Czy fakt wybaczenia zdrady małżeńskiej jest obligatoryjny przez katolika?
Załózmy ze druga strona żaluje czynu to zrobić jesli ektoś emocjonalnie nie jest w stanie życ dalej z ta drugą osobą, czy wtedy wystepuje grzech?

Postępuj zgodnie ze swoim sumieniem.

A jaką masz gwarancję że ktoś ma dobrze uformowane sumienie aby wg niego postepowac?

Poczytaj tutaj: https://www.szansaspotkania.pl/category ... 27-zdrada/

To trochę pytanie z gatunku, czy heroizm jest obligatoryjny dla katolika. Moim skromnym zdaniem, nie jest. Obligatoryjne jest odrzucenie zazdrości, nienawiści, gniewu. Obligatoryjna jest miłość bliźniego. Ale nie oznacza to, że katolik ma obowiązek dać się wykorzystywać i oszukiwać przez innego bliźniego, a także mieszkać z nim razem.



I znowu, moim skromnym zdaniem grzechem mogą być te emocje, patrz wyżej. Z drugiej strony każdy człowiek jakieś emocje ma, i czasem one są silniejsze od rozumu a także od innych uczuć. W takich przypadkach oddzielenie się od siebie może pomóc w ochłonięciu z emocji i rozpatrzenia sprawy na spokojnie. Taki czas w odosobnieniu, może - choć niekoniecznie musi - służyć uzdrowieniu relacji.

I tak na marginesie, gdyby Kościół potępiał tego typu postępowanie, to nie nakazywałby na ślubie przyrzekać wierność małżeńską. A gdyby traktował oddzielenie się od małżonka jako grzech, nie dozwalałby na separację małżonków. Bo o tym chwilowo mówimy, o separacji, a nie o jakichś nieodwracalnych krokach, co nie?

Odpowiedziałem Tobie co masz zrobić.

Jaki grzech?!
Raczej okaleczenie serca i duszy. Jak z tym żyć? Chyba nie znam nikogo na tyle mądrego.


Pewnie tak, w teorii. W praktyce nikt nie uściślił, jak wiele czasu musi upłynąć, aby zdradzona strona mogła wybaczyć.

Zdrada jest procesem. Wybaczenie także. Jedno i drugie wymaga czasu.

Może tu znajdziesz odpowiedzi?
http://sychar.org/co-to-jest-sychar-2/

zdrada małżeńska jest tak ogromnym ciosem dla Pana Boga i współmałżonka, że Dobry Bóg jedno przykazanie spośród 10 poświęcił właśnie wierności.
Jeżeli Bóg (Bóg!!!!) jest przez zdradę małżeńską śmiertelnie urażony (grzech śmiertelny), a jednocześnie jest nieskończonym miłosierdziem, to człowiek przy Nim jest błachostką i tylko banalną chęcią. Ale Pan Bóg chce żeby wybaczać. Nie mówi, że będzie prosto. Być może będzie to trwać 10 lat... może 20 lat. Ale Pan Bóg prosi o przebaczenie dla męża/żony.
I teraz straszna uwaga: jeżeli zdradzony współmałżonek nie przebaczy temu kto zdradził, to Pan Bóg w swej sprawiedliwości też nie przebaczy lub będzie się domagał straszliwej sprawiedliwości lub kary. Dlatego Dobry Bóg prosi nas o przebaczanie nieprzyjaciołom. W ostateczności ja bym się modlił: Panie Boże, ja nie umiem przebaczyć. Ze względu na Ciebie i wbrew sobie przebaczam i proszę daj uśmieżyć wspomnienia. Ja nie umiem stłumić emocji.

Ale przebaczyc nie oznacza zapomniec.
A zeby malzenstwo uratowac, potrzeba przede wszystkim duzo wysilku ze strony zdradzajacej.
Zdradzana nie ma obowiazku zapomniec o swojej godnosci i blagac o ratowanie malzenstwa. A przeprosiny to za malo.

