To długi list ale mówi nam Chrześcijanom....o naszym GENESIS

A+

WOŁANIE

Pan Jezus powiedział w Ewangelii Jana 6:63: „Słowa, które ja Wam rzekłem duchem są i życiem..”

W Biblijnej Księdze rodzaju jest mowa o „dwóch liniach” biegnących przez całe Pismo święte, obie mają początek w trzecim rozdziale księgi rodzaju w ogrodzie Eden.
Te dwie linie wiążą się z dwoma drzewami, o których mowa w trzecim rozdziale księgi Genesis – rodzaju. Drzewem poznania dobra i zła i drzewem życia. Drzewo życia symbolizuje Boga w Chrystusie jako życie. Drzewo poznania dobra i zła, które wiedzie do śmierci jest symbolem szatana. Te dwa drzewa przedstawiają dwie zasady, dwa sposoby, w jaki ludzie postępują. Pierwszy sposób, czyli „ linia drzewa życia” albo po prostu „linia życia” polega na tym, że żyjemy w swoim duchu Jedynym Bogiem. Drugi „sposób”, druga „linia”- „drzewo poznania dobra i zła” albo inaczej po prostu „linia” poznania polega na tym, że prowadzimy życie po swojemu, zgodnie z tym, co wydaje się nam dobre i złe. Ślady tych dwóch linii rozsiane są po całym Piśmie świętym. Począwszy od Księgi Rodzaju a skończywszy na ostatnich rozdziałach Biblii. Możemy zaobserwować rozmaite przykłady postępowania według jednej z tych dwóch zasad. Możemy przeczytać tam o tych, którzy postępowali zgodnie z zasadą życia, kroczyli po „linii życia. Byli to między innymi Abel, Noe, Abraham, Izaak, Jakub, Gedeon, starotestamentowi prorocy jak Izajasz czy Daniel. A później w Nowym testamencie Pan Jezus, Apostołowie… linię tę wieńczy NOWA Jeruzalem. Historia odnotowuje niestety dużo więcej przykładów, które reprezentują „linię poznania”. Dlaczego? Ponieważ większość postaci, które opisuje Biblia postępowała właśnie według tej zasady. Począwszy od Kaina, który odrzucił boży sposób odkupienia i wynalazł WŁASNY. Kontynuował tę linię Nemrod, wraz z Tymi, którzy budowali wierzę Babel, później Nadab i Abichu, Korach, źli Królowie i inni buntownicy w Izraelu. Następnie w Nowym testamencie kroczyli po niej Faryzeusze a nawet uczniowie Pana Jezusa, wtedy, kiedy postępowali według swojego „JA”. Później na tej linii znaleźli się odszczepieńcy w Kościele. To ci, którzy szerzyli niewłaściwe nauczanie w księdze Objawienia świętego Jana, a na końcu tej linii poznania dobra i zła stoi ANTYCHRYST.
Zarówno w Piśmie świętym jak i w historii ludzkości widzimy „dwie linie”. „Linię życia i linię poznania”. Te dwie „kategorie dzielą się nie na tych, którzy postępują źle lub dobrze, lecz na tych, którzy kroczą po „linii życia” albo po „ linii poznania”. Nie na tych, którzy są ŻYDAMI z urodzenia, ale na tych, którzy postępują jak ŻYDZI. (Apokalipsa 3:9).

