Dzisiaj byłem w kościele na sumie o 12:00, no i te 5 minut się spóźniłem, na całe szczęście o dziwo ksiądz też się spóźnił i msza zaczęła się gdzieś tak o 12:05, a więc tak jakby jednak zdążyłem, no ale już mniejsza o te kwestie bo nie o tym chciałem gadać.
Najbardziej zaciekawiło mnie co na kazaniu ksiądz miał do powiedzenia, a zaczął opowiadać o parze narzeczonych, gdzie facet postanowił że zaprosi swoją narzeczoną na romantyczną kolacje, oraz późniejszy spacer, i ten narzeczony bardzo się namęczył żeby było idealnie i wspaniale, żeby było romantycznie sympatycznie, i ogólnie mega super.

No i narzeczona troche z przymusu, była na tej kolacji w restauracji, ale jej się tam nie podobało, nie miała nastroju na takie rzeczy, miała ochotę wieczór spędzić w domu przed telewizorem, i nie było ochoty na żadne restauracje, i w tej sytuacji narzeczony zachował się niewłaściwie? na siłe chcąc doprowadzić do tej kolacji? bo skoro narzeczony jest taki cudowny i wspaniały, to czy nie lepiej było dać spokój, i pozwolić zostać w domu przed telewizorem?

Jak ktoś nie zrozumiał, to dla wyjaśnienia, narzeczony to Bóg, narzeczona to wszyscy ludzie, natomiast restauracja to jest Niebo, a siedzenie w domu przed telewizorem to jest życie doczesne.

Chwali się, że zapamiętałeś homilię, ale o czym ma być dyskusja?

W tej części postu zawarłem kilka pytań



Jak już wcześniej mówiłem, narzeczony to jest Bóg.

I wychodzi, że "Bóg jest zły", bo proponuje restaurację zamiast oglądania na kanapie durnego serialu.

Wychodzi raczej, że narzeczona przyzwyczajona do swojego fotela, kapci i telewizorka, nie potrafi dokonać niewielkiego wysiłku aby wznieść się ponad swoją egzystencję i dostrzec piękno w innych sytuacjach.....jak pisał Cz. Miłosz - ubrani, wyfiokowani po mszy wchodzą w wytarte ścieżki plotkarstwa, obmowy, pychy......

Alus ubiegłaś mnie z komentarzem bo moje pierwsze przemyślenie po przeczytaniu tego co napisał Robek było takie samo.

Robek, ale w czym jest problem czy choćby przyczynek do jakiejkolwiek dyskusji?
Ksiądz posłużył się formą przypowieści dla ukazania rzeczywistości nadprzyrodzonej. Nie był w tym oryginalny ani w formie, ani w treści.
Jezus też się posługiwał takimi obrazami, co więcej nawet treściowo jedna z Jego przypowieści jest bardzo bliska - zob. Mt 22, 1 - 14; Łk, 14, 15-24.

Zły albo dobry to są dwie bardzo odległe skrajności, coś taj biały i czarny, a pomiędzy nimi chyba jest jeszcze coś po środku? są jakieś inne kolory?






Zacząłem o tym gadać, ponieważ to co mówił ksiądz w dość dużym stopniu się do mnie odnosiło, gdzie ja również nie chce restauracji, wole siedzieć przed telewizorem, i ciekawiło mnie czy są jeszcze inni ludzie, którzy również by wybrali ten telewizor.





Tutaj Ewangelia wg św. Mateusza, czy też Ewangelia wg św. Łukasza, przedstawia sytuacje w której brak chęci przyjścia na tą ucztę, i chęć powrotu do swojej pracy do swojego życia, jest odbierana przez Boga negatywnie, a czy to tak powinno być? że jak człowiek chce wrócić do swojej pracy, to Bóg może mieć o to, do niego pretensje?

A jak Robek by chciał wyprawić super przyjęcie dla przyjaciół, to gdyby nie przyszli Robka by to nie dotknęło?
Możesz siedzieć przed tym telewizorem, ale nie miej pretensji (do Pana Boga), że ominie ciebie uczta i że będziesz siedział sam całą wieczność i do tego bez telewizora.

Nie mam przyjaciół, więc sytuacja w której zapraszam kogokolwiek na przyjęcie, nie mogłaby zaistnieć.






To zabiorą mi ten cały telewizor, i nawet nie będę mógł mieć o to pretensji?

Niestety, właśnie tak będzie. Ten telewizor jest w leasingu z opcją końca użytkowania, jak wszystko co w tym życiu mamy.

Na tej uczcie mógłbyś przyjaciół spotjać, ale wolisz wegetację w samotności. Więc pretensje o skutki możesz mieć tylko do siebie. Jeszcze ciągle masz wybór.

Przecież mówiłem że nie mam przyjaciół, więc nie wiem o czym ty do mnie mówisz? jakby do ciebie nic nie docierało.

Ale powiem że fajna ta suma dla parafian, nie dość że z rozpoczęciem mszy na mnie poczekali, to jeszcze ksiądz konkretnie zwięźle rzeczowo na tym kazaniu mówił, o tej wizycie narzeczonych w restauracji.

Na tej uczcie, na którą Pan Bóg Robka zaprasz, a Robek woli w domu siedzieć i nigdzie się nie wybiera.

Nigdy nie lubiłem jakiś większych imprez, bo żeby w takich miejscach się odnaleźć to trzeba być duszą towarzystwa, zacząć nawiązywać jakieś między ludzkie relacje, takie coś to nie moja bajka, to nie jest dla mnie.