Wierzę w Wisznu, Śiwe i Brahme. A chrześcijaństwo jest nagorsze

No, to akurat dokładnie to, co ja o hinduizmie myślę, i to mimo, że Polacy/Słowianie mają z Indiami w liniach ojcowskich większość krewniaków, pochodzących z Europy, a także bliskokrewniacze języki aryjskie w Indiach.

Najgorsze, bo....

Mnie to nie szkodzi. Mój dziecięcy bohater Mały Bizon wierzył w Manitou i Krainę Wiecznych Łowów.

Ach, oto mamy starcie tytanów intelektu! Szmalek, niczym niezmącony guru, z całą mocą swej wiary ogłasza supremację Wisznu, Śiwy i Brahmy, jednocześnie z lekceważeniem potępiając chrześcijaństwo jako "najgorsze". Jego argumentacja, równie głęboka jak kałuża po deszczu, zdaje się opierać na niezachwianej pewności siebie i być może... przeczytaniu jednego mema.

Na to Atimeres, człowiek o równie wyrafinowanym guście teologicznym, odpowiada z błyskotliwą przenikliwością: "No, to akurat dokładnie to, co ja o hinduizmie myślę". Czyż nie jest to kwintesencja dyskusji na tematy wiary? Jeden rzuca hasło, drugi kontruje kontrhasłem, a gdzieś w tle słychać śmiech Buddy z tej całej ludzkiej farsy.

Brakuje tylko, żeby Szmalek dodał, że jego kot też nie lubi chrześcijaństwa, a Bolek na to, że jego pies woli braminizm. To byłby dopiero poziom debaty! Można by pomyśleć, że zamiast teologów mamy dwóch przedszkolaków kłócących się o to, czyja zabawka jest lepsza, zapominając, że przecież wszyscy bawią się tym samym piaskiem.

No nie, mój guru napisał: "Nie ma innego, w którym moglibyśmy być [b]zbawieni, jak tylko w Jezusie Chrystusie"[/b] A ci inni go zwalczają.
Wyjaśnię, że "będą zbawieni", znaczy, że po śmierci znajdą się u Boga w Jezusie /w niebie/ i żyć będą w jego bliskości i szczęściu na zawsze.

Potrafisz wyjaśnić, czym będzie to szczęście życia w Bogu/Jezusie i jego obecności, czy jedynie powtarzasz jakieś slogany, nie zdając sobie sprawy z tego co mówisz?

Jezus coś na ten temat powiedział. I dlatego nawet spieszyło się Mu tam, do Ojca!

Jezus coś odkrył, zrozumiał, próbował przekazać. Pytanie zadałem Tobie, potrafisz wyjaśnić czym będzie to szczęście życia w Bogu/Jezusie w jego obecności, o którym piszesz? Jeśli wiesz, opowiedz prostymi słowami jak to szczęście wieczne rozumiesz.

Ot, cała religia katolicka: zbawienie dopiero po śmierci.

Gdybyś zetknął się z katolicyzmem, to wiedziałbyś, że cały katolicyzm jest streszczony w przykazaniach miłości (Mk 12.30-33), a sposób życia w Mt 25.31-46. One stanowią treść całego życia i ideał do którego katolicy dążą. Ale zaznaczam katolicy, a nie, którzy mówią o sobie, że są katolikami, ale wcale się nie przejmują tymi zasadami, które wskazałem.

Tak, trzeba przyznać - religia konfabulując świat magiczny, zaopiekowany przez Bogów, czyni maluczkim życie łatwiejszym. Raz - nie umrzesz całkiem, dwa - spełnisz kilka warunków i czeka cię wieczna szczęśliwość. Proste i wygodne. Jak biały kołnierzyk i czyste od kleksów zeszyciki prymuski w pierwszej klasie.Marzenie słabych i nie uzdolnionych do czegokolwiek.

@Idący,

to jak wygląda Twój dzień? Wychodzisz rano na ulice miasta i karmisz, poisz i ubierasz bezdomnych? To jest właśnie życie chrześcijanina?

Według nauk Ewangelii tak wyglądać powinno. Ale to odlepka od realu , więc tak nie wygląda.
Co powoduje ciągły stan frustracji u każdego, co swą wiarę traktuje serio. A u nawiedzonych skrupulantow - powazną alienację kwalifikującą na terapię.

Tak, jest to w Nowym Testamencie 1Kor 2,9:

6 A jednak głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, [zresztą] przemijających.
7 Lecz głosimy tajemnicę mądrości Bożej, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
8 tę, której nie pojął żaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały;
9 lecz właśnie [nauczamy], jak zostało napisane:
Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało,
ani serce człowieka nie zdołało pojąć,
jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.