Na pewno ? Powiedzmy, że ja np. nie wierzę w realne istnienie Boga ( tzn. w to, że On naprawdę w jakiś sposób jest ), ale uznaję, że ludzie, by móc normalnie funkcjonować, potrzebują mieć ( jako, powiedzmy, " postulat rozumu " ) takie właśnie ostateczne odniesienie we wszystkim co robią, w związku z czym kwestia realnego istnienia Boga nie ma już znaczenia - nie jest istotne to, czy Bóg " rzeczywiście " jest, istotne jest to, do czego idea Boga jest nam potrzebna. I ja właśnie, w tym przykładzie, uważam, że idea Boga jest nam ( także mi ) potrzebna, i to w takiej postaci, jaką głosi Kościół katolicki. O ile wiem, pod koniec życia podobną postawę prezentował Stanisław Brzozowski - twierdził, że choć idea Boga istniejącego transcendentnie jest dla niego nie do przyjęcia, to jednak uważa się za katolika, bowiem katolicyzm jest dla niego najwyższym stopniem duchowego rozwoju ludzkości. Więc jak - był katolikiem czy ateistą ? A można też zapytać mocniej - wierzył w Boga czy nie ? Sławomir Sierakowski napisał kiedyś w Dzienniku, że jest wierzący, choć wie, że Boga nie ma ! Wiarę w Boga porównał do wiary np. w lepszą przyszłość - jest to zatem wiara w coś, co nie istnieje, ale co funkcjonuje jako stały postulat, umożliwiający np. wyznaczanie sobie celów w życiu. Więc jak - jest ateistą czy nie ? Drodzy ateiści, życie naprawdę nie jest takie proste, jak sobie wyobrażacie.

To jest bardzo proste. Wierzysz w Boga - jesteś wyznawcą teizmu (lub innych wariantów), nie wierzysz - jesteś ateistą. Rozumiem, że wierzący lubią kombinować (to nie ma być obraza, a wniosek z obserwacji na forum), ale nie przesadzajmy.

To, że ktoś uważa, że wielu ludziom potrzebna jest wiara w Boga jako podpora psychiczna, nie wierząc samemu, nie jest niczym nowym - i nie czyni z tego kogoś wyznawcy teizmu - to jest tylko wniosek z kategorii bardzo podstawowej psychologii. Ja też tak uważam, będąc niewierzącym - i nie czyni to ze mnie wierzącego. I nazywanie Brzozowskiego czy Sierakowsiego wierzącymi, jeśli wyznawali takie, a nie inne poglądy, to po prostu bzdura!

Powiem więcej - jest to jeden z zarzutów części ateistów (często przerysowany) - na słabość rozumu wierzących - że niby nie potrafią myśleć samodzielnie i potrzebują "nadzoru" - czyli wiary w Boga. Co ciekawe, ten nadzór, mimo, że fikcyjny, często jest skuteczny (ostatnio w GW nawet jakieś wyniki badań były wspomniane).

Wiosna się zbliża, więc czas sprzyja przesadzaniu

Teoria faktycznie jest prosta. W praktyce problem polega na znalezieniu kryterium, które pozwoli jednoznacznie odwzorować zbiór wszystkich ludzi (w przybliżeniu ciągły) na zbiór dwuelementowy {teista, ateista}.

Domyślam się, że Twoje "wierzysz w Boga -> jesteś teistą" miałoby polegać na samozadeklarowaniu się badanego? Wówczas jednak musimy sobie zdawać sprawę z faktu, iż jest to kryterium bardzo subiektywne... Gdyby podobnie dokonać podziału ludzi na wysokich i niskich, to zapewne mielibyśmy wiele elementów zbioru "niscy", którzy wzrostem przewyższaliby wiele elementów zbioru "wysocy". Do tego dochodzi problem z ludźmi, którzy nie chcieliby/ nie potrafiliby się zadeklarować...

Dla ateisty wszystko jest proste, i właściwie w ogóle nie trzeba myśleć. To jasne. Niestety, rzeczywistość jest nieco inna. I było juz o tym wiele dyskusji na forum, zwłaszcza ta dotycząca pojęcia " ateizmu ". W jakiego Boga nie wierzysz ? Bo ja też mogę wymienić mnóstwo idei Boga, w które nie wierzę, co zapewne czyni mnie ateistą. Transcendentnego ? Proszę bardzo, są wyznawcy np. panteizmu, którzy nie wierzą w Boga transcendentnego. Kto tu coś komplikuje ? To Wy wszystko banalizujecie, i dlatego właśnie ciężko Wam cokolwiek zrozumieć.



