Nie taki był Twój cytat Twój się kończył na wyliczaniu
dekalogu... dotyczył tylko tego.
Bądź tak miły i nie odwraca kota ogonem
Mam wrócić wstecz i zacytować to na czym się oparłeś..dużo tego nie było
Chcesz zobaczyć uczynek z wiary?
Wybaczam Ci że cały czas dążyłeś tylko do tego by mnie ośmieszyć.

Już dawno uściśliliśmy Dekalog rozdaniem majątku i podążaniem za Jezusem, więc żadnego wywracania nie ma. Istotne jest, że rada Jezusa odnosiła się do pewnych czynności (uczynków), po wykonaniu których, młodzieniec miał zostać zbawiony, a nie była niezrozumiałą radą w stylu "musisz uwierzyć"

Znaczy, ja się chciałem tylko zapytać, czy gdyby młodzieniec rozdał swój majątek równocześnie klnąc Jezusa najobrzydliwszymi słowy, że mu taką radę dał, i tak klnąc poszedł za nauczycielem, a nie za Panem moim i Bogiem moim, to by na zbawienie zasłużył...

Bo uczynek to uczynek. Można np. wprogramować w takie komputherium zrobotyzowane heurestykę na sieciach neuronowych i logice rozmytej, i ono uczynek wykona. Ba, decydować będzie, jaki uczynek w jakiej sytuacji...

Zbawienie zasadza sie na przykazie będziesz miłował - Boga i bliźniego.
Nakazując rozdać majątek Jezus nie gloryfikował uczynek, ale miłość do Boga, której to efektem winno być dobrowolne wyrzeczenie się ukochanych dóbr doczesnych.
Młodzieniec nawet i wierzył, ale powierzchownie, drobnymi uczynkami manifestując swoja wiarę, nie potrafił jednak wyrzec sie miłości do dóbr doczesnych.......nie może człowiek dwu panom służyć - Bogu i mamonie.

Omawianie danego przypadku polega na omawianiu tegoż przypadku, a nie na omawianiu przypadku "co by było gdyby ten przypadek nie był tym przypadkiem, ale był innym"


No dobrze, a skąd tę miłość do Boga wziąć?

Nie ma to jak dowodzenie co było pierwsze, jajko czy kura .
Wiara bierze się ze słuchania, a praktykuje przez miłość. Wzrost w wierze następuje w wyniku modlitwy, lektury Pisma Świętego i innych praktyk, jak np. rekolekcje, pielgrzymki, a przede wszystkim czynne uczestnictwo we Mszy świętej.

Żeby był czyn/uczynek najpierw potrzebna jest wiara w słowa Jezusa że to co mówi zbawienie zapewni/da je nam.
Miłość to już działanie łaski którą jest prawdziwa wiara.
Jak już pisałam nic z nas.

Każdy człowiek od poczęcia jest "zaprogramowany" na miłość - kochasz rodziców, rodzeństwo, dziewczynę/chłopaka, żonę?męża, dzieci, kochasz piękno, kochasz dobro - bo w tym wszystkim zasadza się cząstka Boga.
I to jest właśnie istota miłości do Boga.
Na pewno zaś brak Boga w kasie, w dobrach materialnych.

Widzę, że całkiem szybko zataczamy piękne koła i na pytanie "skąd wziąć wiarę", odpowiadamy "najpierw potrzeba wiary"
Więc znowu zapytam: skąd wziąć wiarę w słowa Jezusa?

Chcesz powiedzieć, że nie ma problemu z miłością do Boga, bo jesteśmy na nią zaprogramowani? Czyli zbawienie mamy w kieszeni?

A nie zauważyłeś, że programy wysiadają, psuja sie z róźnorakich przyczyn.
Aby nie dochodziło do awarii trzeba pieczołowicie o nie dbać, dbać o miłość, o to ziarno rzucone przez siewcę.

Czy na przykładzie, o którym mówiliśmy, czyli rozdaniu majątku przez młodzieńca, zalecenie rozdania i podążania za Jezusem, było elementem takiego dbania o miłość?

Jeżeli byłeś kiedykolwiek zakochany,na przykład w kobiecie, to będziesz wiedział, co to jest miłość i skąd się bierze. Ona po prostu nas dotyka i nic nie jest wstanie jej zniszczyć.
Żeby się w kimś zakochać, to najpierw musisz tą osobę poznać. Bliższe poznanie ma wpływ na rozwój naszych uczuć, które albo wzrastają,albo umierają. Nie będziesz wstanie pokochać Boga, którego obraz jest przedstawiony w sposób fałszywy, czyli złego i okrutnego. Możesz pokochać Boga prawdziwego, który jest miłością i największym przyjacielem człowieka. Gdy poznasz ten prawdziwy obraz Boga, to sam stwierdzisz - Boże nie sposób Ciebie nie kochać i pragnąć Twojego Królowania w moim życiu. Twoja dobroć i miłość - pomaga mi żyć, dodaje sił, usuwa lęk,ociera łzę.

Na słowa "Idź "chwat" na koniec tęczy, tam jest garnek ze złotem" jak byś zareagował ?
Wyśmiejesz albo uwierzysz w nie i wtedy dopiero pobiegniesz

Wiara to Boży dar dla "wybranych"/tych wcześniej poznanych, tych z żyzną glebą

A dlaczego ta miłość dotyka tylko do tej konkretnej kobiety a nie do innych kobiet?

Dokładnie.


Inaczej - wiara to dar Boży dla wszystkich - jedynie serca jednych stanowią żyzną glebę, innych kamienistą, a jeszcze innych zachwaszczoną.
Dlatego tylko ci z żyzną glebą przyjmują i pielęgnują wiarę.