Dziwi mnie stanowisko niektórych osób wciąż powtarzających "a Jezus w Biblii coś robił/nie robił", "a Biblia mówi, że", "tylko Biblia".
Przecież Jezus opisany w Biblii nie jest sympatykiem literalnego trzymania się "świętych tekstów", a nawet jest rzekłbym przeciwnikiem takiego podejścia.

W dodatku Biblia nie została podarowana osobiście przez Jezusa w prezencie swoim wyznawcom, tylko została skompilowana na przestrzeni kilku wieków z różnych dostępnych ksiąg i zapisków, a o tym czy te teksty powinny się znaleźć w kanonie czy nie decydowali ludzie.
Także idąc ludzkim śladem - jak wiadomo literalne podejście do Biblii jest szkolnym błędem, a mniej lub bardziej popularnych kluczy interpretacyjnych do Biblii wymyślono tysiące - przecież interpretacja to ludzka a nie boska rzecz bez względu na to czy przyjmujemy czyjąś interpretację z szacunku i zaufania dla wyższej ludzkiej wykładni - papieża, Lutra, teologów, większościowego zdania jakiegoś zboru, itd, czy z zaufania do własnej wykładni.
W każdym z tych przypadków to czemu okazujemy najwyższy szacunek i zaufanie to jest ni mniej ni więcej tylko i wyłącznie własne zdanie - ja uważam, że mam rację lub przyjmuję za własną rację poglądy innych ludzi w sprawie Biblii.

Gdzie tu jest zaufanie i oddanie się Bogu?
Przecież Biblia nie jest Bogiem, a Jezus nie twierdził, że święte teksty są potrzebne do zbawienia, więc czemu ma służyć to zapatrzenie w Biblię?
Czy nie jest to w pewien sposób praktyka bałwochwalcza - bo zamiast czcić Boga żywego zaczyna się czcić zapiski z pewnej świętej księgi?

Pozdrawiam

I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte...