W Kazaniu na Górze Jezus wspomina o trzech filarach życia duchowego:

Modlitwa

Post

Jałmużna

No właśnie - jałmużna. O ile sens słów "modlitwa" oraz "post" mniej więcej rozumiemy, tak znaczenie jałmużny chyba bardzo często spłycamy, sprowadzając je do wrzucenia dwóch złotych do kubeczka żebraka przy wyjściu z kościoła. A jakie jest to szersze znaczenie?

Ja bym to określiła chyba jako czynną miłość w stosunku do innych ludzi. Miłość objawiającą się pomocą tak materialną, jak i każdą inną, której możemy udzielić. A co za tym idzie - takim rozwijaniem naszych zdolności, aby móc z ich pomocą służyć innym.

Ale myślę, że to znaczenie jest jeszcze szersze [albo po prostu - inne] niż to, co wyżej napisałam. Czyli - jakie? I co to w praktyce dla Was oznacza - w codziennej praktyce, takiej bez wielkich idei i ratowania całego świata na raz

Tylko w wąskim znaczeniu stanowi ona datek przekazany osobie potrzebującej. W szerokim sensie chodzi o całościową postawę czynnej miłości chrześcijanina wobec innych ludzi. Wiąże się to bardzo ściśle z odkryciem własnych talentów i służeniem nimi osobom potrzebującym. Takie rozumienie jałmużny najpełniej ukazał Jezus: sam przecież tylko w niewielkim stopniu mógł materialnie pomagać innym (ponieważ był biedny). Fundamentem jego aktywności była modlitwa, dzięki której rozeznawał jak i komu pomagać. Również podejmowane przez Niego posty i umartwienia miały ścisły związek z Jego misją. Ważniejsze było dla Niego spożywanie posiłków z grzesznikami (za co zresztą był krytykowany), niż posty z tymi, którzy we własnych oczach uchodzili za pobożnych i sprawiedliwych. Całe życie Jezusa zmierzało do największej jałmużny, jaką była całkowita ofiara z samego siebie na krzyżu. Jako człowiek musiał stopniowo dorastać do tego kulminacyjnego momentu. Jednym z ważniejszych etapów w tym procesie był czterdziestodniowy post na pustyni.


http://mateusz.pl/mt/cs/trzykroki.htm

Bardziej chodziło mi o Wasze własne przemyślenia i doświadczenia, ale dzięki

Ja przeprowadzam staruszki przez jezdnie i ustepuje im miejsca w tramwajach....

Jałmużną może być przyniesienie zakupów schorowanej sąsiadce, kupienie jej chleba jeśli nie ma pieniędzy. Podanie wody człowiekowi, który o nią prosi. Sama miałam taki przypadek, że wieczorem przyszedł czlowiek, zapukał do drzwi i zapytał czy nie dałabym mu szklanki wody (wiem, że był to były więzień)... i jakoś mnie nie zjadł . Widziałam w jego oczach radość i podziekowanie, nie musiał nic mówić.

hahhah Belizariuszu a ja myslalam ,ze to jest sawuar-wiwr a nie jałmuzna.

W scisłym tego słowa znaczeniu Jałmużna to: datek ofiarowany ubogiemu jako uczynek miłosierny; zapomoga, wsparcie

W szerokim pojeciu to: przeprowadzanie staruszek przez ulice - datkiem w tym przypadku jest cenny czas, poświecony danej osobie

Przede wszystkim - jałmużną nie jest ofiarowanie czegoś, co zbywa; ale wyrzeczenie, rezygnacja z czegoś dla siebie - to jest jałmużna.

chętnie bym coś napisał, ale pan jezus mi zabronił
ale wy piszcie piszcie - chętnie poczytam jacy jesteście miłosierni
a potem wezmę z was przykład - ale nikomu o tym nie powiem

pozdrawiam

..a ja sie pochwale

Wypchnałem nieznajomego z zaspy...bo jak cofał to sie wkopał....

scriptorze o to chodzi?
Nie dawaj jałmużny, trąbiąc przed sobą, jak to czynią obłudnicy, aby mieć chwałę u ludzi. Zaprawdę mówię ci: już otrzymali swoją nagrodę. Kiedy ty natomiast dajesz jałmużnę, niech ona będzie bez rozgłosu, a Ojciec, który widzi w ukryciu, odda tobie (por. Mt 6,2-

po takim upomnieniu jakos głupio odpowiedziec anqua na jej pytanie
I co to w praktyce dla Was oznacza - w codziennej praktyce, takiej bez wielkich idei i ratowania całego świata na raz

moge to ,,obejsc" i zaspiewam ,,miłoscia zyc w zwykly szary dzien"

A ja myślę, że napisanie, co oznacza, nie musi być równoznaczne z przechwałkami...


To nieco wywróciło moje pojęcie na ten temat... Bo przyznam, że dla mnie jałmużna to było właśnie wrzucenie dwóch złotych owemu żebrakowi. A tu okazuje się, że nie dość, że to coś więcej, to na dodatek coś całkiem innego.

to z komentarza do czytania z portalu
To my pomogliśmy Mareczkowi! (Jk 2,1-9; Ps 34; J 6,63b.68; Mk 8,27-33)

Mareczek stracił w Katowicach całą rodzinę. Jest sierotą. Dlatego nasze pismo zebrało kilka tysięcy złotych, by pomóc temu biednemu chłopcu. Gdyby wszyscy byli tak dobrzy jak my i poszli w nasze ślady…

To nie mój wymysł. To pierwsza strona brukowca sprzed dwóch tygodni. Widziałem, jak czytał ją wianuszek ludzi marznących na autobusowym przystanku. Przeczytałem i zrobiło mi się niedobrze. Cóż, widocznie nie jestem tak dobrym człowiekiem, jak dziennikarze gazety...

Pomyślałem jednak, że ostatnią osobą, o której myśleli pisząc ten tekst, był osierocony Mareczek.

Otaczają mnie sami dobrzy ludzi. Pomagają, wrzucają regularnie pieniądze w czasie składek, żonglują dobrymi uczynkami. Wiem o tym. Nie muszę ich nawet pytać. Trąbią o tym na lewo i prawo. Ich lewa ręka doskonale wie, co czyni prawa. Ta od lat wskazuje pierś w geście mówiącym: Widzisz, jaki jestem dobry?

Można to tylko skw it ować takimi słowami:to jałmużna nie jest!

W jałmużnie trzeba szukać dobra osoby, której się ją ofiaruje - a nie rozgłosu dla siebie.