Znam, i czasem korzystam z Biblehub.
Przykładamy wagę do jak najdokładniejszego odczytania pierwotnej myśli pisarza tekstu biblijnego...

WYJAŚNIJ, CO ZNACZY CZĘSTO W BIBLII SPOTYKANY TERMIN: CHWAŁA PANA.
ChatGPT

Termin "chwała Pana" w Biblii odnosi się do różnych aspektów Bożej obecności, majestatu, świętości i mocy. Oto kilka kluczowych punktów wyjaśniających to pojęcie:

1. Boża obecność: Chwała Pana często symbolizuje bezpośrednią obecność Boga w określonym miejscu lub wydarzeniu. W Księdze Wyjścia (Wj 40,34-35) chwała Pana wypełnia Przybytek, co wskazuje na realną obecność Boga pośród Jego ludu.

2. Majestat i wielkość: Chwała Pana wyraża Jego nieskończoną wielkość, majestat i suwerenność. W Psalmach, na przykład w Ps 19,1, niebiosa opowiadają chwałę Boga, co oznacza, że całe stworzenie świadczy o Jego wielkości.

3. Świętość i doskonałość: Chwała Pana jest także wyrazem Jego świętości i doskonałości. W Księdze Izajasza (Iz 6,3) aniołowie wołają: "Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów; cała ziemia jest pełna Jego chwały", co podkreśla Jego absolutną świętość.

4. Objawienie Bożych dzieł: Chwała Pana objawia się w Jego cudownych dziełach i interwencjach w historii. Przykładem jest cud nad Morzem Czerwonym (Wj 14,31), gdzie Izraelici zobaczyli wielką moc Pana i oddali Mu chwałę.

5. Refleksja na twarzach ludzi: Chwała Pana może również odbijać się na twarzach ludzi, którzy doświadczyli Jego obecności. Przykładem jest twarz Mojżesza, która promieniała po spotkaniu z Bogiem na górze Synaj (Wj 34,29-35).

6. Jezus Chrystus jako objawienie chwały: W Nowym Testamencie, Jezus Chrystus jest pełnym objawieniem chwały Pana. W Ewangelii Jana (J 1,14) jest napisane: "A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I ujrzeliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełen łaski i prawdy."

7. Chwała przyszłego Królestwa: Chwała Pana jest również związana z przyszłym Królestwem Bożym. W Apokalipsie (Obj 21,23) Nowe Jeruzalem nie potrzebuje słońca ani księżyca, aby świeciły, gdyż chwała Boga je oświetla.

Podsumowując, termin "chwała Pana" jest wieloaspektowy i głęboko teologiczny, obejmując Bożą obecność, majestat, świętość, dzieła, odbicie w ludziach, objawienie w Chrystusie i przyszłe Królestwo.

Podoba mi się taka odpowiedź... Chyba ujmuje to, co trzeba/warto wiedzieć w tym temacie...

Jakoś nie kojarzyłem tego z Szechiną, ale chyba SI słusznie zwraca na to uwagę.

Zbadajmy to...
SI wskazała w punkcie 1-szym na ten tekst:

Wj 40,34-35 PAU
(34) Obłok okrył Namiot Spotkania, a chwała PANA napełniła święte mieszkanie.
(35) Mojżesz nie mógł wejść do Namiotu Spotkania, gdyż obłok spoczywał na nim, a chwała PANA wypełniała święte mieszkanie.

pisząc:
"1. Boża obecność: Chwała Pana często symbolizuje bezpośrednią obecność Boga w określonym miejscu lub wydarzeniu. W Księdze Wyjścia (Wj 40,34-35) chwała Pana wypełnia Przybytek, co wskazuje na realną obecność Boga pośród Jego ludu."

Dzięki tej stronie (białogłowa podała na nią namiar):
https://www.openbible.info/labs/cross-references/
wyszukałem poniższe teksty, w których jest potwierdzenie dla nauki, że Boża chwała to Boża obecność...

1Krl 8,10-11 PAU
(10) Skoro tylko kapłani wyszli z miejsca świętego, obłok wypełnił dom PANA.
(11) Kapłani nie mogli więc dalej spełniać swojej posługi, gdyż chwała PANA napełniła dom PANA.

