Witam.
Ostatnio przeczytałam bardzo mądre słowa- "Jutro, jutro i zawsze jutro- i tak strwoni się życie." Po przeczytaniu tego zaczęłam zastanawiać się czy ja przypadkiem nie trwonię swojego życia...? I doszłam do wniosku, że chyba niestety TAK. A to bardzo smutne Zawsze powtarzam, że czas tak szybko upływa, często nie mam czasu na to czy na tamto. Ale gdy spojrzę na siebie nieco z boku, zauważam, że gubię czas z własnej winy. Głównym powodem jest moje lenistwo i odkładanie wszystkiego na później. I przez to wciąż mi czas umyka i na pewno już go nie odzyskam...
Każdego dnia przemija bezpowrotnie kilka godzin, które poprostu marnotrwię. I to z mojej strony pewna niewdzięczność- bo czas jest także darem Boga a ja go nie wykorzystuję w pełni. Bo przecież "Znane są tysiące sposobów zabijania czasu, ale nikt nie wie, jak go wskrzesić."
Tylko co ja mam zrobić aby już nie marnować tego daru???
A jak wy wykorzystujecie dany wam czas???
I na koniec jeszcze jeden cytat: "Nie dogonisz i w sto koni dnia, który przeminął"

Racja,Magdo.Lenistwo i jeszcze raz lenistwo jest glównym powodem marnotrawienia czasu.Wiele razy powtarzalem sobie,ze teraz nie zmarnuje ani minuty,by wykonac swe obowiazki jak najlepiej.Nie udawalo sie.Ja nie znam odpowiedzi co robic?Pewnie trzeba wyrobic wsobie super autodyscypline.Wiem tylko,ze wswoim zyciu nie zmarnowalem tylko godzin ale wiele,wiele dni.Przykre to ale moze do odrobienia?
Zycze tylko udanych dni.