Niewolnictwo w historii USA

Metalik

Niewolnictwo w historii USA
http://www.pogonowski.com/display_pl.php?textid=352

W 1860 roku, w USA, kapitał zainwestowany w niewolników, był większy, niż wartość rynkowa plantacji na południu Stanów i był trzykrotnie większy, niż koszt ówczesnych koleji żelaznych w Ameryce Północnej. Amerykańskie plantacje bawełny stanowiły ponad 60% produkcji światowej i dostarczały bawełnę na rynki świata od Anglji do Rosji, w której ważnym centrem włókienniczym była Łódź.

Bawełna była podstawą bogactwa amerykańskich bankierów, agentów asekuracyjnych, pośredników i właścicieli statków. Od roku 1800 do 1863 liczba czarnych niewolników wzrosła w USA czterokrotnie, do czterech milionów. W 1863 roku przepowiadano że cena niewolników wkrótce się podwoi, „jak tylko Południe wygra wojnę domową w USA.” Jak wiemy tak się nie stało, ale mimo przegranej Południa, w kwalifikacji rasowej, w Ameryce Północnej do dziś, „jedna kropla krwi murzyńskiej kwalifikuje człowieka jako murzyna.”

David Brion Davis opublikował książkę historyczną pod tytułem „Nieludzka Niewola: Wzrost i Upadek Niewolnictwa w Nowym Świecie,” od starożytności do upadku niewolnictwa w 19go wieku. Davis jest byłym dyrektorem „Glider Lehrman Center for Study of Slavery and Abolition at Yale University.” Recenzję książki Davis’a opublikował w The Wall Street Journal, 24go marca 2006, Fergus M. Bordewich, autor książki “Podziemna Kolej [ucieczki murzynów na północ] i Walka o Duszę Ameryki.”

Handel niewolnikami był ważną częścią zaludniania całej Ameryki i źródłem taniej robocizny, używanej do produkcji cukru, tytoniu, kawy, czekolady, barwników roślinnych, ryżu, lnu i bawełny. Arystoteles w starożytności napisał że „są ludzie wolni i też z natury rzeczy są ludzie niewolni i tak jest słusznie i z korzyścią dla niewolników.” Niestety nie potwierdza tego historia.

Ważną rolę w handlu niewolnikami odegrali i odgrywają Żydzi, dziś główni handlarze żywym towarem na świecie, jak to opisuje miesięcznik National Geographic, w numerze poświęconym niewolnictwu naszych czasów. Izrael jest jedynym nowoczesnym państwem na świecie, w którym prawodawstwo nie zakazuje handlu niewolnikami. Zestawienie w National Geographic stwierdza, że nigdy w historii nie było tak wielu niewolników i w takiej nędzy jak obecnie.

Handlarz niewolnikami, rodem z Hiszpanii, Żyd, Ibrahim ibn Jakub, z końcem dziesiątego wieku, po raz pierwszy opisał Polskę, którą nazywał „Królestwem Północy.” Był on w drodze z Kordoby, przez Wenecję do Pragi Czeskiej i do Bralina (dzisiejszego Berlina) rynku niewolników, głównie jeńców germańskich wziętych do niewoli przez Lechitów Zachodnich.
Wówczas gospodarka Hiszpanii arabskiej opierała się na pracy niewolników, których po wykastrowaniu, Żydzi dostarczali Arabom. Ponieważ muzułmanie przy modlitwach muszą się kłaniać w kierunku Mekki i Mediny, więc Arabowie nakazywali Żydom, handlarzom niewolników, żeby przywozili opisy geograficzne, potrzebne Arabom, w celu ustalenia dokładnie kierunku pokłonów. Tak więc Ibrahim ibn Jakub, zboczył z drogi do Bralina i opisał Polskę z punktu widzenia geografii i handlu niewolnikami. Wówczas Żydzi w swojej korespondencji nazywali Polskę Nowym Kaananem według nazwy zniewolonych przez Żydów Kaanaitów w Palestynie.

Święty Wojciech (956-997), patron Czech i Polski, napisał traktat przeciwko handlowi niewolników pod tytułem „Infelix Aurum” (”Nieszczęśliwe Złoto”) i jest on upamiętniony na drzwiach katedry gnieźnieńskiej, między innymi scenami, jak wykupuje chrześcijańskich niewolników od handlarza Żyda. Św. Wojciech był biskupem w Pradze a pózniej w Gdańsku. Pochodził on z książęcej rodziny Slawników z Libic .

Do 1820 roku 8,7 milionów niewolników było wywiezionych z Afryki do Ameryki, głównie do Brazylii i Indii Zachodnich, z tego tylko 6% do Ameryki Północnej. W Indiach Zachodnich, taniej było właścicielom zapracowywać niewolnika na śmierć i kupować następnego z Afryki, niż utrzymywać niewolników, od dzieciństwa do śmierci. W 1860 roku, wartość czarnych niewolników w USA przedstawiała w dzisiejszych dolarach blisko 70 miliardów, czyli 80% wartosci rocznej ówczesnego dochodu narodowego USA, czyli w proporcji do czasów obecnych, niewolnicy przedstawialiby wartść blisko 10,000 miliardów dolarów.

W Ameryce północnej, w umiarkowanym klimacie i przy dobrym pożywieniu, niewolnicy mnożyli się szybko i wystarczało ich na plantacjach, tak że w USA, w 1808 roku, zakończono trans-atlantycki handel niewolnikami. Motyw zysku był powodem nieludzkiego handlu niewolnikami, a sprawa procesu uwolnienia niewolników, przyczyniła się do ukształtowania społeczeństwa amerykańskiego.

Była to sprawa ważna w czasie wojny secesyjnej i w czasie uformowania prawnej segregacji murzynów. Wojna secesyjna była krwawą agresją Jankesów w celu gospodarczego zdominowania południa. Anglia popierała południową konfedrację, która wojnę przegrała i zostrała zdewastowana w brabarzyński sposób.

W czasie Zimnej Wojny i ideologicznej konkurencji przeciwko Sowietom, w latach 1960tych, miała miejsce zwycięska walka o równe prawa murzynów w USA. Walkę tę wykorzystali Żydzi, żeby przejąć dominację USA od Anglo-Saksonów i obrócić swój sukces na swoją korzyść i korzyść Izraela. Obecnie wiele organizacji murzyńskich, zwłaszcza czarni mahometanie, są bardzo krytyczni wobec Żydów. Dziś Condoleeza Rice, pochodząca z rodziny niewolnikow w stanie Alabama, jest sekretarzem stanu USA od stycznia 2005, na miejsce Collin’a Powell’a, pochodzącego z rodziny niewolników na wyspie Jamajca. Kariera ich obojga ilustruje dramatyczną historię niewolnictwa w USA.