W którym miejscu?
W 1P2,9 mamy o powszechnym kapłaństwie (gr. hierateuma). Natomiast w Jak 5,14 jest mowa o starszych (presbyterous).
W NT nie ma nic na temat wyboru kapłanów, gdyż takiego wyboru nie dokonywano

W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś zaległe sprawy należycie załatwił i ustanowił w każdym mieście prezbiterów.
Prezbiterzy (wybierani) byli pomocnikami Tytusa do wykonywania urzędu pasterskiego.'
W Jk wyraźnie jest powiedziane o kapłanach, którzy mają namaszczać chorych. Powszechne kapłaństwo to zupełnie coś innego.

Wiem, kim byli prezbiterzy i że byli wybierani. A w Jk słowo 'presbyterous' przetłumaczono w BT jako 'kapłanów', choć we wszystkich innych miejscach NT gdzie to słowo zostało użyte jest mowa o starszych.
W każdym razie o wyborze kapłanów nic a nic.

W Biblii Poznańskiej jest tam mowa o prezbiterach, więc to wsio rawno, bo nawet dzisiaj słowo ksiądz/kapłan = prezbiter.

Sugerujesz, że słowa 'kapłan' i 'starszy' były używane zamiennie? Przecież w Biblii nic tego nie potwierdza. Gr. 'hiereus' to zawsze kapłan, natomiast 'presbyterous' dotyczy zawsze starszych.

Kiedy już użyto teminu "kapłan" w NT, to wyraźnie w kontekście starego przymierza:
"(7) A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę."(Dz6: 7)

Ewidentnie nie mamy prawa nazywać pasterza, starszego czy prezbitera kapłanem, jest to wyraźnie oddzielone przez autorów NT kojarzone z inną służbą - staroprzymierzową.


Niestety, ale tak właśnie wygląda narracja i interpretacja katolicka, nic nie zrobisz - UNK nakazuje tam widzieć kapłanów i tak należy to intepretować. A to, że wykładnia Biblii wogóle nie naucza o podziale kapłaństwa w NT, nie ma dla nich większego znaczenia. Podział był, ale w Starym Przymierzu i należał się tylko jednemu narodowi - Lewitom, którzy byli pośrednikami między resztą ludu a Bogiem, mieli dostęp do świątyni, do prowadzenia obrzędów, do zanoszenia darów i próśb, składania ofiar, itd. Dzisiejszy katolicki kapłan praktycznie robi to samo - pośredniczy w świątyni (jak np. w "niuestannej ofiary na Mszy Świetej..." - jak ktoś nie widzi tu analogii... to chyba tylko dlatego, że nie chce jej zauważyć.
W Nowym Przymierzu Lewickie kapłaństwo zostało zamienione na Melchidezekowe (Hbr6: 8; 7: 11 - 12).
Już raz założyłem w tym temacie wątek: viewtopic.php?f=23&t=39175.

A dokładną anologię/kopię kapłaństwa katolickiego z Lewickim(według porządku Aarona), opisałem tutaj:
viewtopic.php?p=1015513#p1015513 wykazując podobieństwo struktury Kościoła katolickiego i Judaizmu I wieku:

