Tak naprawdę to w ogóle nie zrozumiałem powyższej wypowiedzi. Trochę jaśniej porproszę i z mniejszą ilością wielokropków.

Uffff, dobrze że nie napisałeś "dowody".


Akurat tu się mylisz. Wraz z pojawianiem się nowych koncepcji pojawiają się nowe pytania, ale ogólny stan naszej niewiedzy się zmniejsza. I dlatego właśnie nauka jest tak doniosła - bo nie zadowalamy się prostymi odpowiedziami typu "Bóg", "boski gniew" na określenie piorunów, albo "boski znak" na określenie zaćmienie Słońca.

Przepraszam, ale w świetle Twojej sporej ignorancji jeśli chodzi o nauki ścisłe i niezrozumienia istoty dowodu, Twoje wypowiedź jest bardzo niewiarygodna.

Już to robiłeś, tylko że z mizernym skutkiem.

A gdzie tu większy sens, niż w szukaniu za pomocą fizyki? Ktoś kiedyś napisał w jakieś książce jakieś zdanie i... i to wystarczy? A co z innymi religiami? A dlaczego nie wziąć pierwszego zdania z powieści Tolkiena "W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit." - zdanie równie dobre/złe na początek, jak każde inne.

Ja też mogę powiedzieć sobie "jestem, który jestem" - czy to tworzy ze mnie Boga?

sens jest o tyle(moim zdaniem) większy- że Bóg w stosunku do świata materialnego jest zewnętrzny- jak twórca np. obrazu- wobec obrazu.
obserwując dany obraz, mogę się sporo dowiedzieć o malarzu: o jego technice; o jego charakterze, temperamencie, o jego życiu- z oglądania obrazu mogę wnioskować pośrednio. Z autobiograficznej książki tegoż artysty dowiem się więcej- tyle ile on zechce w niej powiedzieć.

- nie, nie twierdzę, że On jest bogiem- bo powiedział o sobie JESTEM- biorę to za punkt wyjścia w rozważaniach: "jeśli istota, którą nazywam Bogiem, mówi tak o sobie- to jaką treść niesie to dla mnie?"-
W galimatiasie tego świata, w tym szumie informacyjnym, wśród tych tysięcy jedyniesłusznych teorii- jeśli Bóg istnieje i chce by go znano- musiał zostawić jakiś drogowskaz.
Mnie wygląda na to, że zostawił mi dwa: wewnętrzne pragnienie poznania Go oraz Pismo- sądzę, że był w stanie zadbać o to- by dotarło do mnie na tyle niezniekształcone bym mogła zlapać sens.
Oczywiście, to jest subiektywne- ale mój Bóg jest Osobą- nie teoretycznym bytem.

Eeee, to trochę przypuszczenie nieuprawnione - a co z panteizmem?

I znów przykładasz ludzkie pojęcia na byt, który z samej swej natury nie jest człowiekiem. Może Bóg jest bezosobową siłą? Może nikt nic nie malował celowo, tylko wymanował z siebie na zasadzie konieczności?
Innymi słowy, za dużo domniemań, które mogę okazać się zupełnie błędne.

Przepraszam, ale ja nic nie wiem o wewnętrznym pragnieniu poznania Boga, co najwyżej poznania prawdy, które to pragnienie religie przekuwają na pragnienie poznania Boga.
Po drugie pisząc "Pismo" wykluczasz tak jakby ze 4 miliardy ludzi. Czy 4 miliardy ludzi się myli? Może więc, jeśli w ogóle uważasz, że to jest jakikoliwek znak, należałoby napisać: wszystkie święte księgi wszystkich religii??

A myślałaś kiedyś, jakby to było, gdyby się nagle okazało, że wszyscy wierzący w Boga mają subiektywne poczucie jego istnienia a on sam w ogóle obiektywnie by nie istniał? Tak właśnie myślą niewierzący.

[quote="JakubN I znów przykładasz ludzkie pojęcia na byt, który z samej swej natury nie jest człowiekiem. quote]
-jassssssssny gwint!!! (sorki, sorki)
taż ja muszę przekładać ludzkie pojęcia bo innych nie posiadam!
- trochę mi opadły ręce, bo coś mi się zdaje, że Ty oczekujesz argumentów z dziedziny -bliskie spotkanie pierwszego stopnia

Wcale bym takimi nie pogardził. Albo jakieś pośrednie dowody na istnienie Boga - takowych wiarygodnych też nie mamy, bo jakoś wiara kogoś z coś mnie nie przekonuje, podobnie nawet wiara 2 miliardów ludzi w coś nie czyni przedmiotu wiary bardziej prawdopodobnym.

