Ze zbytkiem jest tak, że niekoniecznie gościu który kupuje zbyteczna jakąs rzecz i płaci za nia sume xxxx musi tak naprawde wydac więcej pieniędzy na zbytki niż ten co kupuje ciągle po 100zł jakies przedmiociki.
Suma sumarum na zbytki wyda więcej kompleciarz drobnicy.

Gdzies kiedys wyczytałem, że przeciętny człowiek wydaje na zbytki dość znaczna część swoich dochodów.
Dzieje się tak, gdyż bez tego my po prostu będziemy w pewnym momencie wpadać w apatie, znużenie.W rezultacie grożą nam do tego jakieś choroby psychiczne.
Potrzebujemy odstresować się.

Prawdą jest to, że im więcej zarabiamy tym więcej wydajemy pieniedzy na zbyteczne rzeczy.
Lecz w stosuku do takich co zarabiaja mało to procentowa różnica między zarobionymi pieniędzmi a przeznaczeniem cześci ich na te rzeczy może być znikoma.

Byc może całe patrzenie na to jak ktos kupuje pokaźnych rozmiarów limuzyny, całe latyfundia i inne rzeczy bierze się z tad, iż kojarzymy zbytki z kradzieża.
Czemu tak jest? Sam bym chciał wiedziec. Nie znam na to pytanie odpowiedzi. Być może bierze się to stąd, iz hulaszczy zywot wiodą przewaznie ludzie z kręgu tzw marginesu społecznego [dziś margines społeczny kojarzy sie nie z łobuzami a pijącą matką...].
Złodzieje kradna właśnie na nic innego jak "dobra zabawe".Gdyby przyjrzeć się statystykom policyjnym to mała część tych wszystkich oszustw wiązać sie bedzie z zawłaszczaniem sobie czyichs efektów pracy po to by móc przetrwać i nie umrzeć z głodu. Tzn dosłownie kraść na chleb.
Bogactwo kojarzy nam się ze względu na niemożebność wypracowania przez nas samych tak ogromnych kwot pieniędzy z jakimś matactwem.
Popatrzcie jak wyzyskuja te nasza przypadłość media by kogoś publicznie zdegradować.Całe afery krążą przewaznie wokół tematu pieniędzy i tego "skąd on/ona to ma?".
W dzisiejszych czasach w dobie kapitalizmu całe spółki sa kierowane poprzez ludzi którym nieraz trzeba zaufac co z tego, ze niektórzy mają zbyt lepkie łapki?Czy to od razu oznacza, że wszyscy?
Nie popadajmy w skrajności, ja wierzę w to, ze ludzi dobrej woli jest więcej.Problem jedynie jest w tym, ze wielka część tych osób ze wzgledu na swoje pomyłki czyni zło.
Jak to pisał Feliks Koneczny cyt: "Dobra intencja głów pomylonych daje się najbardziej we znaki życiu publicznemu.".

I tak może na razie mój wywód na tym zakończe.

Kup sobie najdroższy obrazek z Jezusem, powieś go w najdroższym domu, w którym masz drogi ołtarz, w super-aucie zamontuj sobie breloczek z Jezusem, w super-zegarku niech godziny pokazuje palec boży a dzwone w telefonie niech będzie jakimś psalmem. W kuchni powieś krzyżyk, żyj ponad miarę i módl się ponad miarę. Pokaż innym jak DUŻO W TYM WSZYSTKIM JEZUSA.

I nie pisz, że tracisz cierpliwość, bo cierpliwośc to mogą stracić inni czytając Twoje nieistotne chwilami wywody...

A moim zdaniem to nie są nieciekawe wywody, ale ciekawe zagadnienie

Nie wiem jak to jest móc sobie pozwolić na drogie rzeczy, bo nigdy nie miałam aż tyle pieniędzy Pamiętam, że raz sobie kupiłam buty górskie za 400 zł i strasznie nie mogłam tego przeboleć. Zwłaszcza, że były jednymi z najtańszych w sklepie

Co ja myślę o zbytkach? Myślę, że są zbyteczne Owszem, można sobie na nie pozwalać, jeśli nie zasłaniają nam ważnych rzeczy, jeśli same w sobie nie są celem. Podążając za podanym przykładem: nie jest nic złego w kupieniu tak drogiej kuchni, jeśli ktoś chce sobie pracę w tej kuchni usprawnić, ułatwić albo jeśli sprzęty w owej kuchni są niezbędne. Widzę natomiast coś złego, gdy ktoś kupuje sobie kuchnię dla własnej próżności, dlatego, bo sąsiad ma taką samą albo po prostu to najnowsza kuchnia na rynku i musi ją mieć, bo tamta dwuletnia jest już stara

Nie twierdzę, że mamy się umartwiać i odmawiać sobie przyjemności, ale wszystko z umiarem. Za każdym razem trzeba się chyba zastanowić w jaki sposób owa rzecz pomoże/posłuży mi lub innym i czy nie ma rzeczy, która byłaby bardziej potrzebna.

A co do tego wszystkiego ma wiara? Skoro Pan Jezus żył skromnie, to powinniśmy go w tym naśladować. Inna sprawa, że dla każdego co innego znaczy słowo skromnie

rozalka:dzieki za post-jedyny sensowny w tym watku;)
pozdrawiam

A ja myślę, że najważniejsze, żeby nie żyć ponad stan. Żeby zaspokajać swoje potrzeby w aktualnie dostępny sposób i się z tego cieszyć. Żeby doceniać to, co się ma.

