Szczęść Boże, wszystkim.
Ostatnio na portalu Wiara.pl Przeczytałem stwierdzenie, że: przed ślubem grzeszna są zachowania wyowłujące podniecenie seksualne.
Takie stwierdzenia mogą rozbić wiele młodych par, ponieważ niektórym trudno jest nie czyć podniecenia seksualnego pod czas np. przytulania się, lub całowania. Oczywiście na pewno grzechem jest, jeżeli robi się to TYLKO z potrzeby erotycznej. Osobom, które mają wątpliwości, co do tego, że podniecenia bać się NIE należy polecam tą stronę:
http://www.szansaspotkania.net/index.php?pageid=10662

Szczególnie polecam część pt.:"Miejsce seksualności w relacji przedmałżeńskiej"

O dwóch skrajniościach.

Oraz "Pytanie o granice bliskości", gdze pisze wyraźnie "Nie należy bać się podniecenia seksualnego".

Jest to piękna strona promująca katolicki punkt widzenia na małżeństwo i różne zachowania seksualne, BEZ FUNDAMENTALIZMU!.

Ale w tym stwierdzeniu ja nie widzę żądnej herezji... może co najwyżej brak dodatku "celowe wywoływanie tejże przyjemności i podniecenia" jest grzechem (poza małżeństwem).

Stawiając taki zarzut może warto podać link, żeby czytelnicy mogli poznać kontekst tej wypowiedzi....

Tu jest linki:

http://zapytaj.wiara.pl/?grupa=8&art=1183976497&dzi=0

I jeszcze raz do wspomnianej strony:
http://www.szansaspotkania.net/index.php?pageid=10662

Twój problem to inna wersja znanego pytania "czy pocałunek jest grzechem"... Gdybyś zajrzał na inną stronę niż szansaspotkania zauważyłbyś, że nie jest jednoznaczna. Mieści w sobie bardzo różne zachowania. Od niewinnych pierwszych pocałunków, które wywołują uczicie przyjemności, choc akurat niekoniecznie seksualnej, po petting. W całej sprawie chodzi o to, zeby umiec w narzeczeńśtwie zachować czystość. Dokładniej - trzeba się jej nauczyć. Tak zreszta napisano w tekście na szansiespotkania.

Zacytuję: "Drugą skrajnością, która także ma negatywne skutki, jest próba zaprzeczenia swoim potrzebom cielesnym. W takim przypadku młodzi ludzie boją się własnej seksualności, uważając poruszenia cielesne za grzeszne i niemoralne. Nierzadko takiemu podejściu towarzyszy silna, lecz niewłaściwie rozumiana motywacja religijna i moralna. Pojawia się podejście asekuracyjne mające na celu uniknięcie za wszelką cenę podniecenia seksualnego. Wszelkie sytuacje bliskości traktuje się tu jako zagrożenie. Dochodzi do lękowego analizowania własnych czynów – „czy już zgrzeszyliśmy, czy jeszcze nie?” Prawdziwym powodem takiego postępowania nie jest jednak pragnienie czystej miłości, ale poczucie winy i lęk, które nie sprzyjają harmonijnemu przeżywaniu więzi".

Jak widać z powyższego w odpowiedziedzi o to, czy pocałunek jest grzechem ważne też jest też komu się odpowiada. Dla ludzio zdrowo przeżywajacych swoją płciowość powiedzenie: "można, byle pocałunek nie wywoływał podniecenia seksualnego" jest wezwaniem do rozsądku, kontrolowania swoich zachowań, nie pozwalania sobie na zbyt wiele. Dla ludzi "lękowo rozpatrujących swoją płciowość" może to być przyczyna udręki. Ale przecież nie można zakładać, ze każdy pytający, czy pocałunek jest grzechem ma kłopoty z "lękowym analizowaniem swoich czynów". Nie kazdy przecież ma kłopoty w stylu - to też z serwisu Zapytaj - "czy jak patrzę na twarz kobiety i czuję coś w rodzaju podniecenia seksualnego, to czy to jest grzech".

Słowem: zanim się zacznie oskarżac kogoś o fundamentalizm warto pomyśleć, co naprawdę napisał

W innej odpowiedźi na portalu Wiara.pl pisze, że każde zachowanie WZBUDZAJĄCE podniecenie seksualne przed ślubem jest grzechem, np. przytulanie się itd.
Ja z resztą nigdy sie nie całowałem z dziewczyną, co nie zmienia faktu, że pocałunek - wyraz uczucia miłości grzechem nie jest.

Spytaj spowiednika (skoro nie wierzysz odpowiedziom w zapytaj wiara.pl) o wątpliwościach w tej kwestii, a odpowiedź sprowadza się do jednego - wszelkie działania mające na celu rozbudzenie seksualne są grzechem (mowa o przypadkach młodych , ktorzy nie zawarli jeszcze związek małżeński)

A dla porównania przykładowe sformułowania z rachunku sumienia:


http://www.spowiedz.pl/rach9.htm

Gdy w necie natyka się na pozornie sprzeczne informacje (jak zapytaj wiara.pl oraz szansa spotkania) oraz dostaje mętliku z opinii wyrażanych przez różnych ludzi na forum to kwestia kształtowania sumienia zawarta w propozycjach rachunkach sumienia (które zawsze takie były) oraz opinii spowiednika w tej kwestii jest jasna.
Be sensu jest zmienianie rachunków w sumienia dla rozluźnienia obyczajów, i to co zawsze było grzechem, nagle przestaje nim być ze względu na czyjeś zachcianki.

Tylko, że podniecenie seksualne to coś innego niż pożądliwość!!!
Ksiądz Jerzy Olszówka, na pewnej stronie katolickiej (nie była to "szansa spotkania") pisze to:
"Pan Bóg mówi: Nie pożądaj! Pożądanie oznacza gwałtowną postać ludzkiego pragnienia, oznacza chęć zawłaszczenia, posiadania drugiej osoby jako przedmiotu zaspokojenia własnych żądz zmysłowych z pominięciem szacunku dla tej osoby, z pominięciem Bożych praw. Mówiąc: Nie pożądaj. Pan Bóg nie mówi: "Nie odczuwaj żadnego zmysłowego pragnienia". Nie pożądaj znaczy: nie pozwól, aby te pragnienia zapanowały nad tobą, aby kierowały twoim postępowaniem - to ty masz nad nimi panować!"

Ty mylisz pojęcia, pożądliwość NIE równa się podniecenie seksualne!!!
Powtarzam: podniecenie jest złe tylko kiedy chodzi o nie I TYLKO O NIE.

Wiecie co powiem tak. Brak jakiejkolwiek intymności i ignorowanie czy niedopuszczanie do siebie miłości - Eros jest bardzo niebezpieczne dla małżeństw. okres narzeczeństwa służyc ma poznawaniu siebie zarówno duchowo jak i cieleśnie. Coś się z nami niedobrego dzieje, że z 6 przykazania robimy jedyne. Pocałunek czy pieszczoty nie są złe i są jak najbardziej na miejscu. trzeba tylko ustalić sobie odpowiednią granicę co możemy a co nie. To bardzo pomaga w tym, aby nie iść na całość. Szczególnie u młodych ludzi.