Według poniższej definicji:
.

Jeśli przepisałbym twój życiorys prozą to również możnaby go nazwać bajką ,gdyż spełnia on wszelkie parametry bajki.Tzn bohaterem jest człowiek ,pisany byłby prozą , znalazłyby się na pewno w nim elementy żarobliwe choć nie wszystkie bajki tego wymagają. Morał pewnie też by się znalazł, choć znowu nie wszystkie bajki go posiadają ,gdyż według definicji może on się tam znaleźć ,czyli nie musi. Dziecko co wieczór wołałoby :Tato przeczytaj mi bajkę o Ibrisolu! , więc ja siadałbym i czytał.

Wiec w czym problem?
A jeśli chodzi o szczęście Ateisty to mogę powiedzieć iż wynikać ono może również z bajek ,o których tak często mówią i które są ich głownym argumentem w poważnej dyskusji , co sprawia że rozmowa z nimi jest dziecinnie prosta.

Jesteś żałosny Sewerynie, nikt z ateistów podchodzących poważnie do sprawy nie poda ci bezsensownych argumentów. Być może takie podejście do ciebie przez ateistów wynika z tego, że sam jesteś niepoważny, wręcz żałosny. Nie da się z tobą dyskutować na poziomie. Nie rozumiesz metafor, symboliki i gadasz głupoty. Drwisz z rozmówcy, który w przeciwieństwie do ciebie ma rację. Upierasz się przy swoim nie podając żadnych argumentów, które mogą być uznane za poważne. Dyskutować na tym forum jestem w stanie z wieloma wierzącymi użytkownikami - z tobą nie i sprawia mi to problem, kiedy próbuję.

Odnośnie tematu:
Szczęście ateisty, a szczęście wierzącego - według mnie nie ma żadnych zależności. Tu chodzi o człowieka.
Ateista np. cieszy się, gdy ktoś go pochwali, cieszę się, gdy coś mu się uda itp. Wierzący może się z tego nie cieszyć. Może go prawie nic nie cieszyć. Czy ktoś wierzy, czy nie - nie ma to żadnego wpływu na jego radość.

Prześledź wątek.Niestety temat bajek przywołują "racjonalni" Ateiści ,więc faktycznie masz rację ,że nie podchodzą poważnie do sprawy . Sam widzisz jak słabe i nieracjonalne są ich argumenty. Ja odpowiadam na ich posty ,skoro niema o czym z nimi rozmawiać ,rozmawiam tak jak z dzieckiem o bajkach.

Asienkko
Zastanów się jak człowiek nie wierzący, lecz myślący obiektywnie racjonalnie i uczciwie podaj choć jeden przykład mojego rzekomego chamstwa.

A jeśli nie potrafisz dostrzec racjonalnego sensu uczciwości, to przynajmniej szanuj swoje przykazanie: "nie będziesz dawał fałszywego świadectwa przeciwko bliźniemu swemu".

Ja co prawda pochodzę od małpy, ale Ty jako wierząca nie możesz w to wierzyć i musisz taktować mnie jak bliźniego

Gdy jestem.