2Krn 5,13-14 PAU
(13) Grali i śpiewali, wysławiając i wychwalając PANA jednym głosem. Gdy wznieśli swój głos przy wtórze trąb, cymbałów i innych instrumentów, wychwalając PANA, bo jest dobry, bo Jego miłosierdzie trwa na wieki, wtedy obłok wypełnił dom PANA.
(14) Kapłani nie mogli więc dalej spełniać swojej posługi ze względu na obłok, gdyż chwała PANA wypełniła Boży dom.

2Krn 7,2 PAU
(2) Kapłani nie mogli wejść do domu PANA, gdyż chwała PANA wypełniła dom PANA.

Ez 43,4-5 PAU
(4) Chwała PANA weszła do świątyni przez bramę zwróconą ku wschodowi.
(5) Podniósł mnie duch i wprowadził na dziedziniec wewnętrzny. Wtedy to chwała PANA napełniła świątynię.

Ag 2,7 PAU
(7) Ja poruszę wszystkie narody, tak że napłyną kosztowności wszystkich narodów i napełnię ten dom chwałą - mówi PAN Zastępów.

Ap 15,8 PAU
(8) Od chwały Boga i Jego mocy świątynia napełniła się dymem i nikt nie mógł do niej wejść, aż spełni się siedem plag siedmiu aniołów.

Ten ostatni werset (podany na ww. stronie) można uzupełnić o ten (tam niepodany):

Ap 21,23 PAU
(23) Miastu nie potrzeba też słońca ani księżyca, bo oświetla je chwała Boża, a Baranek jest jego lampą.

______________________

A jak już Szechina została wspomniana, to zacytuję:
Czym jest chwała- Szekina?

Słowo szekina nie pojawia się w Biblii, ale sama koncepcja zdecydowanie tak. Żydowscy rabini ukuli to pozabiblijne wyrażenie, formę hebrajskiego słowa, które dosłownie oznacza „On zamieszkał”, wskazując, że było to nawiedzenie boską obecnością lub zamieszkaniem Pana Boga na tej ziemi. Szekina pojawiła się po raz pierwszy, gdy Izraelici wyruszyli z Sukkot, uciekając z Egiptu. Tam pojawił się Pan w postaci słupa chmury w dzień i słupa ognia w nocy: "I wyruszyli z Sukkot, i rozłożyli się obozem w Etam, na skraju pustyni. A Pan szedł przed nimi w dzień w słupie obłoku, by ich prowadzić w drodze, a w nocy w słupie ognia, aby im świecić, żeby mogli iść dniem i nocą. Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku w dzień ani słup ognia w nocy" (2 Ks. Mojżeszowa 13.20-22).

Bóg przemówił do Mojżesza ze słupa obłoku w 2 Ks. Mojżeszowej 33, zapewniając go, że jego obecność będzie stale z Izraelitami (werset 9). Werset 11 mówi, że Bóg przemówił do Mojżesza "twarzą w twarz" z obłoku, ale gdy Mojżesz poprosił, by mógł zobaczyć chwałę Bożą, Bóg powiedział mu, "Nie możesz oglądać oblicza mojego, gdyż nie może mnie człowiek oglądać i pozostać przy życiu" (werset 20). Tak więc widoczna manifestacja chwały Bożej była nieco przytłumiona. Kiedy Mojżesz poprosił o ujrzenie chwały Bożej, Bóg ukrył go w szczelinie skały, zakrył go ręką i przeszedł obok. Potem cofnął rękę i Mojżesz zobaczył tylko Jego plecy. Wydaje się to wskazywać, że chwała Boża jest zbyt niesamowita i potężna, aby człowiek mógł ją w całości dostrzec.

Widoczna manifestacja Bożej obecności była widziana nie tylko przez Izraelitów, ale również przez Egipcjan: "A nad ranem spojrzał Pan na wojsko Egipcjan ze słupa ognia i obłoku, wzniecił popłoch w wojsku egipskim i sprawił, że odpadły koła jego rydwanów, tak że z trudnością mogli posuwać się naprzód. Wtedy rzekli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż Pan walczy za nich z Egipcjanami" (2 Ks. Mojżeszowa 14.24-25). Sama obecność Bożej chwały- Szekina wystarczyła, aby przekonać Jego wrogów, że nie jest On kimś, komu należy się sprzeciwiać.

