"Trudno nazwać zbawieniem przeznaczenie życia polegającego na powtarzaniu tych samych rzeczy, które posłały naszego Zbawiciela na krzyż . Pomyśl o tym."

Jak ktos jest skazany cale zycie na jakies problemy albo jest ograniczony niemal w 100% we wzrastaniu duchowym to jak ma sie do tego zbawienie ktore rzekomo gwarantuje nam mozliwosc stawania sie lepszym czlowiekiem kazdego dnia? Wg mnie Bog jest niesprawiedliwy...

Pisze to oczywiwscie jako cos zastanawiajacego a nie jako zarzut zeby bylo jasne.

Wszechmoc Boga objawia się właśnie w tym, że dobrowolnie przyjął cierpienie. Mógł nie przyjąć. Mógł okazać swoją wszechmoc nawet w momencie ukrzyżowania, kiedy proponowano Mu by zszedł z krzyża, jednak On został i przyjął cierpienie. Gdyby zabrakło tego konania na krzyżu, prawda, że Bóg jest Miłością, zawisłaby w jakiejś próżni.
(…)
Jeżeli w dziejach ludzkich obecne jest cierpienie, to Jego wszechmoc musi okazać się wszechmocą uniżenia przez krzyż. Zgorszenie krzyża pozostaje kluczem do otwarcia wielkiej tajemnicy cierpienia, która należy tak organicznie do dziejów człowieka. (...) Ukrzyżowany Chrystus jest jakimś dowodem solidarności Boga z cierpiącym człowiekiem. Bóg staje po stronie człowieka. Staje w sposób radykalny. «Uniżył samego siebie przyjmując postać sługi, stawszy się posłusznym aż do śmierci i to śmierci krzyżowej» (por. Flp 2, 7-8)”

Dobrze, że wyciągnąłeś ten temat. Bo można przy okazji powiedzieć, że Ci co cieszą się zdrowiem i sprawnością wcale nie korzystają z tego dobrostanu by przybliżać się do zbawienia. Zamiast wzrastać duchowo wzrastają w bałwochwalstwie, cudzołóstwie, zaciemnieniu i innych zgubach.
Sam jeden Bóg wie komu zarzucić stagnację.
A Boża sprawiedliwość się dopiero okaże, bądź cierpliwy i przygotowany.

Wszechmoc Boga objawia się właśnie w tym, że dobrowolnie przyjął cierpienie. Mógł nie przyjąć. Mógł okazać swoją wszechmoc nawet w momencie ukrzyżowania, kiedy proponowano Mu by zszedł z krzyża, jednak On został i przyjął cierpienie. Gdyby zabrakło tego konania na krzyżu, prawda, że Bóg jest Miłością, zawisłaby w jakiejś próżni.