Zgłębiliśmy tu na Forum, może i do dna, przeróżne zagrożenia, które tworzy posiadanie i używanie komórek (czyli telefonów przenośnych).
Czas na coś pozytywnego.

Najpierw jednak kontekst sytuacyjny.

Medycy twierdzą, że to dobrze gdy w młodym wieku ma się za niskie ciśnienie. Gdyż w podeszłym, ma się normalne. I dłużej sie pożyje. Akurat, co do ostatniego, to nie podzielam tego optymizmu. Jak w powiedzeniu: "Jak nie kijem go, to pałą". Szlag może i nie trafi przedwcześnie, ale co innego wykończy.

Otóż mam za niskie ciśnienie. Dlatego jestem kawiarzem. Kilka razy dziennie. W pracy, w domu, w gościnie.
Wracając z pracy (pieszo! polecam ...) też zachodzę sobie na kawkę. Po drodze mam kilka ulubionych miejsc. Tam, jako stały dostawca, niewielkiego ale przecież stałego zarobku, jestem mile widziany i poważany.

Dość dygresji.
Siedząc sobie w kafejce, pubie, clubie czy jak je tam zwą, dyskretnie obserwuję innych gości.
I dość czesto widzę, pozornie podobnych sobie. Pozornie, bo mniej lub bardziej znerwicowanych.

Od kilku lat, nowym elementem takiego osobnika/osobniczki jest - komórka.
Albo leży cały czas na stoliczku lub barze. Albo co chwilę jest wyjmowana z jakieś saszetki/torebki. I zaraz wkładana. Osobnik/osobniczka coś tam co rusz manipuluje. Sprawdza. Zaczyna coś klikać i rezygnuje. Gdzieś dzwoni. Nikt nie odpowiada.
Mimika wskazuje zawód
Nikt nie dzwoni. Nikt nie przysyła esemesa.

Człowiek samotny. W rozpaczy.
Czasem mam chęć powiedzieć: Pan Bóg SMS-a nie przyśle!
Ale czy mam prawo odbierać Nadzieję ? Pan Bóg jest nieco nieobliczalny. A może przyśle.

Sam pomóc nijak nie mogę. Bo i jak ? Rozmową? Oni/one takich przypadkowych rozmów nie potrzebują.
Potrzebują czegoś więcej.

Te obserwowane sytuacje - nie koniecznie w kafejkach, również zwyczajnie na ulicy, na przystankach autobusowych - pomogły mi uświdomić sobie, że mając takie narzędzie jak komórka, warto od czasu do czasu, tak bez powodu, bez interesu zadzwonić do kogoś znajomego. Przypomnieć mu, że jednak jest ktoś, dla kogo istnieje. W krańcowym przypadku to może ratować czyjeś życie ...
Bo dla kogoś komórka jest przyrządem podtrzymującym lub wzmacniającym Nadzieję.

Komórka, mimo różnych prawdziwych - poważnych lub urojonych - błachych zagrożeń, to jednak wspaniały wynalazek.
Można jej i tak, chyba pożytecznie, użyć.
Czy podzielacie moje zdanie ?

Dosyć nietypowe przemyślenia. Ale mysle że podzielam Twoje zdanie Komórka to świetny wynalazek I może być dobrze użyta

Także popieram. Telefon komórkowy najprawdopodobniej pierwotnie został zaprojektowany tylko do komunikacji. Technika jednak wciąż się rozwija.

Wbudowane mogą być m. in.:
- aparat fotograficzny, kamera
- terminarz
- alarm (np. budzik)
- gry, programy Java
- system folderów i plików
- zdjęcia i obrazy
- odtwarzacz MP3, MIDI, itp.

Pomimo tego dla większości najważniejsza jednak jest możliwość komunikacji (głosowa i tekstowa). W drugiej kolejności prawdopodobnie aparat fotograficzny (jeśli się mylę, poprawcie mnie). Może np. służyć w celach dowodowych (aby później pokazać np. Policji).

A ja wczoraj przeraziłam koleżankę, bo po powrocie z pracy zapomniałam o komórce i wyjęłam ją z torby dopiero wieczorem. A ona wcześniej napisała do mnie kilka smsów w pewnej niezręcznej dla siebie sprawie i doszła do wniosku, że pewnie nie chcę jej znać. Ale wszystko się wyjaśniło.

W kontekście tych przemyśleń polecam




Zago Paolo , Budani Maura
SMS - Sens Moich Słów
Wydawnictwo: Edycja św. Pawła»
Ilość stron: 144
Rok wydania: 2004
Oprawa: Miękka
ISBN 83-7168-754-0

A ja dostaję codziennie rano SMSa z cytatem z Pisma Świętego

[/b]

Zapewne http://www.slowo.pl/

Nie - to "moje" kosztowało 4 zł (+ VAT) i wysyłało się SMSa o treści IS24CL na numer 7428.

Dzisiaj rano dostałam:
"Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone" /Łk 6, 37/

Ale jak dla mnie to ludzie już z tymi komórkami durnieją. Zamiast sobie pogadać na podwórku w cztery oczy, to sobie dzieci gadają przez komórki chociaz mieszkają w tym samym bloku. To jest już wariactwo i łatwy zarobek dla prezesów telefonii komórkowej.

ja nie rozumiałam jakie fajne są komórki, dopuki sie nie zakochałam teraz wiem co to za męka kiedy nie ma smsa przez kilka godzin. albo kiedy nie ma za co konta doładować... komórki są fajne, ale wolałabym zeby po prostu gdzies blizej mieszkał...

Albo ci ludzie co łażą po hipermarkietach i ciągle to gadają zatrzymując sie przy jakiś stoiskach. Beznadzieja.

beznadzieja, beznadzieja... co to w ogole znaczy? ze niby bez nadziei? nadzieje trzeba miec. i do tego 0calic ja od zła ja to wiem. i czasem tez gadam w roznych marketach. jak mnie nagły atak tesknoty za ukochanym trafi. a czesto mi sie trafia, bo mam pecjha do związków powyze 100 kilometrów

Ale tak wydawać kasę na durne rozmowy? Gdzie tu rozsądek? To jak uzależnienie od marihuany.

Padliście w sidła konsumpcjonizmu, a z nim moherowe berety mają walczyć, co nie?

to fakt kasy idzie na to nieziemsko duzo... ale co robic kiedy on tak daleko mieszka... chyba tylko umrzec z tesknoty

Komórka - Moher.
Czy ktoś wie od czego jest to uzależnienie, gdy ktoś wszędzie widzi mohery ?
Może jakiś psychoanalityk freudysta jest na forum ? Niech się wypowie.
Kozetki co prawda nie ma ...

Temat dotyczy samotności w tłumie, a nie byle pogaduszek przez komórę.