Znam je i powtarzam: różni się w tych kwestiach od nauczania sprzed 100 lat. Kiedyś w nauce Kościoła był względny zakaz aborcji, a teraz jest bezwzględny. To oznacza (jeden z wielu znanych mi przykładów) niestabilność Kościoła w nauczaniu. Jest powiedzenie: co kraj, to obyczaj. Tutaj można rzec: co wiek, to nowy obyczaj (w Kościele).

Wrócę za kilka lat (robię to od 2005 r. - co kilka lat powracam), gdy dojdziemy do etapu w Polsce, że budynki kościołów będą masowo sprzedawane, bo nie będzie ich za co utrzymać. Wtedy nie będzie już konkordatu. Za 2 lata PiS przegra wybory z powodu oburzenia Polaków z powodu inflacji. Zaczną się komisje sejmowe, niektóre osoby trafią przed Trybunał Stanu, a jeszcze większe gromy polecą na Kościół z powodu, że sprzyjał władzy PiS. Lada moment rolnicy się ruszą, zaczną protestować. Katecheci stracą pracę prędzej niż sądzą. Do zobaczenia za kilka lat, o ile to forum będzie wtedy istnieć.

Szkoda, że autor tego wątku został usunięty, gdyż podzielam jego odczucia, choć nie formę postów.

Zupełnie inaczej odbierałem katechezę w przykościelnych salkach niż w szkole. W salkach była inna atmosfera, inni ludzie niż na co dzień w szkole, inna tematyka zajęć (co oczywiste). Zaś w szkole (technikum) to wszystko przepadło.
Pamiętam, że na pierwszej lekcji religii w szkole nastąpił zmasowany hejt prawie całej klasy na księdza i Kościół trwając praktycznie do dzwonka. A na kolejnych zajęciach w zasadzie nic się nie działo i każdy robił, to co chciał. Dobrze, że to była czwarta klasa i potem już nie było żadnej katechezy.

Szczerze mówiąc, ja też nie przypominam sobie jakichś szczególnych zajęć nt. mordowania nienarodzonych, czy oglądania filmu Niemy Krzyk, choć przecież była mowa o seksualności, o czystości i jej wartości, zgubnych skutkach grzechów w tej dziedzinie, itp., a nauczanie Kościoła w tej kwestii jest zawsze takie samo.

Za to pamiętam emisję filmu o alkoholiźmie (jeszcze w ósmej klasie podstawówki), który w pierwszej chwili budził niedowierzanie i grozę, ale potem przez lata dawał do myślenia...

A czy lekcje religii kiedyś były interesujące? Ktoś ma takie doświadczenie?

Owszem. Moje w latach siedemdziesiatych XX wieku byly dla mnie interesujace.
Ale qtedy nikt nas nie sprawdzal, czy zaliczamy Msze sw, Rozance czy Roraty przez 2 lata przed Sakramentem Bierzmowania, np.
Jedna godzina w tygodniu wystarczala w zupelnosci i nie trzeba bylo sztucznie zapelniac czadu.
Rekolekcje byly dobrowolne i tak zaplanowane w kosciele, ze kazdy mogl znalezc na nie czas.

Bycie ministrantem to byla fajna rzecz dla wielu moich kolegow i nigdy ich w kosciele nie brakowalo, jak dzis w tej samej parafii sie zdarza.

Lekcje religii, podobnie jak kazde inne, moga byc interesujace i moga byc nudne. Wiele zalezy od programow i nauczyciela. Nie uogolnial bym.
Czesc populacji bedzie widziala jedna strone medalu a czesc inna. Jak ze wszystkim.