Dzisiaj Rzym jest stolicą papieża i biskupów, wtedy była Jerozolima - ówczesne centrum władzy żydowskiej, była siedzibą "starszyzny ludu, arcykapłanów i uczonych w Piśmie" (Łk22: 66), "starszyzny synów Izraela" (Dz5: 21), znanego jako Sanhedryn. Temu ciału przewodniczył żydowski arcykapłan - jak dzisiejszy katolicki papież, ponieważ był on też "głową" (Mt26: 3, 26: 57; 26: 62 -65; Dz5: 21, Dz5: 27; Dz7: 1; i inne.) Za przyzwoleniem władzy Cesarstwa Rzymskiego i przy pewnych ograniczeniach Sanhedryn funkcjonował jako najwyższa władza polityczna, religijna i sądowanicza w Judei (Mt5: 22; J3: 1; J7: 48; Dz3: 17; Dz4: 5; Dz4: 8 ). Wśród członków Sanhedrynu reprezentowane były przynajmniej dwie szkoły intelektualne (Dz23: 6 - 8 ). Arystokratyczne rodziny arcykapłańskie i ich zwolennicy należeli do stronnictwa saduceuszów (Dz5: 17). Pozostali należeli do ugrupowania faryzeuszów. Ci ostatni znani byli ze swojej ścisłej i drobiazgowej intepretacji Prawa Mojższeszowego (Mt5: 20; Mt23: 23), byli przyzwyczajeni do "otrzymywania pierwszych miejsc w synagogach i pozdrowień na rynku" (Łk11: 43) - jak dzisiejszy katolicki dostojnik duchowny. Niektórzy z nich byli uczonymi w Piśmie, którzy spisywali, interpretowali i nauczali Prawa Mojżeszowego (Mt5: 20, 12: 38, 15: 1, 22: 35, 23: 2; Mk2: 16; Łk5: 17; Łk5: 21) i podobnie jak dzisiejsze Magisterium Katolickie, uczeni w Piśmie i faryzeusze uważali siebie za autorytatywnych nauczycieli Prawa Mojzeszowego, i usiłowali dyktować zwykłym ludziom właściwe przestrzeganie każdego aspektu wiary żydowskiej (Mt9: 11, 12: 2, 23: 2 - 36).

Tak jak w dzisiejszym katolicyźmie, uczeni w Piśmie i faryzeusze również sprawowali wspólną władzę nad intepretacją Pisma Świętego i Tradycją (Mt15: 2; Mk7: 3; Mk7: 9, 7: 13). Nauczali, że Mojżesz przekazał im prawo nadane na Synaju w dwojaki sposób. Pierwszym sposobem było ustne nauczanie Mojżesza (Ruch który zdawał sobie sprawę że ich narodowe dziedzictwo jest zagrożone po zbużeniu Jerozolimy, zajął się spisaniem tradycji ustnej - po spisaniu rezultat ten nosi nazwe Miszna). Drugim sposobem była spisana Tora i nauczali, że razem spisane tworzą kompletną Torę.

Jednak uczeni w Piśmie i faryzeusze nie otrzymali władzy od Boga, przeciwnie Jezus powiedział: "(2) Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze." (M23: 2). Hebrajski stary Testament nigdzie nie pouczał Żydów aby ustanawiali Sanhedryn, podporządkowywali się nauczaniu uczonych w Piśmie i faryzeuszów, albo uznawali autorytet ustnej Tradycji na równi z autorytetem Pisma Świętego.

W swojej gorliwości właściwego przestrzegania Tradycji faryzeusze wydawali się pobożni, lecz Pan wiedział, że ich pobożność jest obłudna, ich serca były daleko od Boga, a cześć oddawana Bogu była w Jego oczach próżna i bezwartościowa. Jezus oskarżył faryzeuszy o nauczanie "zasad podanych przez ludzi"(Mk7: 7).

Jezus wyraźnie odrzucił ludzką strukturę władzy Żydów żyjących w I wieku, odmówił podporządkowania władzy nauczycielskiej uczonych w Piśmie i faktycznej władzy Snahedrynu. To co Jezus odrzucił, Kosciół Katolicki obecnie przywrócił, KK wyniósł Tradycję do tego samego poziomu autorytetu, który posiada natchnione Słowo Boże. Papież i Biskupi Kościoła roszczą sobie prawo do powszechnej jurysdykcji i wyłącznej władzy nauczycielskiej. Przez cały czas katolicka hierachia, podobnie jak faryzeusze, pokazuje że czci Boga swoimi ustami powtarzając to co Jezus tępił u uczonych w Piśmie, zrównując Tradycję do rangi Słowa Bożego w Konstytucji DeiVerbum o Objawieniu Bożym.