Jeden ma państwową pensję i na wakacje jedzie do ciotki nad jezioro, a drugi jest szefem firmy i leci sobie na Karaiby. I jak chcą, to naprawdę obaj są szczęśliwi - pod warunkiem, że na przykład ten pierwszy nie spędza całych wakacji na użalaniu się nad sobą i marzeniach o Karaibach. Swoją drogą, ja bym chyba wolała to jezioro

Jeden jeździ na uczelnię rowerem - ma zapewniony ruch, powietrze [niekoniecznie takie świeże ] i odpowiednią dawkę endomorfin. Drugi do pracy jeździ wypasioną bryką i ma trochę luksusu [ale w korkach i tak stoi ]. I znów - można patrzeć z zazdrością na każde z aut stojących w korku, a można z uśmiechem od ucha do ucha przemknąć chodnikiem i tyle...

Nie widzę większych powodów, dla których osoba dysponująca budżetem, którego jakoś straszliwie 30 tysięcy na kuchnię nie nadszarpnie, nie miałaby jej sobie kupić. Tym bardziej, że dla niej to może być zupełnie normalne - ma większą kwotę, to jej część idzie na ową kuchnię. Dopóki nie odbywa się to kosztem czegoś ważnego czy z jakiś wyjątkowo wstrętnych pobudek, to czemu nie? Ja większej kwoty nie mam, więc szafki oklejam okleiną - i cieszę się, że jest i ładnie, i pogodnie, i oryginalnie. A że jedna się nie domyka?

Widzę za to problem, kiedy osoba, której na to ewidentnie nie stać, za swój cel uważa zdobycie takiej kuchni. Dwa kredyty, pożyczka u znajomych, dzieciaki spędzające ferie w mieście - nic to, ważne, że kuchnia jest... A że nie pisałeś, żeby to miało tak wyglądać, wydaje mi się, że robisz problem tam, gdzie go nie ma.

Dokladnie, gdzie bedzie Jezus?

Zajrzyj sobie tutaj http://thebricktestament.com/the_teachi ... 05_41.html i pomyśl czy to serio taki wstyd nie być 100% za Jezusem (bo dzisiaj chyba już się nie da )

Jaka jest jego wiara?Zastanawiam się czy wiara tej osoby sprowadza się tylko do celebrowania świąt i podążania zgodnie z tradycją.
Według mnie ta osoba nie żyje wiarą którą wyznaje i popełnia grzech próżności.

Nie musisz sobie urządzać takiej kuchni. Urządź ją za 8 tys. zł a resztę rodzaj ubogim.
Pytasz, gdzie w tym będzie Jezus?
To zależy... Jeśli pokieruje Tobą miłość bliźniego, któremu chcesz pomóc, to będzie blisko. Jeśli potrzeba zaspokojenia swojej potrzeby "umartwiania", "pokory", "ubóstwa" - to daleko.

Dlaczego tak Cię interesuje cudza kuchnia? Czy nie jest tak, że przed Bogiem każdy odpowiada za siebie? Jeśli chcesz zmienić świat - zacznij od siebie. Konkretnie - od sprawdzenia, co tkwi w Twoim oku, od spotkania ze swoja własną motywacją.

A to jacy! Powinni oddać pieniądze na budowę ŚOB. Sprawa się wyjaśniła

Cóż.......

Kupiłem 20 lat temu kuchnię, za kwotę (wtedy wydawała mi się sporą) przekraczającą moje 2 pensje, w tym okresie maprawiałem, remontowałem, odnawiałem i modernizowałem ją chyba z 6 razy, koszt tego przekroczył 2 razy koszt zakupu. Ponieważ kuchnia była standartowa z płyty paździeżowej, więc zaczyna się sypać, jest brzydka, i nie funkcjonalna. Gdybym wtedy kupił tę która była droższa - znajomi taką kupili, nie mając z nią do dzisiaj kłopotów takich jak ja z moją - to w perspektywie czasu, zyskałbym około 1/3 finansowo. Dlatego warto kupić coś droższego, ale lepszego, bo z perspektywy czasu oszczędza się na takim zakupie. Faktem jest duży jednorazowy wydatek, ale potem same pozytywy. Oszczędzają bogaci, bo kupują drogie, ale wytrzymalsze produkty, biedni natomiast, kupując tańsze wydają 3 razy więcej, zmuszeni do wymiany słabszych produktów.

Na jakąkolwiek rzecz, produkt, ubranie, buty, samochód, by nie spojrzeć to zawsze będzie ta sama sytuacja.

Jest jeszcze coś.

Kupując coś co sprawdza się przez długie lata, służyć to może nie tylko jednemu pokoleniu, ale i dzieciom. Myślenie perspekywiczne, pozwala oszczędzać i wspomagać np. dzieci, rodziców itp.

A chyba oszczędność to nie jest oznaka próżności i grzechu??

Kefas - masz jak najbardziej racje.

Nie chodzi o to, żeby - jak napisałeś: kupić jakiś badziew i później przepłacać na dostosowywaniu, modernizowaniu i naprawianiu, ale kupić coś po wyższej cenie, ale zapewniającego funkcjonalność i trwałość.

Jednak jest jeszcze jedno kryterium - czy człowiek kupuje takie coś po droższej ale sensownej cenie, nie będącej ekstrawagancją ale przyszłościową inwestycją (raz a dobrze) - czy też wywala jakąś bajońską sumę na coś, co jest po prostu nowobogactwem i szpanerstwem.

masz rację! uważam ze nie powinniśmy przymykac oczu na biede i usprawiedliwiac swoich zachowań... po co nam wydawac te pare złotych na cos "lepszego" kiedy możemy życ skromnie i cieszyc się życiem, bo szczęście zalezy tylko od podejścia... a może ktoś cieżko pracuje ale los sprawił, że brakuje mu na chleb... lub na lekarstwa... cierpi przez to pattząc na ludzką próżnośc i zatraca wiare w jedność... czemu nikt nie wierzy w jedność /płacz/ ?????????!!!!!!!!!!!!!!!