To jest nierealne. Niby jak?

"Kościół cały czas mówi o śmierci" - nieprawda.
Chrześcijaństwo głosi radośc zmartwychwstania...śmierć jest tylko naturalnym procesem przejścia i tu głosi chrzescijaństwo.
Od zarania ludzkości nie istniała cywilizacja, religia, która nie mówiłaby o śmierci - naturalnym elemencie życia ludzkiego.
Gdyby chrzećcijaństwo unikało tematu śmierci byłoby przez to sztuczną, wydumaną ideologią.
A ja zawsze pytam płaczacych nad losem biednych, głodnych ofiar kataklizmów - co osobiście robicie aby zmienić ich los? - bo lamenty na forum nie są żadnym remedium.
Pretensje, kalumnie kierowane do Boga też nie ulżą ich losowi.

Snafu, Ty wiesz lepiej oczywiście. Jakby inaczej.

Z tym kochającym Bogiem to jedna wielka ściema. Przynajmniej tak mi sie zdaje. Ja sie nie mam za wyrocznię jak niektórzy bezczelni i butni ludzie.
I nie będę pisał w stylu ze Tobie sie zdaje a ja znam Prawdę. Do d.. z taką dyskusją.

Często muszę patrzeć na cierpienia członka mojej rodziny i mam dość bezsilności i chrzanienie o miłosiernym Bogu, który czeka nie wiem na co. Żeby to jeszcze cierpiał jakiś wielki grzesznik.

Nikt nie chce cierpienia, ale cierpienie w życiu doczesnym nie trwa wiecznie.
Nikt nadto nie zaleca aby nie szukać różnych środków dla ulżenia w cierpieniu.
Trudno wyrokować, że cierpienie jest karą, zadośćuczynieniem za grzechy.

Nagłą śmierć nazywasz niespokojnym "eliminowaniem jak wściekłych lisów", powolne cierpienie też Cię oburza - to co Cię zadowoli?....życie wieczne?....będzie, tylko w innym ciele i innym wymiarze

Nagła to jeszcze nie najgorsza. Gorzej jak sie umiera z głodu bo cię nikt nie wydobył spod zawalonego budynku.

A obiecanki to obiecanki.

Nie rozumiem zarzutu. Ludzie spokojnie oczekujący na śmierć byli i są, po prostu istnieją i można to sprawdzić. I Twoje przekonanie, że ból i spokój się wykluczają nie sprawi, że oni nagle znikną.



Prawda jest taka, że my wierzymy. To jest nasze przekonanie, które uważamy za prawdziwe. I właśnie ta wiara pomaga nam w takich sytuacjach. Wiem to z własnego doświadczenia.

Jeśli Ty nie wierzysz i nic Cię do tego nie przekonuje to nic na to nie poradzę. Ty masz swoje przekonanie i toważyszące mu emocje i ja tak samo. Nie widzę między nami różnicy.

Poza tym, że Ty uważasz, że masz prawo do swoich przekonań, natomiast jeśli inni wyrażają swoje to chrzanią, są bezczelni i butni.

Napewno gorzej
A czy to tylko "obiecanki cacanki" żadnym sposobem nie unikniesz przekonania się osobiście.

Wszystko co istnieje we wszechświecie jest „wewnętrznie” ze sobą powiązane i działa na zasadzie naczyń połączonych (czyli nic innego jak fizyka).
Każde nasze działanie, myśl lub emocja (uczucie) to pewien rodzaj energii (zresztą wszystko co istnieje daje sprowadzić się do takiego lub innego rodzaju energii).
Używając jakiejkolwiek energii powodujemy (bezwzględnie) pewne skutki na zasadzie akcja – reakcja, czyli także fizyka.
A co ma wspólnego z tym miłość? Bo miłość to nie tylko takie sobie uczucie ale przede wszystkim pewien subtelny rodzaj energii, a więc miłość to nie tylko chemia w mózgu, ale coś znacznie więcej.
Jeśli tej energii miłości skumuluje się dostatecznie dużo to może wpływać także na materię fizyczną, oczywiście my dostrzegamy jedynie już sam skutek (pewne zdarzenie) natomiast sama przyczyna zadziałała na wyższym poziomie, na poziomie energii

Kataklizmy to nie pomysł Boga, On jedynie powołał pewne prawa (moce) do istnienia a to co my z nimi później wyprawiamy to już nasza sprawa a nie Boga, możemy ich używać do niszczenia samych siebie albo do budowania raju na Ziemi.
Jeśli ktoś pragnie się wyniszczać to Bóg nie może mu tego zabronić, taka wolna wola, ale skutki błędnych decyzji także musi ponosić sam. Zresztą od wieków jesteśmy ostrzegani w różnoraki sposób przez byty duchowe, (zawsze kochaj, bo nienawiść cię zniszczy itp. przestrogi).
Tylko, że człowiek zawsze wie lepiej, apotem dziwi się, że spotykają go nieszczęścia a, że nie może powiązać swoich błędnych decyzji z fizycznymi skutkami to najczęściej obwinia Boga za bezduszność, albo twierdzi że nie ma Boga bo gdyby był to by zapobiegł tym wszystkim katastrofom

Kataklizmy były zanim człowiek pojawił się na Ziemi.
Nie łącz swoich wierzeń z fizyką bo to nie ma nic wspólnego.

Liczymy na to, że uda nam się powrócić. Mamy taką możliwość (takie zbiorowe przebaczenie).

Religie nie są od wymyślania, masz ludzi za głupców?

Owszem katastrofy były i będą zawsze, tylko co to za katastrofy skoro nie miały komu szkodzić, no pewnie chyba tym dinozaurom. O katastrofach mówimy w tedy gdy dotyka istoty rozumne. Gdy jeszcze nie było nikogo na ziemi to można raczej mówić o procesach naturalnych a nie katastrofach, no bo niby kogo miały dotyczyć. Zresztą te procesy były konieczne bo kształtowały wówczas młodą jeszcze planetę (górotwory).
Procesy naturalne jakie zachodzą w przyrodzie będą zawsze, to świadczy o tym, że planeta żyje, oddycha (w odróżnieniu np.: od takiego Marsa czy Księżyca). Natomiast intensywność ich i to czy będą niszczyć nas i nasz dobytek to już zależy w dużej mierze od nas samych.
Jeśli będziemy chronić naszą planetę to ona także zadba o nas.

A skąd wiesz, że nie ma to nic wspólnego z fizyką? Myślisz, że prawa kończą się na tych fizycznych, dotyczących samej materii? Istnieją jeszcze prawa wewnętrzne „metafizyczne” które właśnie rządzą tymi energiami o których pisałem wcześniej i są nadrzędne w stosunku do tych pierwszych.