Ja bym się zastanowił w jakim wypadku w warunakch misji typu iracka można otrzymać rozkaz zabicia wroga i gdzie tu problem biorąc pod uwagę wiare katolicką?

Ale co rozumiesz przez przyzwoitość? Zabicie człowieka może wzbudzić żal, ale jeśli ktoś sprzela do Ciebie to bronisz nie tylko siebie. Jeśli ktoś podkłada bombę i nie myśli o zwykłych ludziach to cóż to zaprzyzwoitośc która zakazuje żołnierzom powstrzymać zamachowaca?

Myślę, że nie potrafiłabym zabić w obronie własnej, rodziny, kogokolwiek. A gdybym musiała to zrobić, to- jak wspomniałam wyżej- sumienie nie dałoby mi spokoju do końca życia. Przecież nie nam oceniać, czyje życie jest więcej warte.

Nie mogę poprzeć Twojego stanowiska. To nie jest kwestia oceniania życia, wydawania wyroków. Pytanie tak naprawde zasadza się na katolicką nauke, która mówi jasno że obrona powinna być współmierna do ataku, czyli zabić można jedynie gdy tylko to może powstrzymać napastnika. Nasi żołnierze pojechali tam aby zaprowadzić porządek i dopóki celowo nie robią nikomu krzywdy, czy wychochodzą poza to za co dostają żołd, nie robią nic złego, a w tej sytuacji w jakiej jesteśmy są pomocni, bo jak już pisałem, tak nie ma my i oni czyli jasno wytyczone kto jest nasz a kto wróg, ale my, czy siły stabilizacyjne, oraz grupy ich walczących ze sobą i sliłami stabilizacyjnymi. To nie Polska że stanowimy w miare etniczną całość, poza mniejszościami.

Cóż, to naturalne że każdy ma inny system wartości. Dla mnie dla zabójstwa nie ma usprawiedliwień.

Tutaj jednak jesteśmy na granicy kwestii czym jest zabicie kogoś, a tym jak to wygląda w nauce Katolickiej. A mowa jest tylko i wyłącznie o zabiciu kogoś, kto jest agresorem, napastnikiem, kto sam naraża się na utrate życia, nie mówimy wogóle o niewinnych ludziach, bo tutaj sprawa jest jasna. To nie jest też kwestia innego systemu wartości, bo jeden nie zabije, a inny zrobi to. W pierwszym wypadku zachowa się biernie wobec zabójstwa, w drugim czynnie, aby temu zabójstwu się przecistwawić. Bierność wobec zła też jest zła.

A z twojego punktu widzenia, lepiej jechać jako najemnik do Iraku, czy lepiej zająć się czym innym?

Według mnie troche żle stawiasz pytanie. Dla mnie to kwestia czystego realizmu. Rozumiem przez to że jeśli ktoś jest żołnierzem i ma szanse zarobić jadąc do Iraku, a zarazem przecież nie ma zamaiaru robić tam nikomu niewinnemu nic złego to nie widze przeciwskazań. W końcu jest żołnierzem, z tego też żyje i stawianie sprawy że alob pojedzie albo może się zając czymś innym jest tutaj troche chybione. Może jechać, albo zostać tutaj. To już wybór żołnierza, czy zaryzykuje, czy zostanie tutaj.