Hej.

Zastanawia mnie jedna rzecz.
Dlaczego jak ktos jest słaby, to ludzie sie zachowują jak zwierzęta
Trochę się odnoszę do Rosji,ze atakuje słabe kraje ale do ludzi tez sie odnosze



To juz moj ostatni wątek.
Juz nie bede zaśmiecał

Nie zaśmiecasz forum i pytania są uzasadnione.
Ten świat jest taki, że niestety u swych podstaw wzoruje się na zwierzętach czyli na przetrwaniu.
Pan Jezus ukazał nam świat miłości czyli jego przeciwieństwo. Niestety nie jest to łatwe iść taką drogą bez pełnego zaufania w Bogu. Np. być stygmatyzowanym w szkole i z miłością oraz zaufaniem w Bogu przyjmować to z pokorą.
Powinieneś więc odwrócić pytanie i zapytać, dlaczego nie potrafię tak zaufać Bogu aby ma słabość stała się mą siłą ?
Przypomnę że św. Paweł powtarzał „Jeżeli ma się chlubić to tylko swoją słabością”
Jak widzisz odpowiedź tkwi w zupełnie innym miejscu.

No to jak zaufać Bogu jak sie ma trudne życie??
Takiez żądam pytanie.

Filozofowanie w takiej sytuacji to jak dosypanie komuś soli do rany.
Może Cię pocieszy to, że wszystko co tu napisałem przeżyłem i byłem nie tylko w trudnych sytuacjach ale i na krawędzi życia i śmierci. Dlatego rozumie problemy innych i je czuje bo tego kiedyś doświadczyłem.
Natomiast wiem co bym uczynił w realu i to czynie - podchodzę i obejmuje takiego człowieka, przytulam, pocieszam bo nie mogę nic więcej - przeżyć jego życia.
Wiem natomiast co by uczynił Pan Jezus dla Ciebie - przyjął by Twoje cierpienie na siebie bo dla miłości nie ma ograniczeń. Ja tego jeszcze nie potrafię …

Atakowanie słabszych jest przejawem naturalnego porządku świata. To prawo naturalne stworzone przez Boga. Zwykle to silniejszy atakuje słabszego. Przypomnę co napisał Łukasz (Łk 14.31-31): Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju.
A jednak człowiek powinien kierować się przykazaniami miłości, a nie przewagą.

Zaufania nie można kupić, nauczyć się czy wyskrobać z PŚ.
Dla jednych wystarczyły dwa słowa: „Pójdź za Mną”, dla innych pragnąceych dowodów, trzeba było włożyć dwa palce w Ciało.
I pies jest nieufny gdy był katowany. Dla niego wyciągnięta ręka z pomocą nadal kojarzy się z karą. Gdy jednak jest wyciągana często i nie sprawia bólu, pomału zmienia jego przekonanie.
Następuje zmiana, rodzi się … zaufanie.