W Nowym Testamencie Jezus Chrystus jest miejscem przebywania Bożej chwały. Kolosan 2.9 mówi nam, że "w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości", powodując, że Jezus zawołał do Filipa, "Kto mnie widział, widział Ojca" (Ew. Jana 14.9). W Chrystusie, dostrzegamy widzialną manifestację samego Boga w drugiej Osobie Trójcy Świętej. I chociaż jego chwała była również zasłonięta, niemniej jednak Jezus jest obecnością Boga na ziemi. Tak jak boska obecność przebywała w stosunkowo prostym namiocie nazwanym "tabernakulum" zanim została wybudowana Świątynia w Jerozolimie, tak też obecność zamieszkująca w stosunkowo prostym człowieku jakim był Jezus. "... Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać" (Ks. Izajasza 53.2). Ale kiedy dostaniemy się do nieba, zobaczymy zarówno Syna jak i Ojca w całej ich chwale, a Szekina nie będzie już zasłonięta (1 Jana 3.2).
---
https://www.gotquestions.org/Polski/Chwala-Szekina.html

Pomarudzę. Nie podoba mi się tu słowo odpowiedź.
"Odpowiadać" to z definicji "słowem, czynem lub w inny sposób zareagować na czyjeś słowa, zachowania" A reakcja werbalna, czy niewerbalna z kolei kojarzy się z żywym organizmem.

W Liście do Hebrajczyków jest może jeszcze dobitniej: "Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty..."



A zobacz jak oba wspomniane fragmenty z ks. Wyjścia zinterpretowali targumiści, w I - II w.n.e. (sic!), skoro już słusznie zauważono z jakiej literatury wywodzi się termin Szechina.

Dobrze, że tak wnikliwie analizujesz, co zamieściłem; do tej pory mało kto się tu wypowiadał...
Jest przez to okazja, aby czegoś się nauczyć - choćby tego, że "plastikowy rozum" nie odpowiada, bo żywy nie jest; to jak proponujesz to nazywać, co tu wklejam?

A to jest krytyka czegoś, czy co - bo nie bardzo wiem...? [zaczęłaś wypowiedź od słowa: "Pomarudzę." - więc pytam, czy tu też ono obowiązuje, haha...?]
To samo dotyczy reszty Twego wpisu - to "marudzenie", czy chwalenie, albo podawanie szerszego tła bez nagany dla SI...? [nie ma co owijać w bawełnę: jak się należy, to trzeba czatka zganić - niech się uczy!]

PS. Masz białogłowa jakieś teologiczne wykształcenie? Pytam nie złośliwie! - wręcz przeciwnie: miło jest mieć z kimś takim do czynienia, co tak wnikliwie do Słowa Bożego się odnosi...

Nie mam pojęcia, to musiałoby być pojęcie podkreślające bezosobowość i automatyzm takiej informacji, najlepiej z j. angielskiego. Może skoro podpowiedź jest promptem, to informacja zwrotna powinna być związana z tym właśnie pojęciem? Nie wiem.

No i zobacz, nazywasz to "czatkiem", mało brakuje a nadasz imię i w ten sposób już zupełnie uczłowieczysz
I owszem, podaję szersze tło do postu o Szechinie, bo to powinno być zawsze brane pod uwagę, jak dany tekst rozumiano na samym początku.

To chyba do tej pory nie stanowiło problemu to, co podnosisz, skoro nie ukuto jakiegoś adekwatnego terminu...
Dla mnie termin: "odpowiedź" nie jest żadnym problemem, bo gdy zadaję pytanie, to czego oczekuję?... Ano, odpowiedzi...

Papugę, czy (jest jeszcze taki ptak równie pojętny, nie pamiętam nazwy) można wyuczyć odpowiedzi na pytania i choć to nie jest człowiek, to takie ptasie odpowiedzi cieszą... Mnie też cieszy, gdy czatek daje odpowiedzi na temat i logiczne... ["czatek", bo cała nazwa: ChatGPT jest tak samo długa, ale trudniejsza w zapisie; nie uczłowieczam programu komputerowego - po prostu korzystam z jego możliwości i nazywam jakoś, jak nazywamy w zasadzie wszystko, z czego korzystamy; telefon jest telefonem, a nie czymś bez nazwy, prawda?...]