„Przechodzimy teraz do drzewa poznania dobra i zła. Poznanie, o którym tutaj mowa to nie tylko poznanie zła, lecz przede wszystkim poznanie dobra. Niezależnie od tego czy jest to poznanie dobra czy jest to poznanie zła, dopóki jest to poznanie nie należy ono do drzewa życia, tylko do drzewa poznania. Szatan jest podstępny, drzewo poznania, więc nie symbolizuje go bezpośrednio, lecz symbolizuje wszystko to, co nie jest Bogiem. Nawet różne dobre rzeczy, biblijne rzeczy i tak zwane sprawy duchowe. Dopóki dana rzecz jest oddzielna od Boga, to bez względu na to czy jest ona dobra czy zła posłuży się nią szatan.
Szatan kryje się za wszystkim, co jest oddzielne od Boga. Może się posłużyć nawet Biblią. Jak zobaczymy później szatan używał nadanego przez Boga Prawa, jako drzewa poznania. Nawet tego, czego doświadczyliście z Chrystusa, tego wspaniałego spotkania z Chrystusem, którego doświadczacie w swoich zgromadzeniach - kościołach szatan może użyć jako drzewa poznania. Być może wczorajszego wieczora bardzo żywo się modliliście, bo byliście poddani Panu Jezusowi, była to tak wspaniała modlitwa, że nigdy jej nie zapomnicie, a po tygodniu modlicie się dokładnie tak samo. Słowo w słowo. Słowo w słowo.
Za pierwszym razem było to „drzewo życia” a za drugim drzewo poznania. Widzicie? Nawet wspaniałej modlitwy można użyć jako „drzewa poznania”. Wszystko, co robimy w zależności od Pana Jezusa, jest owocem drzewa życia. Wszystko to, co jest powtarzaniem tego, co kiedyś opierało się na życiu natychmiast staje się, czym? DRZEWEM POZNANIA.
Dlatego nawet Biblia może być dwoma drzewami. Jeżeli polegamy na Panu, gdy używamy Ducha i przychodzimy do Pisma świętego by dotknąć słowa, pismo jest wtedy dla nas drzewem życia, jeżeli używamy tylko umysłu, by badać literę tej księgi, KOPAĆ w niej, otrzymujemy drzewo poznania. Pan Jezus powiedział Żydom w ewangelii Jana 5:39, „Badacie Pisma.. Ale nie przychodzicie do mnie bym dał Wam życie”.

Nie róbcie nigdy z Biblii drzewa poznania, zawsze pozostawiajcie ją w „drzewie życia”

Sedno leży w tym, czy zależymy od Pana czy też się od niego uniezależniamy. Jeżeli jesteśmy niezależni od Pana Jezusa, to wszystko, co robimy, wszystko, co mamy jest drzewem poznania.
Jeśli od niego zależymy wszystko jest „drzewem życia”

PS.
Zaintrygowała mnie myśl, że wszystko, nawet to, co dobre i co wiąże się z religią może należeć do drzewa poznania. Skąd możemy wiedzieć czy znajdujemy się na linii życia czy na linii poznania?
To, co dobre a nawet to, co religijne może podlegać „drzewu Poznania”. Może to być coś dobrego, może się wydawać czymś właściwym, lecz w rzeczywistości nie mieć źródła w Bogu. Jak możemy rozpoznać czy znajdujemy się na linii życia, czy na linii „ drzewa poznania”? Nowy testament, w liście do Rzymian, pokazuje, że rozpoznanie takie nie jest czymś teoretycznym, powiedziałbym, że dokonuje się to za pomocą odczucia czy też smaku, jaki mamy w swoim duchu. Apostoł Paweł powiedział, że umysł skierowany na ciało, to śmierć a umysł skierowany na ducha to życie.
Widzimy, więc, że w naszym wnętrzu znajduje się pewien wskaźnik, i nie chodzi tu o zwykłą ludzką psychologię, lecz o coś, co wynika z przepływu Boskiego życia w naszym odrodzonym duchu. To sprawia, że możemy odczuć czy jesteśmy jeszcze „duchowo żywi czy martwi”.
Postaram się to zilustrować:
Załóżmy, że mamy przed sobą dwa identyczne pojemniki. W jednym jest cukier a w drugim sól. Gdybyśmy chcieli wzrokowo ustalić zawartość tych pojemników, trudno było by nam się dowiedzieć, w którym jest cukier a w którym sól, ale gdybyśmy zbadali ich zawartość językiem, od razu byśmy wiedzieli, co jest, czym. Komuś, kto nie zna objawienia Nowego Testamentu, kto nie doświadczał i nie doświadcza Chrystusa jako życia, trudno było by wyjaśnić, na czym polega odczucie „życia i śmierci”. Może mu to się wydawać tajemnicze i nie jasne a jednak istnieje coś takiego jak wewnętrzne poznanie i odczucie życia. Jeżeli na przykład o własnych siłach zrobimy coś dobrego i pod wpływem wewnętrznego odczucia życia poczujemy słabość i smutek, pustkę bądź przygnębienie, czy też niepokój, jest to odczucie ŚMIERCI, które pokazuje, że dobro, którego dokonaliśmy ma źródło w „drzewie Poznania”. Lecz jeśli trzymamy się drzewa życia będziemy mieli odczucie życia – pokoju, pogody ducha, wewnętrznego „zaopatrzenia” – szczęścia, jasności i radości. Są one wewnętrznymi pochodzącymi od Boskiego życia w naszym, które potwierdzają ze kroczymy po linii „drzewa życia”.

