Jeśli masz na myśli to, aby być wiernym Bogu niezależnie od tego czy dzieje się dobrze, czy źle to zgadzam się. Jednak jeśli ktoś wmawia sobie że Bóg chce jego cierpienia, to uważam że jest w błędzie i sam siebie okalecza.

Tak, mam na myśli to, aby być wiernym Bogu niezależnie od tego czy dzieje się dobrze, czy źle.

Doszliśmy do porozumienia

Myslę, ze cierpienie jest srodkiem do wyrazenia Bogu miłości. Nie chodzi tu o szukanie cierpienia ( choc byli swięci - którzy tak czynili - poniewaz zdawali sobie sprawe z jego wartości) - ale raczej o przyjecie w pokorze tego bólu, którego nie mozemy uniknąć i ofiarowanie go Jezusowi. Kochanie cierpienia dla niego samego jest chore, ale kochanie cierpienia jako środka do zjednoczenia z Jezusem i zbawienia bliźnich - uwazam za jak najbardziej zdrowe. W cierpieniu , poddaniu sie woli Bozej okazujemy miłość - to miłość nadaje mu sens.
A to wszystko można zrozumiec tylko w perspektywie Bożej mądrości:

"Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił Ewangelię, i to nie w mądrości słowa, by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża. Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia. Napisane jest bowiem:
Wytracę mądrość mędrców,
a przebiegłość przebiegłych zniweczę.
Gdzie jest mędrzec? Gdzie uczony? Gdzie badacz tego, co doczesne? Czyż nie uczynił Bóg głupstwem mądrości świata? Skoro bowiem świat przez mądrość nie poznał Boga w mądrości Bożej, spodobało się Bogu przez głupstwo głoszenia słowa zbawić wierzących. Tak więc, gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan, dla tych zaś, którzy są powołani, tak spośród Żydów, jak i spośród Greków, Chrystusem, mocą Bożą i mądrością Bożą. To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.
Przeto przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga.
Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi." 1 Kor 1; 17-31

Pozdrawiam

Kilka cytatów świętych - którzy wiedzieli czym jest radość doskonała.

św. o. Pio

"Ojcze, kochasz to, czego ja się boję." "Nie kocham cierpienia samego w sobie; proszę o nie Boga, pragnę go z powodu owoców, które mi daje. Ono bowiem oddaje chwałę Bogu, ocala bliźnich na tym wygnaniu, uwalnia dusze z ognia czyśćcowego, i czegóż więcej mogę chcieć?" "Ojcze, czym jest cierpienie?" "Ekspiacją" [zadośćuczynieniem]. "A dla ciebie?" "Moim codziennym chlebem, moją rozkoszą!" (LdP, s. 167)

św. Josemaria Escriva

Oby nikt na twej twarzy nie odczytał smutku ani bólu, kiedy pośród świata rozwiewasz woń swej ofiary: dzieci Boże winny zawsze być siewcami pokoju i radości.

Zapytałeś mnie, czy dźwigam jakiś krzyż. I odpowiedziałem ci, że tak, że zawsze dźwigamy Krzyż. — Ale Krzyż chwalebny, boskie znamię, gwarancję, iż jesteśmy autentycznymi dziećmi Bożymi. Dlatego zawsze kroczymy szczęśliwi z Krzyżem.

Niekiedy przytłacza cię duch przygnębienia, który zabija wszelką twoją radość, i który z wielkim trudem potrafisz pokonać mocą aktów nadziei. — Nie przejmuj się: jest to odpowiedni czas, aby prosić Boga o więcej łaski, naprzód! Odnawiaj radość walki, choćbyś przegrał jedną potyczkę.

Wielu ludzi czuje się nędzarzami właśnie dlatego, że posiadają za wiele wszystkiego. — Chrześcijanie, jeżeli prawdziwie postępują jak dzieci Boże, będą znosić niedogodności, upał, zmęczenie, chłód... Lecz nigdy nie braknie im radości, ponieważ to — wszystko dzieje się za sprawą Tego, który jest źródłem prawdziwego szczęścia.

św. Jan od Krzyża

Raduj się zawsze w Bogu, który jest twym zbawieniem (Łk 1, 47) i myśl, że dobrze jest cierpieć w jakikolwiek sposób dla Niego, który jest tak dobry.

Ukrzyżowana w duchu i zewnętrznie z Chrystusem, będziesz żyła z nasyceniem i zadowoleniem swej duszy, pozyskując ją w swej cierpliwości (Łk 21, 19).

Uzbrój twoje serce przeciw wszystkiemu, co cię pociąga ku rzeczom, które nie są Boże, i kochaj się w cierpieniu dla Chrystusa.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus

"Widzę we wszystkim zawsze dobrą stronę. Są osoby, które biorą wszystko w sposób sprawiający im jak najwięcej przykrości. Ja zaś przeciwnie. Jeżeli mam samo tylko cierpienie, jeżeli niebo jest tak ciemne, że nic go nie rozjaśnia, i wtedy się raduję".

Tak dobrze jest służyć dobremu Bogu pośród nocy, która doświadcza, wszak mamy jedynie to życie, by żyć wiarą (RiW 154).

Cieszę się, że nie doznaję żadnych pociech, myślę bowiem, że dzięki temu kocham inaczej niż kochają narzeczone w świecie, spoglądające wciąż na ręce narzeczonego, by zobaczyć, czy nie przychodzi z prezentem (LT 115).

Pozdrawiam