Monika, zerknij jeszcze tu: viewtopic.php?t=8503
I na link tam podany: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA ... ie_04.html [punkt 4]

Angua mnie ubiegła, ale jak już się wczytałem...

Z "Prawa małżeńskiego Kościoła Katolickiego" (ks. Piotr-Mieczysław Gajda)

Ponieważ Chrystus umowę małżeńską uczynił sakramentem, dlatego materią i formą tego sakramentu jest zgoda na wspólnotę życia, wyrażona zewnętrznie i przyjęta przez obydwoje nupturientów. Zgoda ta jest narzędziem, przez które Chrystus Bóg-Człowiek udziela małżonkom nadprzyrodzonego dobra.

Aby małżeństwo chrześcijan było sakramentem, konieczna jest wiara i intencja (zob. SC 59). Człowiek w ogóle niewierzący, nie może sakramentu przyjąć. Wymagana jest intencja czynienia tego, co czyni Kościół. Jest to konieczne minimum do ważności sakramentu.

(...)

Nie jest natomiast sakramentem małżeństwo ważnie zawarte przez osoby nieochrzczone. Z chwilą jednak, gdy one przyjmują chrzest, ich małżeństwo staje się sakramentem. Jest to opinia obecnie powszechna. Podstawę do tej przemiany stanowi zgoda małżeńska, która trwa (zob. kan. 1107). Kościół od nawróconych małżonków nie domaga się odnowienia zgody małżeńskiej. Większość autorów przyjmuje również, że nie jest sakramentem małżeństwo osoby ochrzczonej z osobą nieochrzczoną, choćby było zawarte według formy kanonicznej, po uzyskaniu dyspensy od przeszkody różnej religii.

Tu cały artykuł

Z powyższego wynika, że nie jest możliwe sakramentalne małżeństwo dopóki Twój chłopak się nie ochrzci.

Jan_UK skoro uwazasz ze wiezacy musi byc ochszczony to powiec ile razy ty przeczytales pismo swiete bo muj nazeczony ras w roku czyta pismo swiete.

No kurczę!
Nie "wieżący" tylko "wierzący", nie "ochszczony" tylko "ochrzczony" i nie "muj" tylko "mój"!
Sorry, ale masz dwadzieścia jeden lat, a nie znasz takiej naprawdę podstawowej ortografii, której uczą w pierwszych klasach podstawówki. Wstydź się.

bo mam dysortografie i zapomnialam posac w Wordzie

Użytkownik "A." też ma dysortografię, a mimo tego błędy w jego postach zdarzają się równie rzadko co błędy w postach innych osób.

Przyznam że teraz trochę zgłupiałam
Ale chyba mimo tego, że takie małżeństwo nie jest sakramentem, to jednak jest ważnie zawartym małżeńswem w Kościele Katolickim, tak?

Ja tez zgłupiałam po tych wszystkich wypowiedziach i sama nie wiem czy możemy w końcu ten ślub wziąć czy nie?

Wziąć możecie, przy czym, tak jak już było powiedziane, potrzebna będzie dyspensa biskupa. W związku z tym należy odpowiednio wcześnie pogadać z proboszczem.

Już nie mieszam. Możecie, jak napisała angua.

Tylko tak sobie myślę, że warto, żebyś przegadała z wybrankiem, czym jest dla niego małżeństwo. Chodzi o nierozerwalność małżeństwa, wychowanie dzieci w wierze itp. Wszystko to możecie przedyskutować na spotkaniach narzeczeńskich/przedmałżeńskich, które są częścią przygotowań do ślubu.

Potraktujcie te przygotowania serio, rozmawiajcie szczerze, a wszystko to przyniesie Wam dużo korzyści.

Dziękuje wszystkim bardzo.

Problemem w powyższym przypadku jest sakramentalnośc związku, małżeństwa. Co znaczy, ze będą małżeństwem, ale ich małżeństwo nie będzie sakramentem? Bóg będzie uważał to małżeństwo za nieważne? Dwoje kochających się ludzi, chcących żyć normalnie i pewnie godnie wychować swoje dzieci - na przeszkodzie stoją jakieś zawiłosci doktryny katolickiej?? To jest własnie problem KK - stał sie instytucją, która bardzo często odbiega w swych założeniach i ustanowionych prawach o zamysłów bożych. Bo czyż Bógnie nie będzie błogosławił tym dwojga?

Wbrew pozorom to Ty chcesz potraktowania sprawy instytucjonalnie, old spirit. Kościół odzwierciedla stanowisko Boga, który małżeństo błogosławi poprzez sakrament, ale jednocześnie wymaga odpowiedniej postawy od człowieka by mógł on z tego błogosławieństwa skorzystać. Ty zaś oczekujesz, że ślub zostanie udzielony każdemu kto przyjdzie i złoży wniosek - to jest instytucjonalizm. Wierność doktrynie i duchowi katolicyzmu nim nie jest.

a to niby czemu?

Zawrą małżeństwo sakramentalne - zawrą je przed Bogiem, zgodnie z wymogami przepisów Kościoła.

Inna rzecz - że wartość sakramentalną ten obrzęd będzie miał tylko dla niej, a nie dla niego. Warto zwrócić uwagę, że dla swojej wybranki decyduje się na coś, w co nie wierzy (jako sakrament).

Bóg daje im błogosławieństwo. Skoro przepisy pozwalają - także tzw. małżeństwom mieszanym, z którym to mamy do czynienia w tym przypadku.