Gdy Adam stał przed tymi dwoma drzewami to było to tak jakby stal przed Bogiem i szatanem. Powstał „trójkąt”, którego wierzchołkami byli Człowiek, Bóg, szatan. W zmagania między Bogiem i szatanem „zamieszany” jest teraz człowiek. To czy wybierze Boga czy szatana zależy teraz tylko i wyłącznie od człowieka. Czy wiecie, że dziś ten trójkąt znajduje się dzisiaj w nas?
W ogrodzie szatan był na zewnątrz Adama, ale dziś jest w naszym upadłym ciele w nas. Bóg także w ogrodzie był na zewnątrz Adama, ale dziś jest w naszym duchu. W skutek upadku człowieka szatan znajduje się w ludzkim ciele. To jest drzewo poznania, a dzięki temu, że uwierzyliśmy w Jezusa Bóg wszedł do naszego ducha. To jest drzewo życia.
Oba te drzewa w ogrodzie znajdowały się na zewnątrz człowieka, lecz dzisiaj sytuacja wygląda tak, że oba te drzewa są w nas. Jedno jest w upadłym ciele, drugie w duchu. W siódmym rozdziale listu do Rzymian Ap. Paweł napisał: „ we mnie to znaczy w moim ciele nie mieszka nic dobrego..” Grzech.
Czym jest „grzech”?
Grzech to po prostu grzeszna natura szatana.
Skoro, więc w naszym upadłym ciele jest grzech, oznacza to, że w naszym upadłym ciele „znajduje się szatan”. List do Rzymian 7.
A w rozdziale 8 wierszu 16, czytamy: „Duch Boży z naszym duchem..” Werset ten dowodzi, ze dziś Bóg jest w nas. Jak widzimy dziś każdy prawdziwy Chrześcijanin jest miniaturą ogrodu Eden. Nasz umysł reprezentuje nas samych, grzech zaś w upadłym ciele reprezentuje szatana, a Duch w naszym duchu reprezentuje Boga. „Znów mamy trzy stronnictwa, znów jest w nas trójkąt”
CODZIENNIE, CODZIENNIE. ALBO JEMY Z DRZEWA POZNANIA ALBO Z DRZEWA ŻYCIA.

PS.