Wpis w prawie - Kan. 212 - § 1. To, co święci pasterze (...) pokazuje jeszcze inną rzecz, pasterze czyli kapłani są już z jej definicji świętymi ludźmi. A według Biblii święci są wszyscy członkowie Kościoła - a więc ludzie odrodzeni w Chrystusie tworzący święty Kościół. Zresztą dlaczego Bóg nazywa w Nowym Przymierzu każdego członka Kościoła świątynią Boga? Bo mieszka w nas Duch Święty- a więc w ten sposób nas uświęca. Ale w narracji katolickiej, tylko kapłani noszący Ducha Świętego - są świętymi (pasterzami).

Czy mógłbyś wyłożyć dokładnie interpretację, jak z powyższego wersetu powstało kapłaństwo urzędowe, skoro wyraźnie Bóg wybrał do tego tylko naród Lewitów? a W Nowym Przymierzu zrównał wszystkich do powszechnego?


A tutaj pogląd kilku księży katolickich: [właśnie na bazie Ojców, Teologów i Kościoła wczesnochrześcijańskiego, takie zrozumienie wypracowali ze źródeł, (źródło:"KATECHUMENAT I INICJACJA CHRZEŚCIJAŃSKA W KOŚCIELE STAROŻYTNYM" https://www.academia.edu/6968482/Chrzes ... %C5%84stwa) (redagowane: ks. Franciszek Drączkowski ks. Jerzy Pałucki ks. Piotr Szczur ks. Mariusz Szram ks. Marcin Wysocki s. Marta Ziółkowska):

Wybieranie i wprowadzenie duchownych - kapłanów rozpoczęło się na dobre dopiero od IVw. (fragmenty wpisu):
....Wyrażenie „kapłaństwo” występuje tu w dwóch różnych znaczeniach. Na „ustanowienie” mamy słowo χειροτονία, czyli nie tyle nałożenie rąk, ile raczej wyznaczenie przez podniesienie ręki, jak przy głosowaniu;w taki sposób bowiem ustanawiano duchownych w Kościele greckim do IV wieku. Ustanawianie przez nałożenie rąk, poświadczone w Nowym Testamencie, było zwyczajem żydowskim, obecnym w Kościele czasów apostolskich, ale który przyjął się powszechnie dopiero później........

....Zwracałem już uwagę powyżej, że cały Kościół jest hierarchiczny, to znaczy cały jest kapłański, a nie że posiada kapłanów. W związku z tym konsekwentnie można by powiedzieć, że wszystkie sakramenty w Kościele są kapłańskie.......

.....Widzieliśmy, że od IV wieku powszechnie nazywa się prezbiterów kapłanami i tak jest do dziś. W dokumentach przedsoborowych nie jest więc kapłanem nawet biskup, którego konsekracja zresztą nie była uważana za sakrament.....

......Z potocznym nazywaniem księży kapłanami nie ma sensu walczyć, ale propagowanie tego przez duchownych uważam za szkodliwe. Wygląda bowiem na uzurpację, przypisywanie sobie tego, co przynależy wszystkim ochrzczonym. Duchowni oddzielają się w ten sposób od reszty wiernych, czyniąc się „lepszą” cząstką bez dbałości o użyteczność.
Księża często narzekają na swoich parafian, że mało się angażują. Zapewne, gdyż bez świadomości własnego kapłaństwa czują się wiernymi drugiej kategorii, zepchnięci do tej roli przez księży, uzurpatorów kapłaństwa......

Obecnie są one traktowane zamiennie. I nijak to się ma do faktu, że chrześcijaństwo uznaje, z jednej strony – powszechne kapłaństwo, a z drugiej – pełnię kapłaństwa tylko u biskupa. Prezbiter jest nazywany kapłanem, bo przewodniczy Liturgii (za błogosławieństwem biskupa).

