Może lepiej mieć normalny stosunek do śmierci? Bez sztucznych żałób, bez przymuszonego smutku, ze zwykłym ludzkim współczuciem nie wyolbrzymionym momentami do absurdu i groteski. Pomijając już fakt, że śmierć powinna nam się radośnie kojażyć.

Tak sobie myślę...
- śmierć to zawsze jest rozstanie (co z tego, że czasowe?)
- śmierć to zawsze jest pójście w nieznane (mimo, że wierzymy)
- śmierć kogoś bliskiego to zawsze jest zmiana naszej sytuacji w różnych aspektach, także psychicznych

Ta czasowość rozstania - radość, że ktoś już dotarł do Ojca, że nie cierpi, świadomość że pamięta - nazywa się nadzieją. Ale tylko robot chyba mógłby nie czuć tego co wyżej...

Wiem. Ale w teorii powinno być inaczej. No i znów zboczyliśmy z tematu.

Nie wydaje mi się. Wiara nie stawia człowiekowi wymagania, by przestał czuć albo zaczął czuc inaczej. Smutek nie jest niechrześcijański. Niechrześcijańska jest rozpacz rozumiana jako brak nadziei.

Koniec off-topa z mojej strony

Sztuczne wyolbrzymianie czegokolwiek zawsze jest bez sensu. Podobnie jak udawanie emocji.

Wracamy do tematu.

"Kancelaria Premiera przeznaczy po 100 tysięcy złotych dla rodzin ofiar wypadku we Francji oraz dla rannych".

http://fakty.interia.pl/salon24/warzecha/news/ofiary-lepsze-i-gorsze,949032

Zachęcam do przeczytania tego króciutkiego felietonu.

Niech podadzą do wiadomości zasady przyznawania takich zapomóg.