Witam wszystkich, mam problem… chciałbym się wyspowiadać, ale nie mogę ponieważ wstydzę się swoich grzechów. Czy jest może jakiś ksiądz z Warszawy, który powiedziałby mi jak mam się z tym uporać. Czas mija a mi jest coraz ciężej

Jak już księża się wypowiedzą (o ile zauważyłem to na forum są tylko dwie siostry zakonne ) to dorzucę coś od siebie, bo przyznam, że też nieziemsko się denerwuję przed każdą spowiedzią . Jeśli mieszkasz w Warszawie to już teraz udzielę małej wskazówki, która brzmi: "Freta 10" .

Witam!Sama kiedyś miałam podobny problem ze spowiedzią i wogóle ze mszą św.W tamtym czasie byłam już w taki dołku psychicznym,że wyraźnie czułam ataki Złego...Pomogła mi Adoracja Najświętszego Sakramentu w czasie rekolekcji.Patrząc na monstrancję poczułam wyraźne wezwanie Boga do sakramentu pokuty i pojednania.Pierwszy raz w czasie spowiedzi łzy płynęły mi po policzkach.Wychodząc z kościoła było mi dużo lżej na duchu...Mieszkam w Legnicy a rzecz wydarzyła się przy klasztorze oo.Franciszkanów.

Jesteś świadom własnych grzechów,a to znaczy że nie szukasz usprawiedliwienia dla nich.Bóg czeka na Ciebie z otwartymi ramionami!Nie bój się wyznać swoich grzechów przed kapłanem bo przez nich przemawia Chrystus.Kapłani też grzeszą i spowiedź dla nich jest też momentami stresująca.Pomódl się do Ducha Św.który da Ci siłę,a będzie łatwiej.Pokój i Dobro!

czy jeśli zataiłem grzech na spowiedzi bardzo dawno a od tego czasu już go wyznałem kilka razy nie mówiąc jednak nic o zatajeniu to czy teraz muszę powiedzieć? pytam, bo jakoś wcześniej nie zdawałem sobie z tego sprawy...
Z góry dzięki za szybką odpowiedź

W przezwyciężeniu lęku przed spowiedzią pomaga mi spowiedź poza konfesjonałem.
Już nie odczuwa się wtedy napięcia i strachu, że czegoś się zapomni gdy szepta się w ciemnym konfesjonale, ale spowiadając się w pokoju w cztery oczy spokojniej zaczyna się wypowiadać grzechy, łatwiej jest powiedzieć o swych wątpliwościach, trudnościach, obawach, pytaniach dotyczących spowiedzi, sumienia.
Spowiedź bardziej jest wtedy spotkaniem osób a nie wyklepaniem formułek.

O ile się orientuję, to trzeba wyznać jedynie grzechy śmiertelne

P.S. Tak samo z zatajeniem- zatajenie grzechu powszedniego nie czyni spowiedzi nieważną i nic nie trzeba powtarzać. Trudno mówić o zatajeniu w przypadku grzechu, którego nie ma w ogóle obowiązku wyznawać.
- A nie wiemy, o jakim grzechu myśli Stacho- powszednim czy śmiertelnym.

Chyba najlepiej, jak powie na spowiedzi, że kiedyś zataił taki grzech i dostosuje się do decyzji spowiednika, który mu powie, czy konieczna, czy też nie spowiedź od ostatniej spowiedzi świętokradzkiej.

O ile mi wiadomo, należy także wyznawać te grzechy powszednie, do których jesteśmy " przywiązani ".

Dla rozwiania wątpliwości:
Kodeks Prawa Kanonicznego:


Jest to zalecenie, nie nakaz. Można, ponieważ i one mogą w konsekwencji prowadzić do grzechów śmiertelnych, ale nie jest to obowiązkiem.

Pozwolę sobie wrócić do sedna sprawy, bo wydaje mi się, że nieco umknęło...

Zacznę od zdania baranka z czasów, gdy moderowała ten dział: bardzo proszę nie mylić Forum z konfesjonałem. To są dwie zupełnie odrębne rzeczywistości. Niektórych spraw na forum nie tylko rozstrzygnąć się nie da, ale nawet nie należy.

Nie należy po pierwsze dlatego, że ocena na podstawie postu wielokrotnie bywa zbyt zgrubna, po drugie dlatego, że odpowiedź czytają też inne osoby, które mogą ją zrozumieć i wykorzystać zupełnie niezgodnie z naszymi intencjami. Dlatego - moim zdaniem - lepiej jest czasem niepotrzebnie odesłać człowieka do konfesjonału niż ryzykować, że w wyniku naszej odpowiedzi będzie żył w grzechu ciężkim czy świętokradztwie.

Tyle tytułem wstępu. A w kontekście zadanego pytania:

Nie ma obowiązku wyznawania grzechów powszednich (choć jest to zalecane i jest to ze wszech miar słuszne). Jak napisała baranek:


Stąd - nawet jeśli nie zostało wprost napisane, że mowa o grzechu ciężkim, to za pomocą słowa "zatajenie" zostało to jednak bardzo mocno zasugerowane.

Wiemy jeszcze jedno: ów grzech był później kilkakrotnie wyznawany, jednak bez informacji o zatajeniu. Można to zrozumieć na dwa sposoby:

1) człowiek o skrupulatnym sumieniu kilkakrotnie już do sprawy wracał, ale nie mówił, że zataił - przyznam, że jakoś trudno mi sobie to wyobrazić, choć może mam zbyt słabą wyobraźnię.

2) człowiek powraca do tego rodzaju grzechu, w związku z czym kilkakrotnie to już wyznawał, ale niejako późniejsze epizody, lub w taki sposób, że było to tak traktowane.

Jeśli ktoś powie "kłamałem" i nie doda "zataiłem to wcześniej" to rozumie się to jako wyznanie grzechu popełnionego od ostatniej spowiedzi. Tymczasem ktoś mógłby uznać, że wyznał sprawę, choć kłamstwo popełniał kilka spowiedzi wstecz, a teraz nie [przykład jest z księżyca i absurdalny, ale chodzi o zasadę].

Innymi słowy: niezależnie od wagi grzechu ja nie widzę innej dobrej rady, jaką można człowiekowi dać w warunkach forum (czyli z całym opisanym wcześniej obciążeniem) niż odesłać go do konfesjonału. Jeśli zataił grzech ciężki, spowiedź jest jedynym rozwiązaniem poważnego problemu. Jeśli w sposób mylący użył słowa "zataiłem", to spowiednik sprawę naprostuje. Jeśli jest skrupulatem, to - mam nadzieję - trafi na księdza, który mu pomoże formować sumienie we właściwy sposób.

Jeśli do tego konfesjonału nie dojdzie, bo uzna, że nie musiał, ryzykujemy bardzo dużą szkodę. A trzeba wziąć pod uwagę to co pisałam na początku: ten temat może przeczytać i zawartymi w nim radami się kierować nie tylko osoba, która zadała pytanie.

Ech, elaborat mi wyszedł...