Witam wszystkich.
Moj dylemat polega na tym, że planuję wyjazd z chłopakiem na kilka dni. Już dawno jestem dorosła i wiem, że zasadniczo mogę robić to, co uważam za słuszne i sama o sobie decydować. Z drugiej strony wydaje mi się, że moi rodzice mieliby coś przeciwko, bo już często tak bywało i wyrażali niezadowolenie z naszych dłuższych spotkań (w mieście, gdzie studiuję) czy u niego. Czy niepowiedzenie im o tym wyjeździe można traktować w kategorii grzechu? Nikogo nim nie krzywdzimy, nie robimy niczego złego, a bezpodstawny brak zaufania z ich strony może uniemożliwić odpoczynek po naprawdę trudnym roku.
Będę wdzięczna za bardziej bezstronne opinie niż moja.

Moje nieobiektywne zdanie jest takie, ze dorosly, samodzielny czlowiek nie potrzebuje klamstw, a szanse sa duze, ze prawda o wyjezdzie wyjdzie na jaw.
Z drugiej strony, jesli studiujesz, to jestes prawdopodobnie zalezna finansowo od rodzicow?

Rodzice najprawdopodobniej chca dla ciebie jak najlepiej i, jesli maja cos przeciw temu chlopakowi (a nie kazdemu, z ktorym bys sie spotykala, bo "masz myslec tylko o nauce"), to wypadaloby sie choc zastanowic dlaczego akurat do niego maja zastrzezenia?
Wiem, ze w stanie zakochania to trudne, po (ewentualnym) rozpoczeciu wspolzycia - prawie niemozliwe, ale choc sprobuj sie zastanowic o co im chodzi a najlepiej po prostu porozmawiac.
Predzej czy pozniej i tak taka rozmowa o przecieciu pepowiny ciebie czeka. Oczywiscie, wyglada ona inaczej w wieku lat dziewietnastu, a inaczej w wieku lat 25 kiedy juz sie samemu zarabia na siebie.

Oni nie mają nic do niego personalnie, co więcej, mama ciągle zaprasza go na obiadki kolacyjki, byle tylko mieć wszystko na oku. Mam po prostu wrażenie, że martwią się o mnie bezpodstawnie i nie chcą, żebym "zmarnowała sobie życie", a naprawdę studiując medycynę, wiem skąd się biorą dzieci, a w współżyć do ślubu nie zamierzamy. W mojej rodzinie relacje są mocno średnie, stąd nieporozumienia, a długie osobiste, emocjonalne rozmowy po prostu nie wchodzą w grę.

A musza byc emocjonalne?

Wiem, czasem tak bywa, ale moze, jako osoba dorosla, sprobujesz wniesc cos pozytywnego w relacje w rodzinie?

Szczegolnie, jesli chlopak bywa u was w domu, to sprawa prawie na pewno sie wyda. Owszem, jesli po dwoch latach, albo po slubie, to bedzie za pozno na wyrzekania ze strony rodzicow. A jesli wczesniej?
Ale ty znasz swoja rodzine najlepiej i wiesz, czy brak zaufania rodzicow zaboli mocniej, niz informacja o wspolnym wyjezdzie. I jak dlugo beda sie ciagnely wyrzuty.

Moja znajoma po ujawnieniu faktu, ze wyjechala z chlopakiem, wyszla za niego za maz, zeby wyrwac sie spod kontroli rodzicow i od ich wyrzutow. To nie byl dobry pomysl. Po dwoch latach byli po rozwodzie.
Dlatego warto sprawy ustawic jasno, bez tak radykalnych krokow.