Bo też wiara tych miliardów ma tyleż miliardów twarzy. To zawsze jest unikalna relacja osobista: osoba-osoba. Do tego stopnia indywidualna, że argument dla jednego „za” dla drugiego może być „przeciw.” Ech, jakoś dziwnie spokojna jestem, że jeśli będzie taka potrzeba, jeśli On uzna, że to będzie dla Ciebie dobre, to i spotkanie pierwszego stopnia Ci zorganizuje...jeno uważaj- bo jak wieść niesie, jeden gość (gdzieś, w okolicach Damaszku) przy takiej okazji z konia spadł

Cokolwiek dobrego czynimy, czyni przez nas Bóg, bo występuje zbieżność dążeń woli. Twórczość mogłaby zostać wręcz uznana za cnotę, gdy wyraża mądrość, piękno itp. Jeśli zaś 'tworzy' coś, co miałoby mieć działanie nieszczące, wtedy niszczy, a nie tworzy.

Nie jestem fizykiem kwantowym, ale biologiem molekularny. Ale to co piszesz, to nie żadne argumenty, tylko pseudo naukowo-filozoficzny bełkot. Jak dla mnie to zasada nieoznaczoności Heisenbera, czy teoria kwarków tyle ma z Bogiem wspólnego, co cukierniczka z wielorybem. Chyba, że ktoś w końcu wyjaśni co ma piernik do wiatraka zamiast wypisywać własne przemyślenia typu: "czuję wewnętrznie, że teoria kwarków potwierdza istnienie Boga, ale jest to na takim poziomie abstrakcji, że nie potrafię tego wyjaśnić".
Jak na razie takie wnioskowanie jest tyle warte ile stwierdzenie:
"uniwersalność szlaków metabolicznych oraz ich minimalistyczne skomplikowanie potwierdza brak ingerencji rozumnych sił wyższych w powstaniu życia".

P.S.
I od kiedy racjonalne myślenie i abstrakcyjne myślenie się wykluczają? Nie mam nic przeciwko myśleniu abstrakcyjnemu, ale bądźmy racjonalni. Myśleniem nieracjonalnym można udowodnić istnienie nawet krasnoludków.

Noooo, wielu niewierzących powiedziałoby pewnie, że jest to wiara jednej i tej samej osoby w to, co twierdzi jedna i ta sama osoba, a cała reszta nie ma jest wymysłem. Że to relacja moja do mojej wiary, a nie do bytu zewnętrznego, którego tak naprawdę nie ma.

Nooo, mam może się zdarzyć. Mnie raczej upadek z konia nie grozi, to częściej poruszam się piszo lub na rowerze. Ale kto wie, jakiś gorejący krzew albo spadające na drogę przede mną meteoryty z wyrytym "To ja zagubiona owieczko" mogłyby mnie przekonać. W innym przypadku niech Bóg [jeśli istnieje, jest osobą i cokolwiek go to obchodzi] nie ma do mnie pretensji, że sam jest tak mało przekonujący.

Św. Tomasz z Akwinu nieraz wykazuje, że Bóg jest bytem prostym, wiecznym i samoistnym.
Summa teologiczna: http://www.corpusthomisticum.org/sth3061.html
Streszczenie teologii: http://www.corpusthomisticum.org/ott101.html (liber I, caput I-CLXXXIV)
Polecam również inne dzieła


Zasada nieoznaczności Heisenberga wskazuje na indeterminizm w świecie i podważa główne założenie wielu ateistów.

"Jestem, Który Jestem" wydaje się wskazywać m.in. właśnie na samoistność. W takim rozumieniu człowiek mógłby powiedzieć jedynie "jestem, który zaistniałem".

Nie wiem o co chodzi.



Belkotu nie rozumiem.
Wszechmoc oznacza mozliwoc zrobienia wszytkiego.



A co to ma do ateimu?

Przepraszam, ale z faktu, że św. Tomasz coś twierdzi, nie wynika jeszcze, że tak jest.

No właśnie, a co to do cholery ma wspólnego z ateizmem? Jestem ateistą, znam całą masę ateistów i jakoś nikt jako podstawy swojego ateizmu nie podaje fałszywości zasady nieoznaczoności albo istnienia determinizmu.

To poczytaj sobie troche o fizyce kwantowej to zobaczysz co ma piernik do wiatraka. Jakbyś była fizykiem kwantowym to byś wiedziała że działanie świata na poziomie mikro jest nieracjonalne. Teoria kwarków na poziomie mikro może mieć wiele wspólnego z Bogiem. Myśleniem racjonalnym nie da się zrozumieć do końca czegoś co jest nieracjonalne.

Ciąg dalszy wywodu "wiem, ale nie powiem".
Na podstawowym poziomie fizykę kwantową miałam i to "trochę" wiem (przynajmniej kiedyś wiedziałam ) I jakoś nie zauważyłam, żeby ta dziedzina nauki miała cokolwiek wspólnego z Bogiem. Jeżeli nie nakreślisz chociaż w skrócie o co Ci chodzi, dalsza rozmowa nie ma chyba sensu. Na razie odnoszę wrażenie, że sam nie wiesz o co Ci dokładnie chodzi i o czym mówisz, tym bardziej, że twierdzisz, że świat mikro jest nieracjonalny! Świat mikro jest jak najbardziej racjonalny, co nie znaczy, że obowiązują w nim takie same zasady jak w makro świecie! Świat mikro i makro po prostu nie są analogiczne pod względem obowiązujących praw. Ale nie ma to nic wspólnego z istnieniem, czy nieistnieniem Boga.