Czy;li "przebudzony" nie cierpi, gdy ktoś puka mu żonę czy umiera mu dziecko czy niszczy dom...
Taki "przebudzony", byłby bytem niższym niż normalny człowiek

Wykręty jerozolimskie. Prawie nowogrodzkie. A w temacie?
Komu można zrobić podarunek z naszych cierpień, by coś zyskać w zamian?

Taki "przebudzony" cierpi, ale nie przebudzony.

Twoja żona, twój mąż - jak można być właścicielem człowieka? Miłość jest bezwarunkowa, przysięgałeś ją, ale gdy żona bzyka się z kimś – cierpisz, twój fałsz spotyka się z rzeczywistością, przysięgałeś kochać, ale pod warunkiem.

Twoje dziecko? Przez ciebie przyszło na świat, ale nie jest twoje. Umierają setki dzieci w Ukrainie, Gazie, nie cierpisz, bo się do nich nie przyzwyczaiłeś, zdechnie ci pies, z którym przebywałeś kilka lat płaczesz - cierpisz, bo się do niego przyzwyczaiłeś.

Burzą ci dom pod budowę autostrady, dostajesz dziesięciokrotną rekompensatę, cierpisz – przywiązałeś się, tam się wychowałeś, tam stawiałeś pierwsze kroki, tam spędzałeś święta.

Od kołyski mówiono ci, że dzieci przynosi bocian, a w szczególnych przypadkach można je znaleźć w kapuście, chodzisz dumny i wszystkim głosisz „prawdę”. Przez przypadek wpada ci w ręce książka Wisłockiej, twoje złudzenia stykają się z rzeczywistością – cierpisz, twoje ego zostało urażone.

Piszesz „Taki "przebudzony", byłby bytem niższym niż normalny człowiek”. Jeśli normalny człowiek to ten, który zdaje sobie sprawę, że ból jest nieunikniony, cierpienie jest opcjonalne, a jego podstawą jest przywiązanie, to taki „przebudzony” byłby niższym bytem.

Np. ... moje życie. To pasmo cierpień i przykrych zdarzeń. Kilkakrotnie byłem na rozgraniczeniu życia i śmierci.
Ale przeżyłem prawie wszystkich rówieśników znanych z moich szkół i studiów; cieszę się życiem aktywnym, z niewielkimi ograniczeniami, do dziś, chyba na kupieckiej zasadzie: coś za coś.
(a że tam Jurek albo Witek coś tam czasem przeciwko... To tak, jakby od gołębia na krakowskich plantach z jesiennego drzewa coś mi na czapkę spadło )

Gratulacje, miałes sporo szczęścia. I masz nadal. A w temacie?? Komu podarunek z cierpień? Wczoraj słyszę z radia : "Bóg "ofiarował" swego Syna za nasze grzechy" komu? Od kogo chciał coś tą ofiarą uzyskać?
A jeśli nawet jakiejś "Sile " jeszcze wyższej , cóż to za ofiara, skoro wiedział i Bóg i Syn Jego o Zmartwychwstaniu i poźniejszej chwale?

Na prawdę uważasz, że można robić z Bogiem handelek? Że ofiarując cos Bogu musisz otrzymać zapłatę tu i teraz? Już otrzymałeś swoją zapłatę?
Nie rozumiem tego podejścia, aby zamiast ofiarować z miłości ofiarując czekać na zapłatę. Tak rozumują (jeśli można to nazwać rozumowaniem) tylko niewierzący.

Nie wybrzydzaj się zbytnio. Natura/ewolucja/Stwórca (niepotrzebne skreśl sobie) zaopatrzyła nas w w gen/enzymu nagrody. Biada temu, komy ten neurologiczny mechanizm przestanie działać. Wtedy ciężkie schorzenie psychiczne z jej następstwami także moralnymi, np. ASPD z jej konsekwencjami. Nawet suplementacja serotoniną i dopaminą lub podobnymi środkami nie pomagają.
Czytaj Pismo Święte. Czy Jahwe i Jezus nie odwołują się do mechanizm u nagrody? Potępiasz Boga?
Towarzysząca modlitwie ofiara umartwienia, np. postu, jest często doradzana i praktykowana w Starym i Nowym Testamencie.

Himalaje absurdu. "ofiarując Bogu cierpienie" - a cóż to za "prezent" dla Niego? Jaka korzyść?
To piramidalna bzdura zaczerpnięta z najprymitywniejszych jaskiniowych wierzeń, mowiących o "przebłaganiu" bóstw/demonów ofiarami. Cóż Bogu z naszych przykrości?
Tak prymitywny masz Jego obraz?

Atimeres "od gołębia na Plantach" = wysoko mierzysz. Chcesz być jak kiedyś abp Glemp?
On rzucał animalistyczne inwektywy porownując adwersarzy inaczej myślących do naszczekujących piesków. Albo i wyżej , jak papież Franciszek - naszczekiwanie NATO pod bramami Rosji.
Cóż, rozmaite deficyty mentalne Bóg ma w Katalogach Niebieskich.
A nie prościej siłą argumentu?

SIC!

Mt 6.5, Mt 6.16, Łk 23.41, 1 Kor 9.17, 2J1.7.

Jest to angielska wikipedia o Systemie nagrody
Ilustracja przedstawia działanie systemu nagrody w mechanizmu podżywienia, poczynania dziecka i karmienia niemowlęcia.
https://en.wikipedia.org/wiki/Reward_system
Już na pierwszych stronicach Bóg zachęca Pierwszych Rodziców do posłuszeństwa pod groźbą kary (odwrotność mechanizmu nagrody). Upomina Kaina odwołując się do tego systemu. Abrahamowi za posłuszeństwo obiecuje nagrodę; do czwartego przykazania o posłuszeństwie rodzicom dodaje mechanizm nagrody: "... abyś długo żył i dobrze ci się powodziło na ziemi".
I tak - setki lub więcej razy w Starym Testamencie, gdy nagradza na uległość Bogu i karze za upór.
A Jezusa obiecuje apostołom nagrodę za pójcie za Nim i wyrzeczenie się wszystkiego dla Królestwa Bożego. I tak podobnie wielokrotnie w Nowym Testamencie.
Skąd u Was taka nadwrażliwość względem tego biblijnego i naturalnego systemu nagrody (i kary), reward-system?

Łolaboga, ludzie, wy to naprawdę na serio? Że to wszystko działo się w rzeczywistości i może być dziś użyte jako argumentacja wśród dorosłych?

A dlaczego by nie?
Nawet w trybie naturalnym - to przecież mądrość tysiącleci!
System nagrody jest najbardziej naturalnym i najbardziej wydajnym w przyrodzie żywej.
Dlaczego Bóg miał decydować wbrew naturze?
Gdyby było inaczej, znów byś psioczył na religię!
Czy było tak, czy inaczej - zawsze źle!

Nie wpadłbym na to.
W mojej Biblii Bóg ostrzega przed błędem, aby uchronić przed konsekwencjami.