Witam wszystkich.
Lekcji religii nie powinno być w szkole z kilku powodów a ocena z takiej lekcji czy dodatkowo wliczanie tej oceny do średniej to moim zdaniem duża pomyłka.

Pierwszym moim pytaniem jest: czy religia w szkole a zwłaszcza jej ocena są potrzebne do zbawienia?
W zależności od odpowiedzi na to pytanie pojawią się następne wątpliwości.
Dla mnie lekcja religii i jej ocenianie w szkolnym systemie oceniania to jest normalna transakcja. Jest wykonana praca (wysiłek edukacyjny) to musi być za to zapłata czyli ocena.
Tak więc z próby zrozumienia Boga, swojej wiary i tego jak chrześcijanin ma dążyć do zbawienia robi się coś co jest przeciwieństwem (tak jak ja to rozumiem) chrześcijański wartości i robi się z tego normalną materialną transakcję.

Pogłębianie swojej wiedzy i rozumienia Boga powinno być dla chrześcijanina bezinteresowne w sensie ziemskim, materialnym. Uczeń, człowiek nie ma widzieć interesu w tym aby pogłębiał swój stosunek do Boga a tymczasem religia w szkole i jej ocena właśnie są czymś takim.

Jak się naucza tej religii w szkole to wiadomo, zależy od nauczyciela ale ja miałem takich księży, którzy wyśmiewali jedynego świadka Jehowy, który był u nas w klasie.
Pamiętam jeszcze, że jak ktoś dostał tróję to człowiek tak się czuł jak by Bóg kochał tylko na tróję właśnie a reszta klasy dawała mu do zrozumienia, że jest gorszy i pójdzie do piekła.
Tak wiec religia powinna wrócić do salek przykościelnych i być nie na ocenę.

Popieram!

Najpierw chciałem napisać, że w pełni popieram. Ale po chwili refleksji uznałem, że nie ma sensu stosować półśrodki. Bo przecież lepiej całkowicie zakazać. I zagrozić karą śmierci. Lub przynajmniej więzienia. Tusk powinien powołać czerezwyczajki i wyposażyć ich w nagany. Aby od razu rozwiązywali problemy.

Nauka w salkach przykościelnych wymagałaby dostosowanie placówek do spełnienia wszystkich rygorów jakie spełniają budynki szkolne. Prace budowlane wymagają projektów, zgód, zatwierdzeń, pieniędzy. I okresowych kontroli. Potem zatrudnienia personelu. A jeśli ten pozostanie ten sam, to jakość nauczanie religii nie zmieni się.
Poza tym, w salkach katechetycznych nie powinno się uczyć religii, tylko prowadzić katechezę. No i jeszcze jedno: Program nauczanie religii jest do dupy.

Absolutnie jestem przeciw prowadzeniu podwójnego szkolnictwa.
Nie tylko z powodu ogromnego dodatkowego obciążenia rodziców kosztami utrzymania odrębnych pomieszczeń, przy parafiach z wieloma szkołami w dalekim terenie, ale także z powodu konieczności uczęszczania dzieci na zajęcia popołudniowe i wieczorne ku Kościołowi niekiedy dalekiego od szkoły o kilka kilometrów, po drogach ze wzmożonym ruchem samochodowym w dni pracy i konieczności angażowania rodziców w odprowadzaniu dziec i do punktów.
A czy znacie obecne wymogi sanitarne i BHP dla takich punktów, analogiczne dla tych co do szkół?
Czy wiecie, jak w niektórych szkołach rozbudowane są pozalekcyjne zajęcia także w dni nauki i soboty?
Zacznijcie myśleć, bo to niewiele kosztuje!

Dziękuję za ten głos.

Nie dziękuj, nie dziękuj, raczej poćwicz. Dla jednego niewiele, a drugi i przez całe życie nie doświadczy..

Nauka religii powinna zostać zastąpiona katechezą. I powinna wynikać z wewnętrznej potrzeby. Jeśli rodzice nie żyją wiarą, to nauka religii nie przyniesie dobrych owoców.
Katecheza nie powinna być powiązana z obowiązkiem szkolnym, gdyż jest przywilejem i przyjemnością. (Choć przyznam, że niewielu jest katechetów, którzy tak potrafią. Ja miałem szczęścia.)
Jednak mogłaby się odbywać w salach szkolnych ze względów organizacyjnych.

Podobnie uważam. Pozostaje kwestia opłat za korzystanie z pomieszczeń jak i wynagrodzenie wykładowcy. Ma za nie płacić również ten, kogo dzieci nie korzystają z nich, np niewierzący, czy wyznający inne poglądy, czy może przykładowo powinien mieć jakąś ulgę w podatku?

Co mam poćwiczyć Grzesiu?

https://www.youtube.com/watch?v=y1X2fxYGlUo
Warto posłuchać od 4 minuty, " Jedno spojrzene"

Spojrzałem o zgrozo.

Z takim zachowaniem niesfornej młodzieży to tylko Jezus to by sobie poradził stosując swe metody. Albo będziecie słuchać, bez słowa krytyki, albo nie dostaniecie chlebka i rybki. I tak kilka tysięcy ludzi słuchało nie przeszkadzając i o nic nie dopytując, by jak najszybciej skończył i mogli się najeść do syta chlebkiem i rybką, Ani im w głowie było zadawać jakieś niewygodne pytania, bądź podważać nauki.

A tu ksiądz nie przymusza do słuchania nauk ani ich przyjmowania. Zamiast tego zachęca do refleksji, otwartości, osobistego zrozumienia. Naucza przez przykład swego działania, pokazuje miłość, współczucie, przebaczenie. Zaprasza do bliskiej relacji z Bogiem, co oczywiście ma być dobrowolnym wyborem uczniów. Używa przypowieści, aby skłonić do samodzielnego myślenia, refleksji i by uczniowie sami dochodzili do wniosków. Jest otwarty na krytykę, zadawanie różnego rodzaju pytań, dyskusję, co wskazuje na jego przejście do dialogu zamiast przymusu. Kładzie duży nacisk na wolność wyboru, co czyni jego nauki atrakcyjnymi.
Ale jak widać dzisiejsza młodzież tego nienawidzi. Musi wkroczyć Jezus i swą twardą ręką nauczyć o soborach, dogmatach, następnie odpytać, a tym co zdali dać chlebek i rybkę. Co za czasy, no i ludzie!!!

Spojrzałem. Całkowicie zgodne z moimi spostrzeżeniami.
Jeśli ktoś nie chodzi na lekcje religii dlatego, że tego chce i tego potrzebuje, to efekt tego jest głównie szkodliwy. Na sam program nauczania narzekają chyba wszyscy księża prowadzący nauczanie. Ale hierarchia jest skostniała. Uważam, że już na poziomie proboszcza rzadko trafiam na osoby, które realnie oceniają sytuację.