Jestem smutna nic mnie nie cieszy, co dzienie płacze bez powodu, ciagle czuje sie przygnebiona

i nie po to napisałąś tutaj na wiara.pl żeby ci zaproponować modlitwe?
dziwny post

ale postaram ci sie poweidzieć zanim inni napisza jak mniejwięcej by wyglądały porady domorosłych lekarzy:

ateistycznie: idź do psychoterapeuty
pogańsko: zjedz czekolady może ci przejdzie
antykatolicko: tutaj nasłuchasz się tylko bredni i popadniesz w dalsze tarapaty, idź do lekarza specjalisty najlepiej niekatolika
alakatolistycznie: musisz się bardziej skupić i zaufac sobie, weź sie w garść
katolicystycznie: moze brakuje ci kontaktu z Bogiem porozmawiaj z Nim o swoich problemach
protestancko: też mieliśmy takie problemy kiedys, odejdź z KK on ci nie pomoże u nas jest fajnie i w grupie nie będziesz sieczuc zagubiona i samotna
świadkowie Jehowy: a czytałać już nowy numer... tam sa opisane problemy młodzieźy i ataki Szatana...
agnostycznie: bez danych twojego przygnębienia nie moge ci pomóc

nie musze ukrywać wcale, że jestem katolikiem i wersja katolicystyczna mi odpoweiada
myśle, że może ci nawet o to chodziło
zaraz więc jesli tak jest ci się humor poprawi
jelsi nie to dodam, żepowinnaś poszukać tego co cię przygnębia i zastanowić sie nad tym dlaczego patrzysz bardziej na pesymistycznie niż optymistycznie
zacznij zauważac dobre strony zycia to ci bęzie lepiej
jeśli stan trwac będzie dłużej może jesteś chora i wersja "idź do lekarza" ma tu ssens

porada bez podtekstu światopoglądowego:
Na to, jak się czujesz psychicznie, ogromny wpływ ma Twój styl życia (m.in. dieta, aktywność fizyczna).
Zastanów się nad tym, czy dobrze się odżywiasz, czy jadasz regularnie, czy jesz dużo warzyw, owoców?

Natomiast jeśli chodzi o aktywność fizyczną, to postaraj się (oczywiście o ile nie masz jakichś problemów zdrowotnych) co najmniej 3 razy w tygodniu uczestniczyś w jakichś zajęciach ruchowych o większej intensywności (tak, aby poczuć zmęczenie).

[/b]

Ciągle zimno, mokro. Słońca brak przez 7 m-cy, brak zieleni, portwel wiecznie chudy, mało seksu, rydzykopodobni rządzą z kartoflami na czele, biedne szpitale, podatki, urzędnicy którzy Cię olewają, złodzieje, kłamcy, zazdrośni i wścibscy sąsiedzi, te same filmy i gęby w tv, ta sama nudna monotonna i dłuuga praca itd itd juz mi sie niechce wymieniać.

Nie dziw się, że Ci smutno. Nie tylko Tobie chce sie płakać, bo mnie wyć. Dobrze przynajmniej, ze mam hobby i ...

a może masz naście lat? wtedy to jest całkiem normalne... hormony i te sprawy

Nie, to nie jest do konca normalne. Normalne sa zmienne nastroje, ale ciagly, przewlekly smutek juz taki normalny chyba nie jest...

Przedlużające się napięcie przedmiesiączkowe ?

Albo od razu menopauza.

A na poważnie, to nie wiem, ile ma lat, ale być może przeżywasz ból istnienia. Tak miałam, kiedy miałam naście lat. Spotkało Cię ostatnio cos przykrego.
Chce Ci się coś, czy nic Ci się nie chce. Bo ostatnio dowiedziała się, że istnieje coś takiego jak: nonvolitis acuta - ostry nieżyt chęci

teraz zauważyłem nick "chuda asia"
przychylam się do doubtful
mi w kazdym bądź razie jedzenie witamin pomogło na ciagłe zmęczenie
jesli masz nascie lat to pij multisanostol

pozdro

Zaburzona gospodarka serotoninowa? Dojrzewanie? Brak światła? To może być którekolwiek z tych, które wymieniłem ja i reszta użytkowników. Może powiedz nam coś więcej Asiu.

Tak wogóle, jestem smutna bo nigdy nie zaznałam miłosci teraz gdy mam chłopaka i mieszkam z nim to nie mam pracy i chce przez to sie rostac daje mu pieniądze te co dostaje ze stypendium 500zł ale to za mało a tu nawet na staż nie chca przyjmować. jestem zła bo nigdy w zyciu nie miałam dobra

Depresja.

Musisz odszukać sens swojego życia.


Polecam medytację nad uschłym drzewem (figowym).

No to zaznałaś miłości, czy nie? Teraz nie zaznajesz?
Masz stypendium, inni nie mają nawet tego. Staż trzeba sobie wydreptać uporem. Wiem co mówię.
Co rozumiesz pod pojęciem "nigdy w życiu nie miałam dobra"? Czy aby napewno nie miałaś, czy tak Ci się wydaje przez pryzmat obecnych doświadczeń?

Nie czepiajcie sie dziewczyny! Jak człowiek jest w dołku to tak mówi... też to przerabiałam, wtedy ma się pretensje do wszystkich, nawet do Boga.
Nie martw się asiu jakos wszystko się ułoży, zobaczysz jeszcze sie będziesz z tego wszystkiego smiac.

A czy dobrze zrozumiałam twój post. Twój chłopak chce się z tobą rozstac ponieważ nie dajesz mu pieniędzy?! Jeśli tak jest to moim zdzniem juz dawno powinnaś zakończyc te znajomośc. Zaznałaś i to dużo miłości, miłości Pana Boga on cię kocha, nie zapomnij o tym nigdy
Pozdrawiam!!!

Moze zabrzmi to dziwnie, ale najlepszym sposobem na powstrzymanie stanu smutku jest po prostu bycie szczesliwym. Nie musisz nic robic, po prostu badz szczesliwa, przestan rozmyslac o tym co ci sie zlego przydarzylo, lub jeszcze przydarzy, zmien myslenie na pozytywne! Pomimo wszelkich przeciwnosci losu badz usmiechnieta. Jak mawial Shakespeare "byc albo nie byc"- od tego wszystko zalezy. Najlepszym i najprostszym sposobem jest po prostu zmiana bytu. Nie jest to z poczatku latwe, ale jesli bedziesz probowac i nie poddawac sie to nie zwrocisz nawet uwagi, kiedy przestalas byc smutna