św. Faustyna (1905 - 1938)

28 I [1938]. Dziś powiedział mi Pan: Zapisz, córko moja, te słowa: Wszystkim duszom, które uwielbiać będą to moje miłosierdzie i szerzyć jego cześć, zachęcając inne dusze do ufności w moje miłosierdzie, dusze te w godzinę śmierci nie doznają przerażenia. Miłosierdzie moje osłoni je w tej ostatniej walce....[Dz. 1540]

św. Augustyn († 430)

"A więc wzywamy was, bracia: uwielbiajcie Boga! Do tego właśnie zachęcamy się wzajemnie, gdy śpiewamy: Alleluja. Chwalmy Boga, mówisz twojemu bratu, a on to samo mówi do ciebie. Ta wzajemna zachęta już sama przez się przynosi to, do czego zachęca. Ale chwalcie Boga z całego serca, niech wielbią Boga nie tylko wasz język i głos, ale także wasze sumienie, wasze życie i wasze czyny.

Oto wielbimy Boga teraz, zebrani w świątyni, ale potem, gdy każdy wraca do siebie, to jakby zaprzestał Go wielbić. Otóż niech nie zaprzestaje żyć dobrze, i niech zawsze chwali Boga. Bo zaprzestajesz Go wielbić wtedy, gdy się oddalasz od prawości i tego, co się Bogu podoba. I przeciwnie, jeśli czynisz to, co sprawiedliwe, to nawet wtedy, gdy język twój milczy, życiem swoim głośno wołasz, Bóg zaś skłania się ku twojemu sercu. Jak bowiem uszy nasze są nastawione na nasze głosy, tak uszy Boga na nasze myśli." Komentarz do Ps 148

św. Teresa od Jezusa (1515 - 1582)

"Pan nie chce zmuszać woli naszej, więc przyjmuje, co Mu damy, ale całkowicie nam siebie nie odda, dopóki my całkowicie nie oddamy się Jemu. Jest to rzecz pewna i dlatego tak często wam ją przypominam. I to pewna, że Pan nie zdziała w duszy waszej wszystkiego, co działać chce, jeśli jej w zupełności, bez podziału nie posiada." Droga doskonałości 28, 12

św. Piotr z Alkantary (1499 – 1562)

"Pomocna jest także pamięć o tym, że podczas modlitwy, jeszcze bardziej aniżeli gdzie indziej, u naszego boku znajduje się Anioł Stróż, gdyż ma on nam pomóc i zanieść nasze modlitwy do Nieba oraz bronić nas przed nieprzyjacielem."

św. Josemaría Escrivá de Balaguer (1902-1975)

"W godzinie próby zwróć się do Anioła Stróża, a on obroni cię przed szatanem i podsunie ci święte natchnienia."

"Naucz się z wyprzedzeniem dziękować Aniołom Stróżom..., by w ten sposób jeszcze bardziej ich zobowiązywać."

św. Jan Maria Vianney (1786 - 1859)

"Czy wiecie jaka jest pierwsza pokusa diabła wobec osoby, która zaczęła lepiej służyc Bogu? Jest to wzgląd na innych ludzi." Kazanie o pokusach

bł. Maria Angela Truszkowska (1825 - 1899)

"Prosiłam Pana, aby sam mi powiedział, co mam uważać za największą łaskę. I przyszło mi na myśl, że Najświętszy Sakrament jest największą łaską, bo w nim jest Dawca wszelkiej łaski. On jest źródłem, z którego wszystkie łaski wypływają."

św. Jan Chryzostom († 407)

"Potrzeba każe nam modlić sie za siebie samych, a miłość braterska każe modlić się za innych. Bogu jest milsza modlitwa inspirowana miłością aniżeli modlitwa motywowana potrzebą." Catena aurea

św. Jan Maria Vianney (1786 - 1859)

"Kapłaństwo jest miłością Najświętszego Serca Jezusowego"

"Kapłan winien być zawsze gotów odpowiedzieć potrzebom dusz"

"Jeśli kapłan, widząc znieważanie Boga i ginące dusze, milczy - biada mu! Jeśli nie chce się potępić, winien w razie jakiegoś nieporządku w swej parafii podeptać wzgląd ludzki i obawę, że będzie wzgardzony czy znienawidzony"

"Sekret mój niezwykle łatwo pojąć. Zawiera się bowiem w tych niewielu słowach: wszystko darować, sobie zaś niczego nie zatrzymywać"

św. Augustyn († 430)

Chcesz mieć radość wieczną złącz się z Tym, który jest wieczny.

