PiS wraca do władzy. Polska po wyborach 2015

Johnny99

Podstawowy problem z CPK jest taki sam, jak i z innymi "reformami" PiS, tyle że, w związku ze skalą tego pomysłu, w jego przypadku jest to problem o wiele bardziej palący. PiS występuje tu - jak zawsze - z pozycji nieomylnej emanacji Narodu, z którą po prostu nie można polemizować. Kto się nie zgadza na CPK, ten jest zdrajcą i pewnie gdyby był 1939 r. to szedłby razem z Hitlerem (nie wymyślam tego, naprawdę czytałem tego rodzaju stwierdzenia). W takiej atmosferze nie jest możliwe podejmowanie racjonalnych decyzji. W ten sposób można dość łatwo przejąć, powiedzmy, Sejm czy telewizję publiczną, ale już z TK trzeba było się napocić, a np. z sądami idzie jeszcze ciężej i raczej zmierza ku porażce. Natomiast coś takiego jak CPK jest w taki sposób po prostu nierealizowalne. Nie trzeba być doświadczonym politykiem, by wiedzieć, że inwestycja tego rodzaju, obliczona na czas grubo przekraczający jedną (a nawet dwie) kadencje, musi - MUSI - być przygotowywana na zasadzie konsensusu ponad podziałami politycznymi, i to konsensusu daleko posuniętego - nie wystarczy zgoda "co do samej idei". Tymczasem w Polsce nie mamy zgody nawet co do samej idei. I tu naprawdę nie pomogą żadne wyzwiska pod adresem tych, którzy się nie chcą zgodzić, bo to nie zmieni faktu, że się nie chcą zgodzić, a bez zgody wszystkich ta inwestycja musi zakończyć się spektakularną klęską. Sam PiS zresztą powinien to dobrze rozumieć, bo całkiem niedawno był na pozycji tych, co "się nie chcieli zgodzić" i bezwzględnie to wykorzystał. Chodzi o podwyższenie wieku emerytalnego, które w sensie wyklarowanym powyżej było sytuacją analogiczną z CPK. Reformę tę PO przeprowadzała jako obliczoną na wiele lat (grubo więcej niż dwie kadencje), a jednocześnie z pozycji autorytarnych, całkowicie ignorując fakt, że i największa siła opozycyjna, i spora część społeczeństwa, była jej zdecydowanie przeciwna. PO nie zrobiła absolutnie nic, by uzyskać dla podwyższenia wieku emerytalnego ponadpartyjny i ponadpolityczny społeczny konsensus, nie przyjmując do wiadomości, że bez jego uzyskania nie miało ono prawa się udać. I dokładnie to samo robi (a raczej: nie robi) dzisiaj PiS z CPK, jeszcze na dodatek w jakimś opętanym pośpiechu. Porównania z Gdynią są kompletnie od czapy - dla wszystkich wtedy było oczywiste, że Polska musi mieć własny port, nie mając Gdańska. Dzisiejsza sytuacja jest zupełnie inna, ponieważ lotnisk mamy akurat za dużo, a nie za mało (swoją drogą, argument pana Jakiego, że Okęcie trzeba wygasić bo zwiększyło obroty o 26%, przejdzie do annałów politycznych idiotyzmów). Jeżeli ktoś uważa/twierdzi/jest przekonany, że aktualnie potrzeba zbudowania CPK jest tak samo paląca i istotna dla rozwoju Polski, jak za II RP była budowa Gdyni, to proszę bardzo - niech przekona do tego Naród. CAŁY Naród, a nie te marne 19% (już nawet pewnie i tego nie ma), które na niego głosowały. Problem w tym, że PiS już dzisiaj nie jest w stanie nawet hipotetycznie wyobrazić sobie budowania jakiejkolwiek zgody narodowej - dzień bez przeklinania i łajania "targowicy" to dla nich dzień stracony, nie znają i nie rozumieją żadnej polityki poza taką. Co prowadzi do wniosku, że tak naprawdę w tym pomyśle nie chodzi o żadne CPK, tylko o stworzenie spółki celowej jako kuźni i przechowalni dobrze opłacanych pisowskich kadr na cięższe czasy. Lotnisko będzie w "planach wieczystych", za które będzie inkasowana całkowicie realna kasa. Jest to mechanizm bardzo bezpieczny, co widać na przykładzie legendarnej elektrowni atomowej, na którą już wybulono miliony złotych, mnóstwo ludzi zarobiło na niej mnóstwo kasy, a jednocześnie nadal nie ma nawet dziury w ziemi - i kompletnie nikomu to nie przeszkadza. Ot, raz na jakiś czas pojawia się news, która tam aktualnie SSP może kiedyś wyłoży jakąś kasę na elektrownię, ważne przecież, że idziemy do przodu w słusznym kierunku. Niewykluczone, że od początku o to chodziło.