Jeśli kogoś kocham prawdziwie, a kochamy prawdziwie tylko miłością bezwarunkową, czyn to nie oznacza, że pragnę by kochana osoba była szczęśliwa? Jeśli ona czuje się szczęśliwa, poprzez współżycie z inną osobą, to kochając miłością bezwarunkową nic się nie zmienia. Zmieni się, gdy nie kocham Jej bezwarunkowo. Będę cię kochał gdy mnie nie zdradzisz, będę cię kochał jak będziesz szczupła, jak będziesz wracał po pracy prosto do domu itd.
Kochając bezwarunkowo, nie masz czego wybaczać, po prostu KOCHASZ. Kochając warunkowo, nie kochasz tej osoby, lecz swe uczucia do niej.

Niemniej po zdradzie tak w osobie zdradzonej, jak i tej, która zdradziła pozostaje do końca życia blizna. Podobnie jak na nadłamanej gałązce, nie złamie się do końca, odrośnie, ale na miejscu nadłamania pozostaje na zawsze zbliznowacenie.

Kochac to znaczy tez wymagac. Bezstresowo wychowany maluch, opluje matke, a ta ma go przytulic i dac sie pogryzc? A potem nastolatek zabije bezdomnego, bo mial zly humor?
Kazda decyzja powoduje konsekwencje. Slubowanie wiernosci i lamanie danego slowa powoduje kobsekwencje: brak zaufania, kontrola albo rozstanie.Kochac i pragnac dobra mozna dalej. Ale nie robic z siebie dywanik dla oszusta. Jaki przyklad daje to dzieciom? Ze jedna strona moze wszystko, a druga ma obowiazek dac sie zeszmacic.

Jeśli kochasz bezwarunkowo, nie ma takiej możliwości. Kochasz swe małe dziecko bezwarunkowo, czy zastanawiasz się by wybaczyć mu, że nie daje spać w nocy, że mimo próśb o spokój figlując podbije Ci oko czy stłukło wartościową porcelanę? Kochasz je i cieszysz się jego szczęściem, żadna blizna nie zostaje w tobie jak piszesz do końca życia.

Bzdura. Nie widzisz rozbicy mirdzy rozbryjanym dwulatkiem, ktory nie potrafi przewidziec kobsekwencji swoich dzialan, rozwydrzonym 9-latkiem a doroslym mezczyzna/kobieta, ktorzy dobrowolnie przyrzekali milosc i wiernosc?
Mozesz dalej kochac swoja zone i dzielic ja z jej kolejnymi partnerami. Jak to sie ma do "jednego ciala", to ja nie wiem, ale to twoj wybor.

Widac wolisz miec te kobiete takze dla siebie niz postawic jasne granice elementarnej uczciwosci.

Narkomana czy alkoholika mozna uratowac, niestety najczesciej, dopiero wtedy, kiedy przestanie sie go kryc i udaeac, ze wszystko jest ok.
To zdradzajacy zlamal swoja obietnice. A czy i kiedy partner mu wybaczy, to nie jest w jego gestii. Moze dopiero po 40 latach. A nawet jesli wczesniej, to nie oznacza to, ze bedzie go traktowal tak samo i byl na kazde zadanie.

Czy kochając kogoś bezwarunkowo, spisujesz z nim kontrakt, obwarowujesz go jakimiś paragrafami, obietnicami, normami? Kochasz, to wszystko.
Te wszelkie paragrafy, przysięgi, obietnice nie dotyczą miłości bezwarunkowej, dotyczą kontraktu zawartego miedzy Tobą, a inną osobą. Kontraktu w którym piszesz, będę cię kochał wtedy i tylko wtedy gdy: ... . Kontrakty zostały stworzone przez dane społeczeństwa, przywódców religijnych – ludzi (także prawa Boskie, dotyczące każdej z religii zostały napisane przez ludzi). Do ich rozstrzygania społeczeństwo powołuje instytucje, palestry adwokatów, sędziów, instytucje kościelne, zakłady karne, katów, którzy maja rozsądzać i karać według własnego prawa jakąś miłość. To jest karanie ludzi którzy zawarli umowę cywilno-prawną, bądź nazwijmy ja kościelną, zawartą pod „przymusem” społecznym (religijnym) i nie wywiązali się z jej warunków. Sędziowie, Biskupi wydają wyroki dotyczące nie dotrzymania warunków umowy dotyczącej „miłości”