Przeemek:


Ja to widzę jeszcze bardziej drastycznie:
W narracji katolickiej bycie świętym pasterzem jest zależne od stanowiska w hierarchii kościelnej.
A z Biblii mi wychodzi, że jest to każda osoba obdarowana Duchem Świętym, a dokładniej darem odpowiednim do pełnienia funkcji pasterza.
Też uważam, że świątynią Boga jest każdy człowiek, który odkrył i odkopał w sobie KB oraz wykazuje adekwatne do tego postawy i wspólnota takich ludzi to Kościół, a nie grupa ludzi którzy zasadniczo bez jakiejkolwiek świadomości zostali rytualnie i formalnie członkami pewnej instytucji.
Jak to szło- gdzie dwóch lub trzech zbierze się w moje imię? Gdzie Jezus mówi o konieczności posłuszeństwa wobec instytucji, która mianowała siebie jedynym spadkobiercą i prawowitym zastępcą Jezusa. Ja widzę jedynie tekst do konkretnego apostoła...

Tu są zasady jaki ma być biskup i inne ustanawiane osoby:

1Tm 3:1-10: "Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel. Nie oddający się pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy na grosz, Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości, Bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł mieć na pieczy Kościół Boży? Nie może to być dopiero co nawrócony, gdyż mógłby wzbić się w pychę i popaść w potępienie diabelskie. A powinien też cieszyć się dobrym imieniem u tych, którzy do nas nie należą, aby nie narazić się na zarzuty i nie popaść w sidła diabelskie. Również diakoni mają być uczciwi, nie dwulicowi, nie nałogowi pijacy, nie chciwi brudnego zysku, Zachowujący tajemnicę wiary wraz z czystym sumieniem. Niech oni najpierw odbędą próbę, a potem, jeśli się okaże, że są nienaganni, niech przystąpią do pełnienia służby."
Tt 1:5-9: "Pozostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co pozostało do zrobienia, i ustanowił po miastach starszych, jak ci nakazałem, Takich, którzy są nienaganni, są mężami jednej żony, którzy mają dzieci wierzące, które nie stoją pod zarzutem rozpusty lub krnąbrności. Biskup bowiem jako włodarz Boży powinien być nienaganny, nie samowolny, nieskory do gniewu, nie oddający się pijaństwu, nie porywczy, nie chciwy brudnego zysku, Ale gościnny, zamiłowany w tym, co dobre, roztropny, sprawiedliwy, pobożny, wstrzemięźliwy, Trzymający się prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać napomnień w słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej się przeciwstawiają."

Jakiego kapłaństwa i dlaczego?

IśćzaJezusem - a co z drugą częścią mojego pytania? Jak to się ma do sytuacji w dominującym wyznaniu chrześcijańskim? Jak sądzisz- dlaczego stosuje się inne kryteria? Jakie kryteria olano a co dodano i dlaczego?

Zmiana priorytetów? Zamiast służenia innym tak, aby wszyscy byli przygotowani do dzieła posługiwania uzależnienie innych od siebie i tzw. rząd dusz?

Nie wiem jak, bo aż tak nie zgłębiałam tych zasad, które tam obowiązują bo aż tak się tym nie interesowałam. Na przestrzeni lat ludzie dużo poprzerabiali, pododawali albo odjeli i teraz większość powszechnie uważa, że to wszystko Bóg tak ustanowił... A czemu ludzie to robią? Pewnie temu, że jest im tak wygodniej i swoją nauką i zasadami chcą zastąpić to co Boże.
Nie należę akurat do tego wyznania więc ciężko mi się konkretniej ustosunkować do Twojego pytania.

Ok- rozumiem, dla porządku i wiedzy: IśćzaJezusem jakie wyznanie lub jeśli wolny strzelec to na czym się opierasz i dlaczego? Co dla Ciebie oznacza Kościół? I jak podchodzisz do autorytetu Kościoła?