O, przypomniałem sobie: to gwarek - ptaszek o dużych głosowych możliwościach...

Brzytwa jest narzędziem. Można nią golić, można zarżnąć.

Chat też może być niebezpieczny. Bardziej niż brzytwa. Bo brzytwa w miarę używania się tępi, a chat uczy się nowego. Działanie brzytwy zależy od ręki, która ją trzyma. Działanie chata zależy od rozumu człowieka posługującego się nim. Konieczne duża ostrożność. Bo to podobnie jak z Wiki. Bardzo przydatne i mądre narzędzie, ale pełne min. Zawsze trzeba weryfikować.

Racja; wiedzą o tym twórcy tego narzędzia, bo zawsze na wierzchu jest adnotacja: ChatGPT może popełniać błędy. Sprawdź ważne informacje.

Masz też rację, że SI się uczy; kiedyś (a używam ChatGPT do marca 23) zdarzały się błędy w pisowni polskich wyrazów (takie na poziomie podstawówki; zwykle chodziło o błędne końcówki słów - jednak j. polski ma tu swoje niuanse przy deklinacjach...), ale teraz, to ze świecą tego typu błędów szukać! Po prostu ich nie ma; no, dajmy na to, że może raz na tysiące, tysiące słów...

Czatek z podstawówki już poszedł wyżej!...
Niedawno czytałem, że kolejna wersja: 5 (bo teraz jest wersja 4), która za kilkanaście miesięcy ma być, będzie na poziomie doktorskim: przynajmniej w pewnych dziedzinach; a ta obecna była oceniona na poziom licealny...

OBSZERNIE WYJAŚNIJ TERMIN: "EWANGELIA".

ChatGPT

Termin „Ewangelia” pochodzi od greckiego słowa „euangelion”, które oznacza „dobrą nowinę” lub „dobre wieści”. W kontekście biblijnym i chrześcijańskim odnosi się do dobrej nowiny o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Poniżej przedstawiam szerokie wyjaśnienie tego terminu:

1. Teologiczne znaczenie Ewangelii:

a. Zbawienie przez Chrystusa: Ewangelia ogłasza, że Jezus Chrystus, Syn Boży, przyszedł na świat, aby zbawić grzeszników. Uczy, że zbawienie jest dostępne dla wszystkich ludzi, niezależnie od pochodzenia, dzięki Jego śmierci na krzyżu i zmartwychwstaniu. Główne aspekty tego przesłania to:
- Odkupienie: Chrystus zapłacił za grzechy ludzkości, ofiarując swoje życie jako okup (Mt 20,28; 1 Tm 2,6).
- Usprawiedliwienie: Wierzący są uznani za sprawiedliwych przed Bogiem przez wiarę w Jezusa (Rz 3,24-26; Rz 5,1).
- Pojednanie: Chrystus przywraca relację między Bogiem a człowiekiem, która była zerwana przez grzech (2 Kor 5,18-19).
- Zmartwychwstanie: Zmartwychwstanie Jezusa jest dowodem Jego zwycięstwa nad śmiercią i grzechem, oraz nadzieją na zmartwychwstanie wierzących (1 Kor 15,20-22).

b. Królestwo Boże: Ewangelia ogłasza, że w Chrystusie rozpoczęło się Królestwo Boże. Jezus nauczał o Królestwie jako rzeczywistości duchowej, która zaczyna się w sercach wierzących i wypełni się w przyszłym świecie, kiedy Bóg w pełni zrealizuje swoje panowanie (Mt 4,17; Mk 1,14-15).

c. Łaska i wiara: Ewangelia podkreśla, że zbawienie jest darem Bożej łaski, a nie wynikiem ludzkich uczynków. Jest przyjmowane przez wiarę, a nie przez zasługi (Ef 2,8-9).

2. Historyczne i prorocze aspekty Ewangelii:

a. Wypełnienie proroctw: Ewangelia jest ściśle związana z proroctwami Starego Testamentu. Prorocy zapowiadali przyjście Mesjasza, który przyniesie zbawienie (Iz 53; Jer 31,31-34). Jezus wypełnił te proroctwa, stając się obiecanym Zbawicielem.

b. Życie Jezusa: Ewangelie opisują życie, nauczanie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Te wydarzenia są podstawą chrześcijańskiej wiary i nauki (Mk 1,1-8; J 20,30-31).

