Kto według was najbardziej zasługuje na miano samarytanina naszych czasów i dlaczego?
ale pamiętajcie że:
" Miłosiernym Samarytaninem jest każdy człowiek,
który zatrzymuje się przy cierpieniu drugiego człowieka,
jakiejkolwiek by ono było natury.
Ten kto świadczy pomoc,
o ile możności skuteczną.
W tę pomoc wkłada swoje serce,
nie żałuje również środków materialnych."

prosze o szybkie odpowiedzi
jest mi to potrzebne na religie

to popracuj sam, a nie szukasz gotowych odpowiedzi.


Crosis

Pomyśl o konkretnych osobach albo organizacjach charytatywnych, może zakonach- na pewno jakieś znasz...

ok zrobiłem
jakbyto kogoś interesowło oto moja praca

SAMARYTANIN NASZYCH CZASÓW

„Miłosiernym Samarytaninem jest każdy człowiek,
który zatrzymuje się przy cierpieniu drugiego człowieka,
jakiejkolwiek by ono było natury.
Ten kto świadczy pomoc,
o ile możności skuteczną.
W tę pomoc wkłada swoje serce,
nie żałuje również środków materialnych.”

Według mnie na miano „samarytanina naszych czasów” zasługuje Matka Teresa z Kalkuty, ponieważ całe swoje życie poświęciła pomocy najbardziej potrzebującym.
Matka Teresa z Kalkuty [Agnes Gonxha Bojaxhiu] urodziła się 26 sierpnia 1910r. w Skopje (dziś Macedonia) w rodzinie albańskiej. Mając 18 lat wstąpiła do irlandzkiego zgromadzenia loretanek i wyjechała do Indii. Tam spotkała się ze straszną biedą w Kalkucie i postanowiła założyć instytut zajmujący się biednymi ludźmi. Po opuszczeniu klasztoru założyła Zgromadzenie Misjonarek Miłości. W ciągu swojego długiego życia Matka Teresa przemierzyła cały świat zakładając placówki swej wspólnoty zakonnej i pomagając na różne sposoby najuboższym i najbardziej potrzebującym. Otrzymała wiele nagród m. in. pokojową Nagrodę Nobla w 1979. Zmarła w Kalkucie w 1997. Beatyfikacji Matki Teresy dokonał w ramach obchodów 25-lecia swojego pontyfikatu Jan Paweł II 19 października 2003.
Matka Teresa z pewnością zasługuje na miano „samarytanina naszych czasów”, ponieważ nie jest taka jak kapłan czy lewita [z pozoru bardzo pobożni ludzie], którzy obojętnie spoglądają na cudzą krzywdę, ale przypomina Samarytanina, który „...opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.”

no, widzisz, chcesz to umiesz...

dla ciekawostki dodam, ze w języku albanskim xh czyta się jak nasze dż, czyli Agnes Gondża Bojadziu ...