Myślę, że dobrze było by się tu przyjrzeć tej bardzo interesującej scenie, w której uczestniczą trzy strony. Bóg, Człowiek i szatan. Początkowo scena ta rozegrała się w ogrodzie Eden, lecz obecnie przeniosła się do wnętrza człowieka. O co tutaj chodzi?
W trzecim rozdziale księgo rodzaju widzimy trzy strony, Boga ludzkość i szatana, który ucieleśnił się w postaci węża. Człowiek znajduje się pomiędzy Bogiem, którego symbolizuje drzewo życia a szatanem, który jest tu obecny w postaci węża, lecz także symbolizuje go drzewo. Drzewo poznania dobra i zła. Kiedy mówimy, że ta trójstronna sytuacja przeniosła się do naszego wnętrza, mamy na myśli to, że tak naprawdę do istoty naszego wnętrza dostały się oba te drzewa,. Jak to się stało?
Jesteśmy jedną z części tego trójkąta po prostu przez to, że jesteśmy ludźmi. Mamy w sobie realne, stworzone ludzkie życie. Kiedy człowiek zgrzeszył przez to, że jadł to, co było zakazane, okazał nie tylko nie posłuszeństwo, lecz wpuścił także do swojego wnętrza niegodziwą naturę szatana, która stała się w nim Grzechem.
W ten sposób dostało się do nas drzewo poznania, które symbolizuje życie i naturę szatana. Ściśle rzecz ujmując, tylko Ci, którzy osobiście przyjęli Chrystusa do swojej istoty mogą znaleźć się w tym trój stronnym położeniu, bo mają w sobie także drugie drzewo, drzewo życia, które symbolizuje Jedynego Boga jako życie. Kiedy uwierzyliśmy osobiście w Pana Jezusa, nawróciliśmy się, wyznaliśmy swoje grzechy, wezwaliśmy jego imienia, przyjęliśmy go, przyjęliśmy życie wieczne, czyli to życie, którego symbolem jest drzewo życia. Teraz ten symboliczny trójkąt rzeczywiście znajduje się w nas w pełni. Zdawał sobie z tego sprawę Ap. Paweł, kiedy mówił o tym w swoim liście w ósmym rozdziale listu do Rzymian, rozdziale, który ukazuje położenie, w jakim znalazł się każdy Chrześcijanin. Dzisiaj możemy zwrócić swój umysł, czyli siebie samych w jednym z dwóch kierunków. Nasz umysł może być skierowany na ciało, albo na ducha. Duch, o którym tutaj mowa to duch zespolony. Odrodzony ludzki duch, w którym mieszka Duch Boży.
W upadłym grzesznym ciele znajduje się drzewo poznania. W odrodzonym ludzkim duchu jest drzewo życia. A my znajdujemy się pośrodku. W którą stronę teraz pójdziemy? Co wybierzemy, na co skierujemy swój umysł? Jak będziemy żyć i postępować? Czy według ciała? Ale to będzie oznaczać, że postępujemy po linii poznania, czy według Ducha, a będzie to oznaczać, że postępować będziemy po linii życia.

Zasadę obu tych drzew widać w całej Biblii. Wszystko, co w Biblii jest negatywne pochodzi z linii drzewa poznania. Wszystko, co pozytywne z linii drzewa życia.
Po pierwsze szatan nakłonił człowieka do zjedzenia z drzewa poznania. Człowiek upadł. Potem potomek upadłego człowieka, Kain ani trochę nie polegał na Bogu. Polegał wyłącznie na poznaniu. Tak, więc w czwartym rozdziale księgi rodzaju ludzkość stworzyła pierwszą kulturę, która za czasów Noego rozwinęła się w zepsuty wewnętrzny świat. Nastąpił, więc potop, który był sądem nad tamtą ziemią. Noe został zbawiony, lecz niestety potomkowie Noego dali początek ludziom, którzy nadal nie polegała na Bogu. Nadal byli od Boga niezależni. W rezultacie powstała druga ludzka kultura. (Miasto Jerycho też).
Gdzie to miało miejsce? W Babel
Następnie z tych upadłych ludzi Bóg powołał – wywołał Abrahama. Widzimy, więc dwie linie. Linia życia zaczęła się od Adama. Adam upadł, ale został tez odkupiony. Za pośrednictwem Abla, Henocha, Noego, linia ta dotarła do Abrahama. Linia ta płynie również poprzez Izaaka i Jozuego wielu izraelitów. A w nowym testamencie mamy to samo. Widzimy wręcz, że choć niektóre rzeczy takie jak Stary Testament i prawo, należały do linii życia, traktowanie prawa jako wiedzy przez ludzi religijnych sprawiło, iż prawo znalazło się na linii poznania. Gdy więc przyszedł Pan Jezus, Faryzeusze i przywódcy żydowscy należeli już do linii poznania. Tylko Pan Jezus – tylko on sam był na linii życia. A potem jego uczniowie.
Po dniu Pięćdziesiątnicy, tylu ludzi, wszyscy oni przeszli na linię życia. Istniała, więc wówczas religia żydowska i Kościół, lecz niedługo potem kościół uległ degradacji. Na czym to polegało? Na odejściu. Na odstąpieniu od żywego Chrystusa i zastąpieniu Go martwym poznaniem litery Biblii. Ci pośród Chrześcijan, którzy są zwycięzcami, nigdy nie przechodzą z linii życia na linię poznania, lecz trwają na linii życia. Trzymają się jej wiernie aż do końca.
Linia życia prowadzi do Nowej Jeruzalem. Natomiast wielki Babilon, (Jerycho) i wszystko, co nie należy do Boga w pewnym sensie będzie ostatecznym uwieńczeniem śmierci. Wszystko to zostanie wrzucone do jeziora ognistego. Jezioro ogniste, będzie ostatecznym zwięnczeniem linii poznania – Alleluja…. Odwrotnością jeziora ognia jest miasto wody. Jezioro jest jeziorem ognistym – ostatecznym uwieńczeniem linii poznania a miasto jest miastem wody – ostatecznym spełnieniem linii życia.