3. Praktyczne znaczenie Ewangelii:

a. Nowe życie w Chrystusie: Ewangelia wzywa do nawrócenia i nowego życia. Wierzący są zachęcani do porzucenia grzechu i naśladowania Jezusa, żyjąc w zgodzie z Jego nauką (Rz 6,4; Ef 4,22-24).

b. Misja i ewangelizacja: Ewangelia zobowiązuje wierzących do dzielenia się nią z innymi. Misja głoszenia Ewangelii jest centralnym zadaniem Kościoła, aby wszyscy ludzie mogli usłyszeć dobrą nowinę o Chrystusie (Mt 28,19-20; Dz 1,8).

c. Jedność wierzących: Ewangelia jest podstawą jedności w Kościele. Wszyscy, którzy przyjmują Ewangelię, są częścią ciała Chrystusa, niezależnie od pochodzenia etnicznego, kulturowego czy społecznego (Ef 2,14-18; Ga 3,28).

4. Ewangelia w literaturze biblijnej:

a. Cztery Ewangelie: Mateusz, Marek, Łukasz i Jan - te księgi Nowego Testamentu są znane jako Ewangelie. Każda z nich przedstawia życie i posługę Jezusa z nieco innej perspektywy, oferując różne akcenty na Jego nauczanie, cuda, śmierć i zmartwychwstanie.

b. Listy apostolskie: W listach apostolskich, takich jak te autorstwa Pawła, Piotra i innych, Ewangelia jest wyjaśniana i rozwijana, dostarczając teologicznych i praktycznych wskazówek dla wierzących.

5. Eschatologiczne aspekty Ewangelii:

a. Nadzieja na przyszłość: Ewangelia nie tylko odnosi się do obecnego zbawienia, ale również do przyszłości. Chrystus powróci, aby wypełnić wszystkie obietnice, w tym ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, oraz ustanowienie nowego nieba i nowej ziemi (1 Kor 15,24-28; Ap 21,1-4).

Podsumowując, Ewangelia jest rdzeniem chrześcijańskiego przesłania, obejmującym zarówno doktrynalne, jak i praktyczne aspekty życia w wierze. Jest to dobra nowina o Bożej miłości, łasce i zbawieniu dostępnym dla wszystkich ludzi przez wiarę w Jezusa Chrystusa.

Jakiś komentarz?...

Ewangelia jest omówiona wyżej, więc myślę, że obecne opracowanie pasuje do tamtego tematu:

"Pewność zbawienia" - TEN TERMIN PRZEWIJA SIĘ W NAUCZANIACH CHRZEŚCIJAŃSKICH, ALE BYWA RÓŻNIE ROZUMIANY. MOŻESZ OMÓWIĆ TĘ KWESTIĘ - PODAJĄC PRAWDZIWE I BŁĘDNE PODEJŚCIE I POJMOWANIE PEWNOŚCI ZBAWIENIA?

"Pewność zbawienia" jest kluczowym pojęciem w teologii chrześcijańskiej, odnoszącym się do przekonania wierzącego, że jego zbawienie jest zabezpieczone i pewne. Istnieją różne interpretacje tego pojęcia, które mogą prowadzić do prawidłowego lub błędnego zrozumienia tej doktryny. Poniżej przedstawiam zarówno prawidłowe, jak i błędne podejście do pewności zbawienia, bazując na nauczaniu biblijnym oraz na rozróżnieniach występujących w różnych tradycjach chrześcijańskich.

### Prawidłowe podejście do pewności zbawienia

1. Zaufanie do obietnic Boga:
Prawidłowe podejście opiera się na wierze w Boże obietnice zawarte w Piśmie Świętym, które zapewniają o zbawieniu tych, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa. Kluczowe wersety, takie jak Jan 3:16, Rzymian 10:9, oraz 1 Jana 5:13, wyraźnie mówią o darze życia wiecznego dla wierzących.

2. Boża łaska i wybranie:
Prawidłowe zrozumienie pewności zbawienia uznaje, że zbawienie jest darem Bożej łaski, a nie wynikiem ludzkich uczynków. Efezjan 2:8-9 podkreśla, że jesteśmy zbawieni z łaski przez wiarę. Oznacza to, że pewność zbawienia jest zakorzeniona w wierze w Bożą łaskę i miłosierdzie, a nie w zasługach człowieka.

