O! "Pojazdy obcych" autorstwa tego "wiarygodnego człowieka":













Śmiech na sali! Nawet wielu zwolenników UFO nie wierzy już w opowiastki tego pana.

Zdjęcia które przedstawiłeś się są w więszości jego autorstwa. Meier przeżył wiele zamachów (których sprawcami byli w większości fanatycy religijni, i wiele jego zdjęć było kontrolowanych. DObrym przykładem są te poniżej, oraz zdjęcie Asket i Nery (znajdziesz na google). Meier jako jedyny ma zdjęcia, próbki metali ze statków, a wsyzstkie przepowiednie plejaran się sprawdziły. Sam Meier pisał w swoich książkach o rzeczach któe zostały odkryte dopiero lata później.

chetnie bym pogadal z takim kosmita...

Jest wiele światów, ten swiat w którym zyjemy obecnie to jeden z nich. Czy Plejadianie istnieją? Wszystko zalezy od punktu widzenia, i tak i nie. Kim sa plejadianie? Jeden powie ze są cywilizacją z innej części wszechswiata, ktos powie ze to ufo, a jeszcze inni ze to aniolowie pokazujacy sie w taki czy inny sposob ludziom. Kazdy w cos wierzy! Bog kocha wszystkie swoje dzieci i te ktore wierza w niego i te ktore wierza w siebie, bezwarunkowo i do kazdego bedzie sie zwracal na swoj sposob. Tak wiec wierzacym moze sie pokazac jako Aniol, dla ateistow moze pokazac sie jako ufo... jestesmy aniolami i mamy duze rodziny anielskie ktore sa blisko nas i ktore nas wsspieraja w naszym zyciu tutaj. Ot cala prawda, proste

rezczy mozna komplikowac, albo je upraszczac, pamietajcie, to co widzicie na pierwszy rzut oka to tylko teatr! Rzeczy nei sa takimi na jakie wygladają, a jak sie jeszcze dopusci rozum i umysl, to ten teatr komplikuje sie jeszcze bardziej. Rada moja jest taka: upraszczac i jeszcze raz upraszczac!

W jakieś przekazy uwierzyłbym tylko, gdyby więcej mediów miała podobne, natomiast nie jeśli pochodzi tylko od jednego medium. Channelingować każdy może (jak się nauczy), więc może samemu spróbować nawiązać taki kontakt? Dla mnie New Age to jedno, wielkie mydlenie oczu nowym, lepszym światem

Wyskoczył kto inny, ale Ci napiszę, że cały ten ruch NewAge to jedna wielka bzdura dla naiwnych i przewrażliwionych dzieci, które ledwo co opuściły zasmolone skrzydełka KK w celu łudzenia się bzdurami w stylu pobierania mądrości przez channeling od podejrzanych istot i przesyłania swej energii w równie niegodziwe cholerstwa ;*



Oczywiście jedno drugie zaprzecza. A Żydzi się mylą, jak zwykle.



Uciekli z Syriusza, po tym, jak opuścili w pośpiechu tonącą Atlandydę. Zaiste, powiadam wam, tak było.

Jeden z najzabawniejszych wpisów, jakie tu ostatnio wykopałam (dosłownie, "stare" forum jest kopalnią oryginalnych wypowiedzi).

Pewnie już nie raz o tym było, ale chyba nie ostatnio, więc przytoczę słowa bpa Rysia, rozróżniające tych prostaków od prostaczków, a w ogóle tych prostaczków to chyba też już można by sobie darować.

Dotyczy słów z Ew. Łukasza: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom."


"[...]W oryginalnym tekście greckim pada jednak słowo nepiois (w celowniku liczby mnogiej). Nepios (mianownik liczby pojedynczej) znaczy przede wszystkim „dziecko”.

Doprawdy nie widać powodu, dla którego nie można by naszego logionu tłumaczyć najprościej: „zakryłeś przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś dzieciom”. Dziecko jest przecież najważniejszą figurą człowieka wierzącego: „Jeżeli nie staniecie się jak dzieci…”. Św. Paweł postawę dziecka przeciwstawia postawie niewolnika – pisze: „A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem!” (Ga 4, 7).

Wiara rozgrywa się w relacji Bóg–człowiek, która jest relacją Ojciec–dziecko. Poznanie Boga dokonuje się nie poprzez studiowanie abstrakcyjnych teorii, lecz w wydarzeniu – w spotkaniu – w doświadczeniu pokrewieństwa i życiowej więzi (rodzinnej). Nie bez powodu w jednym wersecie pada tu aż dwukrotnie słowo „Ojciec” (a w całym trzywersowym akapicie przywołane jest ono aż pięć razy). Oddaje ono przede wszystkim tę wizję Boga, jaką ma sam Jezus: „Wszystko przekazał Mi Ojciec mój; nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec; ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić” (Łk 10, 22). Widać stąd, jak wyjątkowa i intymna jest (i może być) owa relacja Boga/Ojca z Jego Dzieckiem.

Bycie prostaczkiem/maluczkim nie ma tu nic do rzeczy. Postawę dziecka względem Boga może mieć i zachować w sobie człowiek tak ubogi, jak i bogaty (np. Abraham); tak niepiśmienny (Katarzyna ze Sieny), jak i wybitnie wykształcony (św. Augustyn); tak poddany, jak i władca. Jest ona bowiem wewnętrzną dyspozycją, a nie zewnętrznymi okolicznościami."

https://www.tygodnikpowszechny.pl/ani-m ... owie-24461