Są trzy możliwości wykładni słowa "Tego": Bóg, Człowiek, Szatan. Jednakże, jak zauważył zefciu i jak zauważył autor linkowanej egzegezy (str. 131), ani Człowiek ani Szatan nie pasują do kwestii "nadziei wyzwolenia".

Dodajmy, że autor tejże egzegezy wgłębia się w niuanse gramatyki koine, żeby uzasadnić, że to był "Bóg ze względu na czyn człowieka". Ale to osobna kwestia.



Tak? A może Bóg stworzył Stworzenie w marności ale w celu wyzwolenia? Ten konkretny fragment dopuszcza obie interpretacje.



No właśnie, trafna uwaga. Zwierzęta też tam były. I jak tylko Adam (i Ewa) popełnili grzech pierworodny, to Bóg od razu znalazł skóry zwierząt, żeby ich przyodziać. Chronologia tej historii dopuszcza kilka możliwości, ale też taką, że zwierzęta umierały już przed g.p.

I jeszcze jedno. Wśród problemów tzw. teodycei jedno z zagadnień jest właśnie o tym, jak Adam (i Ewa) mogli rozumieć groźbę Boga, jeżeli nie wiedzieli, co to śmierć. No właśnie, jeżeli wiedzieli, co to śmierć, to groźba nie była dla nich tylko czczą teorią. Wtedy cały dialog Ewy i Węża staje się bardziej logiczny, niż przy założeniu, że śmierć była dla nich abstrakcją.



No akurat Adama umieścił w Edenie, żeby go uprawiał i doglądał. Rdz 2:15.

To sam czyn "poddania pod marność"kiedy nastąpił? Kiedy, jeśli ziemia, cały świat już taki był od samego początku stworzenia/kreacji? Wtedy użycie tego terminu przez Pawła byłoby bezpodstawne, bezsensowne, a jak wiemy Ducha św. apostoł posiadał, pisał pod jego natchnieniem. Tak więc akt poddania musiał nastąpić w konkretnym czasie. Jeszcze jedno, skąd stworzeniu znany moment bez "poddania pod marność", skoro z upragnieniem wypatrują lepszej perspektywy niż ta obecnie im dostępna..



Tak, tylko wszystko zależy od podstawowego pojęcia o którym mowa, czyli czym był/jest Eden.

Mam jeszcze tylko jedno pytanie, czy Bóg stworzył świat zepsuty/zniewolony zepsuciem?

Mógł nastąpić kiedykolwiek. Jeżeli człowiek był od początku celem Stworzenia, jego "koroną", to od początku świat mógł powstawać w celu przebóstwienia. Zresztą, rozdział 8 rozróżnia między śmiercią ducha i ciała, a przez to omawiana kwestia staje się jeszcze bardziej wieloznaczna.



No właśnie, czy Eden, w którym był Adam jest tożsamy z Rajem, do którego zaprowadził dobrego łotra Jezus?



Sformułuję to inaczej: Czy Bóg stworzył świat nieśmiertelny? Czy "do nieśmiertelności"? Ja jestem zwolennikiem drugiej teorii. I także Księga Mądrości, na której być może bazujesz w tak postawionym pytaniu, zawiera zdanie "Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka"

No właśnie. Póki co człowiek nieśmiertelny nie jest. Jedynie dzięki wierze w Chrystusa posiada gwarancję życia wiecznego. Napisane jest bowiem, że jako ostatni wróg pokonana zostanie śmierć. Stąd nasza nadzieja w zmartwychwstaniu a nie np. w niezależnym istnieniu nieśmiertelnej duszy. Zatem nieśmiertelność jest czymś co można zyskać a nie czymś co można stracić.

A kto mówi, że nasza nadzieja w istnieniu nieśmiertelnej duszy? Nieśmiertelnoąść duszy jest faktem, a zmartwychwstanie dotyczy ciała, bo człowiek to ciało i dusza. Kiedy mówimy o zmartwychwstaniu, mamy na myśli całego człowieka, a nie jego jednej częsci składowej.

No właśnie

No to w czym problem? W nieśmiertelności duszy? Przy zmartwychwstaniu połaczy się z ciałem.

Sęk w tym, że duszy (no i człowiekowi) przypisujemy świadomość. Nikt nie udowodnił możliwości istnienia świadomości niezależnie od ciała. Nasze doświadczenie również temu przeczy. Skąd więc pomysł, że istnienie nieśmiertelnej duszy jest faktem?
W opisie wskrzeszenia córki Jaira mamy, iż powrócił duch jej (tzn. ponownie połączył się z ciałem).
Czy znasz choć jeden fragment z Biblii, który mówiłby o opuszczeniu ciała przez nieśmiertelną duszę, bądź o jej powrocie do niego?

"Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak, i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: "Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu". Lecz Abraham odrzekł: "Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać"." (Łk 16)

Proszę bardzo: Pan zaś wysłuchał wołania Eliasza, gdyż dusza dziecka powróciła do niego, a ono ożyło.(1Krl17,22)
A gdy otworzył pieczęć piątą, ujrzałem pod ołtarzem dusze zabitych dla Słowa Bożego* i dla świadectwa, jakie mieli.(Ap 6,9)
Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą (Mt 10,28)
Zdaje się, że mieszasz nieśmiertelność/śmiertelność duszy ze zbawieniem lub potępieniem.

Tak zgadzam się że rozróżnia, ciało umiera ze względu na mieszkający w nim grzech(grzech któremu poddany został cały świat)a duch żyje dzięki usprawiedliwieniu.



Niezupełnie, Łotr spożył już owoc z drzewa życia, my żywimy się liśćmi(tymczasem, leczą nas)jeśli tylko dobrze nawadniamy glebę wodą życia.



Stworzył świat bardzo dobry, w którym zwierzętom za pokarm służyła wszelka trawa zielona.
Nie posługuję się w tej chwili Ks.Mądrości, cały czas korzystam ze słów ap.Pawła, a tam napisano "który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia"Rzym.8,21
Gdyby ponosiły śmierć przed g.p znaczyłoby to, że już wcześniej były pod niewolą zepsucia/były jej poddane.

Rozumiem, masz prawo wybrać sobie własną, lepszą(według siebie)wersję.
Tylko proszę Cię jeszcze o wytłumaczenie czasu pomiędzy Adamem i stworzeniem Ewy, gdzie Bóg stwarza pomiędzy nimi dość sporo zwierząt, a jeżeli robi to przez ewolucję to ile lat musiał żyć Adam, by doszło do ich spotkania?(Adama z Ewą)

@ Django
Nooo, skoro za życia człowiek potrzebuje języka i palców, to i po śmierci nie może się bez nich obyć

Nooo, poziom powyższej odpowiedzi powala.

Dziękuję. Termin "dusza" używany jest w różnych znaczeniach. No ale co z tą możliwością istnienia świadomości poza ciałem/niezależnie od ciała?