outsider, a jak wyobrażasz sobie ich wspólne życie? Chrześcijanina i muzułmanki? Osobne święta w różnych religiach, każde do swojego koscioła/meczetu? A jak wychowywać wspólnie dzieci?

Ja bym proponował przede wszystkim się dokształcić, nawet na tym forum jest parę wątków na temat islamu i Koranu. Jak będziesz przekonany, że siła argumentów jest po Twojej stronie, to będziesz mógł swobodniej dyskutować, bez uciekania się do argumentów siłowych. Będziesz znał też słabe punkty swojej obrony i atak na te cele Cię nie zaskoczy.

A jak to nie pomoże to jeszcze możecie się pobić...

To jest miłość a nie debata przedwyborcza, nie powinniście skakać sobie do gardła, a jak najpełniej przeżywać swoje narzeczeństwo.

W miłości nie ma miejsca na przerzucanie się argumentami.

Takie wspólne małżeństwa są np u św. jehowy. Każdy robi swoje. A dzieciom pozwalają wyznawać tą wiarę którą chcą.
Im bardziej "zaawansowana religia" tym bardziej pozwala się w niej na wolność wyznania małżonka.

Moja Narzeczona wyjechała na pół roku na wymianę studencką do Niemiec, ze względu na to, ze Niemcy mają protekcjonalny i nieprzyjemny stosunek do Polaków zaprzyjaźniał się z grupą muzułmanów (4). Z Uzbekistanu, Jordanii, Palestyny znajomi ze studiów okazali się świetnymi kompanami i dobrymi znawcami Korani i niezłymi jak się okazuje Biblii (tak wiem z relacji). Ogólnie nie jednego zawstydzili by na tym forum, moje kochanie skore do fascynacji zainteresowało się Islamem i zaczęła sama się i tym uczyć, „wątpliwości” rozjaśniali jej „przyjaciele”. Zaznaczam nie jakieś Islamskie kołki ale wykształceni inteligentni studenci otwarci na świat. I tu zrobił się pasztet ponieważ jakiś czas temu po powrocie (była pół roku) stwierdziła, że chce przejść na Islam no normalnie dla mnie jako dla Katolika to było jak lewy sierpowy bez ostrzeżenia. Gdy zauważyła, że jednak coś jest nie tak ostatnio oświadczyła, że nie czuje się katoliczką i że wgłębi duszy ma więcej wspólnego z Islamem (czytaj właściwie to jestem „czuje się” muzułmanką ale nie przejdę na Islam bo cię kocham i chce z tobą być).

Dla mnie taka sytuacja niezdefiniowania, jest strasznie trudna, właściwie nie wiem na czym stoję. Najgorsze jest to, że obecnie jest w fazie euforii i zachwytem nad Islamem i nie zbyt mogę z nią rozmawiać bo rozmowy kończą się awanturą, gdy naświetlam te „ciemniejsze strony” Islamu. Nie jestem też tak dobry z Biblii I Koranu, żeby z nią swobodnie dyskutować, proboszcza mam pasywnego i też nie widzę tu wyjścia. Zresztą moja narzeczona bardzo uprzedziła się do księży katolickich i muszę wysłuchiwać o pasibrzucha, którzy gdyby wiedzieli by połowę tego co Imamowie w Meczetach to nasz świat byłby inny. No i standardowe wkręty o księżach, (piją, balują, bzykają, a potem mszę odprawiają). Niestety znamy takie przypadki z autopsji (wcześniej).

Pomocy nie wiem co robić, grunt usypuje mi się z pod nóg nie wiem co mam myśleć i co robić. Wczoraj nasza rozmowa zakończyła się awanturą bo w nadmiarze emocji powiedziałem jej, że zachowuje się jak świeżo urobiona przez sektę szczeniara (jakoś tak).
Skończyło się nie fajnie, ale potem się przeprosiliśmy choć oka w nocy nie zmrużyłem i dziś mam w głowie mętlik i totalny znak zapytania.

W świetle zbliżających się świąt Bożego Narodzenia coś mi się wydaje, że będą to dla mnie strasznie smutne święta. Gdy najbliższa osoba robi ci takie numery dl a katolika (praktykującego) jest to nieprawdopodobnie bolesne. Nie wiem jak się w tym odnaleźć i co robić, na dzień dzisiejszy wprowadziłem się w stan tak negatywnych emocji, że jakbym miał jakiegoś muzułmanina pod ręką to bym go wypatroszył jak Wołodyjowski.

Narzeczoną kocham bardzo i będę o nią walczył do końca, ale naprawdę jako katolika ta sytuacja boli mnie strasznie, to naprawdę nie będą fajne święta.

POMÓŻCIE !!!!!!!!!!!!

W miłości nie ma miejsca na przerzucanie się argumentami.

Nie chcę się czepiać drobiazgów, ale chrzcić w takim razie dziecko, czy nie chrzcić?

Z tym to się nie zgodzę. Prawdziwy związek musi opierać się na szczerości w rozmowie. A jeśli ta rozmowa ma być racjonalna, to musi się opierać na argumentach