszystkim powinien dążyć aby również wzrastać. Jeżeli nie tworzymy w sobie woli, by stać się lepszymi, by chcieć się zmienić na lepsze, to nie mówmy o wierze, nie mówmy o Bogu a zachowujmy się tak beztrosko i bezkarnie jakby Bóg był wymysłem, abstrakcją. Św. Teresa mówi, że do lepszej zmiany musi dążyć ja, ty - czyli każdy.
Może ty Kael też spróbuj dać coś dobrego od siebie dla drugiego człowieka. Może zauważyłaś, że przez 1 dzień od założenia tego tematu jest ponad 500 odsłon. Kael - ludzie cię czytają, więc napisz dobrą radę, a nie ostrz języka na tych, co pragną to zrobić. Nie kieruj się złośliwością, ale kieruj się sercem.
Myśl o tych wszystkich co cierpią niegodziwość od innych i z nimi się solidaryzuj. Potępiaj czynione zło i broń pokrzywdzonych. Nie możemy patrzeć obojętnie ani na tych co są krzywdzeni, ani na tych, co krzywdę czynią. Jeżeli nie będziemy potępiali tych, co czynią krzywdę, to nie będziemy mieli do nich miłości, bo upominanie jest właśnie okazywaniem miłości.

Potępianie na forum to tylko pustosłowie, potępiać zło i naprawiać należy w realu.
Mam 3 dzieci, wszystkie jednakowo i równo kocham, nigdy nie robiłam żadnej różnicy między moimi dziećmi.
Zawsze dbałam o ich wiarę - syn ministrant przez lata, obie córki w wieku 8 i 10 lat przystąpiły do "Oaza Światło Życie".
Młodsza córka po studiach, w pracy trafiła na rozrywkowe środowisko i niestety mu legła - imprezy, alkohol i jak podejrzewałam narkotyki.
Nigdy nie przeglądałam pokoi dzieci - ufałam, ale w jej przypadku pod jej nieobecność przeszukałam i znalazłam torebkę z białym proszkiem. Wywaliłam do sedesu.
Reakcja córki gdy zauważyła brak była okropna, pełna agresji.
Obydwoje z mężem nie ustępowaliśmy - potępialiśmy sposób życia jaki przyjęła, ganiliśmy jej zachowanie,błagaliśmy o zmianę postępowania i dużo sie modliliśmy.
Córka na pewien okres wyprowadziła sie z domu.
Ja zapłaciłam ciężką depresją, ale ani na krok nie ustępowaliśmy w usiłowaniach zmiany jej życia.
Po 2-3 latach nasze działanie odniosło skutek, córka zerwała z tamtym towarzystwem, powróciła do domu i normalności.
Aktualnie jest zdrową duchowo i psychicznie kobietą, żoną i matką 2 dzieci

To moze ty, wybrana napisz dobra rade a nie oczerniaj te kobiete i jej wiare?

Prosze: czy porozmawialas z nia i zapytalas, dlaczego truje syna? Czy zatroszczylas sie o pomoc dla tego syna?
Czy poznalas te rodzine i jej wewnetrzne problemy i sprobowalas ich jakos odciazyc?

Raczej nie.
Ale wydaje ci sie ze cokolwiek dobrego sprawisz wytykajac “innym“ ze ich wiara jest na pokaz, bo (w domysle) twoja jest lepsza i wzorcowa.

Piękny przykład dałaś Kael rodzicielskiej miłości. Walczyliście o swoje dziecko z wielką troską, z wielką miłością. Nie ustępowaliście nawet na moment i myślę, że taka obcja nie miała by szans. Wychowanie dzieci nie jest łatwe, ale właśnie rolą rodziców jest by walczyć o swoje dziecko. Nie pogodziliście się z jej złym wyborem. Wasza walka przyniosła piękny skutek - zwycięzstwo. Kael właśnie tym wpisem dałaś dobrą radę i nadzieję dla niejednego czytającego tu rodzica. Bo takie problemy z dziećmi często się spotyka, w szczególnie w ich ciężkim okresie dorastania.


Co do tej rodziny, to znałam ją bardzo dobrze i zawsze żyliśmy w zgodzie. Synowie tej kobiety byli dorośli, ta po 40stce. Mieli własne żony, które wiem jak bardzo cierpiały oraz ich dzieci również. Nie miałam wpływu na tą rodzinę, bo byłam o wiele młodsza w tym okresie od tych synów i mogła by moja ingeręncja skończyć się nie zbyt miło. Wiem, że kiedykolwiek odwiedzili swoją matkę, to zawsze tam pili i pijani chodzili po podwórku. Matka ich na dodatek bardzo żl,e nastawiała ich przeciwko swoim żoną. Nigdy o tych żonach nie powiedziała dobrego słowa. Uważała, że to nic takiego jak jej synowie sobie wypiją i niejednokrotnie ten alkohol zawsze sama stawiała, nawet taki z własnej produkcji. Jej przykład przyznam się szczerze trochę mnie nastawiał negatywnie do Kościoła. Zaznaczam, w tym okresie byłam w okresie słabszej wiary. To, co działo się w tej rodzinie jednak bardzo mnie raziło. Nie mogłam interweniować, bo tam były osoby dorosłe i to nie była moja sprawa. Robiłam po prostu tylko dobry, sąsiedzki uśmiech i udawałam, że niczego nie zauważam.

To Alus napisala

Sorry, tak to Alus napisała piękne świadectwo rodzicielskiej miłości. Te wpisy następowały zaraz po sobie i stąd ta pomyłka.

Nie mam takich aspiracji. Pokaż mi chociaz jedna osobę w tym watku, która popiera Twój czyn. Dyskutuje tu,oprócz Ciebie, sześć osób.