3. Świadectwo Ducha Świętego:
Rzymian 8:16 mówi, że "Sam Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy." Wierzący mogą mieć wewnętrzne przekonanie o swoim zbawieniu poprzez działanie Ducha Świętego, który daje pewność i pokój.

4. Wytrwałość świętych:
Prawidłowe podejście uwzględnia również aspekt wytrwałości w wierze. Pismo Święte zachęca do trwania w wierze i wzrastania w świętości (Hebrajczyków 10:23; Filipian 1:6). Pewność zbawienia nie powinna prowadzić do samozadowolenia, ale do życia pełnego pobożności i wdzięczności.

### Błędne podejście do pewności zbawienia

1. Pewność bez pokuty i nawrócenia:
Jednym z błędów jest przekonanie, że zbawienie można mieć bez autentycznego nawrócenia i pokuty. To podejście ignoruje konieczność odwrócenia się od grzechu i przyjęcia Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela.

2. "Tania łaska":
Innym błędnym podejściem jest koncepcja "taniej łaski", która zakłada, że zbawienie jest gwarantowane bez względu na postępowanie człowieka po przyjęciu wiary. Takie rozumienie może prowadzić do moralnego zaniedbania i braku dążenia do świętości. Jak pisze apostoł Paweł w Rzymian 6:1-2, wierzący nie powinni trwać w grzechu, by łaska obfitowała.

3. Brak pewności zbawienia mimo wiary:
Innym skrajnym błędem jest ciągła niepewność co do zbawienia pomimo prawdziwej wiary w Chrystusa. Niektóre tradycje chrześcijańskie mogą uczyć, że człowiek nigdy nie może być pewien swojego zbawienia, co może prowadzić do lęku i niepewności. Tymczasem Pismo Święte zapewnia, że ci, którzy zaufali Chrystusowi, mogą mieć pewność zbawienia (1 Jana 5:13).

4. Osobista doskonałość jako warunek pewności zbawienia:
Błędnym jest także przekonanie, że pewność zbawienia zależy od osobistej doskonałości i bezgrzeszności. Choć Pismo zachęca do świętego życia, pewność zbawienia nie wynika z naszych uczynków, ale z Bożej łaski.

### Podsumowanie

Pewność zbawienia powinna opierać się na zaufaniu do Bożej łaski i Jego obietnic, świadectwie Ducha Świętego, oraz wytrwałości w wierze. Prawidłowe rozumienie tej doktryny prowadzi do pokoju wewnętrznego i pewności, która motywuje do życia zgodnego z Bożymi standardami. Błędne podejścia mogą prowadzić do lekkomyślności lub nieuzasadnionego lęku, co jest sprzeczne z nauczaniem Pisma Świętego.

Myślę, że powyższe opracowanie można poważnie potraktować... [aby go sprawdzić, warto do wskazanych tekstów zajrzeć w swojej Biblii]
Użyta w treści kursywa [pochylenie tekstu] jest oryginalnym dziełem ChatGPT, co pokazuje, że SI umie sprawnie operować formami pisania, aby odróżniać różne koncepcje od tego, co ma od niej pochodzić; tak samo pogrubienia [tu i wszędzie wcześniej] to oryginalny zapis z dialogu, aby wyróżnić kluczowe treści (czasem taka "tłusta czcionka" pojawia się też poza nagłówkami).

A to ciekawe, że wygenerowało tekst, jakby chat był chrześcijańskim apologetą A gdybyś w podpowiedzi zawarł informację, że jesteś wyznania mojżeszowego, to też by informacja zwrotna, że Jezus wypełnił proroctwa?

ChatGPT zapamiętuje z kim rozmawia, więc zna mnie jako chrześcijanina - wobec tego nie będę udawał kogoś innego; ale może ktoś zrobić, jak sugerujesz: np. Ty, bo chyba regularnie nie używasz czatka(?)...

O ludzie, a to to jest coś w rodzaju prywatnego narzędzia, w sensie że nie może kilka osób naraz korzystać, np. na jednym komputerze? A wylogować się nie da?