PS. Myślę, że zgodzimy się, że w tym, co usłyszeliśmy pobrzmiewała poważna nuta. Obie te linie biegną przez całe Pismo święte i obie osiągają ostateczną kulminację. Tak rzeczywiście jest i mówią o tym trzy ostatnie rozdziały księgi Objawienia. Dwie linie wywodzące się od dwóch drzew mają dwie kulminacje. Pierwsze źródło i zasada to drzewo poznania dobra i zła. Z tego źródła zgodnie z tą zasadą pochodzi linia poznania. Poznania dobra i zła. W świetle tego, co mówi Pismo święte linia ta nie będzie trwała wiecznie. Linia poznania i wszystko, co się z nią wiąże osiągnie swój koniec- jezioro ogniste – drugą śmierć. Jedno z przysłów w starym testamencie mówi, ze jest droga, która może wydawać się człowiekowi słuszna, lecz w końcu prowadzi do śmierci. Zgodnie z zasadą poznania wynikiem tego, co we własnych oczach uznajemy za słuszne jest śmierć. Linia poznania kończy się w jeziorze ognistym, w drugiej śmierci, lecz dzięki niech będą Bogu za Jego wielkie zbawienie, które przyprowadza nas do drugiego drzewa. Do samego Boga, który jest życiem i do „drugiej linii”, linii życia a także do chwalebnego zwieńczenia tej linii. Do miasta życia NOWEJ JERUZALEM.
Biblia, kończy się wspaniałym objawieniem – „Nowym Jeruzalem”, która jest budowlą Boga z ludźmi, zstępującą z nieba.
Co widzimy w tym mieście?
Drzewo życia… rośnie tam drzewo życia i płynie rzeka wody życia. Jezioro ogniste nazwane jest śmiercią – druga śmiercią natomiast Nowa Jeruzalem to miasto życia, miasto drzewa życia i miasto rzeki wody życia. Mamy, więc dwa drzewa, dwie linie, dwa przeznaczenia, które stają się dwiema ostatecznymi kulminacjami. Każdy, kto kiedykolwiek żył lub będzie żył, będzie kroczyć po jednej z tych dwóch linii i zakończy swą wędrówkę w jednym z tych dwóch miejsc. Chwała Bogu za jego miłosierdzie, ze wybawia nas od linii poznania i przenosi nas na linie życia. Wiemy, dokąd zmierzamy? Do miasta życia, miasta Boga – Nowej Jeruzalem- gdzie cieszyć się będziemy Jedynym Bogiem, który „jest drzewem życia i rzeką wody życia na wieki”.
Chwała Bogu!

AMEN.