ladysherlockian, mówisz, że nie chodzisz tak często jak powinnaś, żeby nie robić im przykrości. Strasznie to dziwnie brzmi. Czyli byłoby im przykro, jeśli byś poszła? Może właśnie spróbuj pójść i w razie czego po prostu odpowiedz, że potrzebowałaś, że czułaś taką potrzebę duchową. Przecież inni nie powinni wmawiać nam, że nie powinniśmy za często chodzić do spowiedzi, bo to nasze sumienie (i wiedza) określa i ocenia czy powinniśmy. Nie może komuś być przykro, że ktoś inny chodzi w miarę regularnie do spowiedzi. Co ma ktoś do czyjegoś sumienia?

Nie chcę Cię buntować, ale poza przekonywaniem, po prostu bym szedł do spowiedzi jak bym czuł taką potrzebę i bardzo łagodnie to wytłumaczył rodzicom (jakby tego wymagali), w stylu: "czułam taką osobistą, duchową potrzebę, więc poszłam", albo "moje sumienie mi tak podpowiedziało". No ale oczywiście Ty wiesz lepiej co będzie dobre w Twoim przypadku - żeby nie wyszło jeszcze gorzej niż jest.