św. Hieronim († 420)

Radość duszy jest zdolna uśmierzyć także ból ciała. Jeżeli do bólu ciała dodamy również smutek wewnętrzny, choroba się pogłębi.

św. Cyprian z Kartaginy († 258 )

"Pracujmy tylko nad tym, abyśmy mogli być pszenicą, i kiedy zacznie się zwozić pszenicę do spichrzów Pana, abyśmy uzyskali owoc naszego dzieła i pracy. Powiada Apostoł: W wielkim domu znajdują się naczynia nie tylko złote i srebrne, ale również drewniane i gliniane; jedne otoczone czcią, inne wzgardą (2 Tm 2,20). Przyłóżmy się do tego i w miarę możności pracujmy nad tym, abyśmy byli naczyniem złotym lub srebrnym. Jednemu tylko Panu wolno rozbić naczynia gliniane, bo Jemu przekazano żelazną rózgę". List 54

św. Grzegorz Wielki († 604)

"Ludzie sobie bliscy wzajemnie się podtrzymują i dzięki temu wznosi się budowla miłości (...). Kiedy więc nie staram się znosić twojego charakteru i kiedy ty nie próbujesz znosić mojego, jakże między nami może powstać gmach miłości, skoro wzajemna miłość nie jednoczy nas w cierpliwości? Jak powiedzieliśmy, w budowli każda cegła podtrzymuje inną i jest podtrzymywana." Homilie o proroku Ezechielu

św. Maksym z Turynu († ok. 467)

"Według naszego zwyczaju, miejsce na tronie dzieli się z tym, kto po dokonaniu wielkiego czynu wraca jako zwycięzca i zasługuje na honorowe miejsce. Tak też i człowiek Jezus Chrystus, po tym jak pokonał przez swą mękę diabła i otworzył swym zmartwychwstaniem królestwo podziemne, przybywa jako zwycięzca do nieba po wypełnieniu powierzonego Mu zadania i słyszy zaproszenie Boga Ojca: 'Siądź po mojej prawicy'. Nie powinniśmy się dziwić, że od Ojca wychodzi ta propozycja dzielenia tronu z Synem, który ze swej natury jest współistotny Ojcu. [...] Syn zasiada po prawicy, ponieważ — jak mówi Ewangelia — po prawej stronie staną owce, po lewej zaś kozły. Trzeba więc, aby pierwszy Baranek zajął miejsce owiec, a Głowa niepokalana już zawczasu objęła miejsce przeznaczone dla niepokalanej owczarni, która pójdzie za Nim" (40, 2; Scriptores circa Ambrosium, IV, Mediolan-Rzym 1991, s. 195).

Mój ulubiony jest taki:

"Pan mój i Bóg mój" - św. Tomasz Apostoł.

I bardzo chętnie łączę go z:

"Jak Tomasz, na otwartej nie patrzę ślad rany, lecz Bogiem uznaję Cię mym zbawco kochany" - św. Tomasz z Akwinu: Hymn: Adoro Te

św. Paweł od Krzyża (1694 - 1775)

„Módlcie się dniem i nocą o nawrócenie dusz – zwłaszcza za te, które odeszły najdalej od Boga.”

św. o. Pio (1887 - 1968)

[Wiedzcie, że] próby, którym Bóg was poddaje i będzie poddawał, są znakami szczególnego umiłowania was przez Boga i perłami dla duszy. Moje drogie, minie zima i nadejdzie nie kończąca się wiosna, tym bardziej ubogacona pięknem, im większe były burze ( CE, s. 27).

Niech cię nie przerażają pokusy! One są tylko próbą dla duszy, którą Bóg chce sprawdzić, kiedy widzi w niej siły potrzebne do prowadzenia walki, aby nałożyć jej własnymi rękami wieniec zwycięstwa. Dotychczas twe życie było życiem dziecka. Teraz Pan chce cię traktować jak osobę dorosłą. A ponieważ próby życia dojrzałego są o wiele większe niż życia dziecięcego, oto przyczyna, dla której na początku czujesz się zagubiona. A jednak dusza odzyska spokój i ty odzyskasz swój pokój nie przyjdzie on za późno! Miej jeszcze nieco cierpliwości. Wszystko dobrze się ułoży dla ciebie (Epist. III, s. 626).