Ale niekoniecznie musi to być wiara w to, że Bóg " istnieje " ! Żaden wierzący nie jest w stanie odpowiedzieć na pytanie, w jakim właściwie konkretnie sensie Bóg " istnieje ". Przecież nie można go dotknąć ani pokazać - prawda ? Więc jak On " istnieje " ? I co właściwie oznacza to, że ktoś wierzy, że On " istnieje " ? Co ma na myśli, kiedy tak mówi ? Że istnieje, ponieważ realnie działa w jego życiu ? W takim razie Bóg jak najbardziej istnieje dla milionów ludzi, a ateizm nie ma sensu - bo nie ma sensu wmawianie mi, że Bóg, który realnie w moim życiu działa, nie istnieje. Może w Twoim nie działa, Twoja sprawa - ale w moim tak, więc co Ty mi tu chrzanisz ? I wiele, wiele jeszcze innych problemów się z tym wiąże. Niestety, ateiści nie lubia o tym dyskutować, z prostego powodu - to rozbija im ich prosty i jasno sprecyzowany światopogląd, oparty na opozycji wobec " wierzących ". Dlatego właśnie dla ateisty ta kwestia nie może być niejasna, a jeżeli wierzący twierdzą inaczej, to " kombinują " ( i, rzecz jasna, atakują ateizm, wprowadzając niepotrzebne wątpliwości ).

Oj, niekoniecznie (na ile rozumiem). Zbiór ludzi byłby raczej dyskretny, natomiast skala oceny ciągła [-ateista.....0.....teista+] lub [ateista(0)......0,5......teista(1)] (kierunek skali jest przypadkowy, teista wcale nie musi mieć plusa, chociaż rozpatrując obecność i nieobecność wiary tak wychodzi ).


No cóż, tak. Wiara jest kwestią subiektywną i osobistą, kto oprócz Ciebie może ocenić, w co wierzysz? Tylko, że ja nie wymagam żadnych deklaracji, a jedynie nieodwracania definicji. Człowiek niewierzący, który uważa, że wiara jest innym potrzebna (wiara, nie Bóg) - nie zmienia się od tego w wierzącego.


A tu już się gubię. Wzrost jest cechą mierzalną obiektywnie (przy ustalonym układzie pomiarowym), natomiast zaproponowany przez Ciebie podział jest "rozmyty". Proporcje elementów w obydwu grupach zależą od ustalenia położenia granicy - możemy użyć mediany i będzie sprawiedliwie .

Johnny99: litości! Nie wierzę w żadnego boga - uważam się za ateistę. Ty wierzysz w jakiegoś (nawet nieokreślonego) - to nie ma znaczenia, że nie wierzysz w innych. Wierzysz w jednego, Jedynego, to jesteś wierzący. Nie ważne, czy ten Bóg jest obserwowalny, czy działa, czy jest miłością - wierzysz w Boga, to jesteś wierzący. Ci, którzy wierzą w wielu, też są wierzący. To wynika ze znaczenia słowa wierzyć. Co tu jeszcze jest skomplikowane?

Albo wprowadzić 'logikę rozmytą' Lotfi Zadeha.

Wierzący to ktoś kto z Bogiem obcuje i wg przykazań Jego żyje i to we wszystkich sferach swojego zycia. Wiara to wewnętrzne przekonanie, przyjęcie Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela i tyle, albo aż tyle. Tzw. aleista wcale nie musi być kontra teista, może być tzw. konstruktywnym opozycjonistą. mam przyjaciela od prawie 20 lat, który jest zdeklarowanym ateistą, toczylismy w czasie studiów potyczki słowne, on jest dla mnie przykładem konstruktywnego opozycjonisty. Cenię go za to np., że przystępując do Sakramentu Małżeństwa skorzystał z formuły dla niewierzących. Mało kto tak robi, bo ludzie, choć niewierzący, to dla świętego spokoju (lub z innych pobudek?) zbieraja wszystkie kościelne papiery by mieć koniecznie "ślub kościelny". Oczywiście jego ateizm w trakcie gdy dzieci dorastaja jest trudny: one chodzą na religie, do kościoła, a on-nie. Ale np. w czasie kolędy zdarzyło sie, że przyszedł księżula wcześniej i mój kolega był sam w domu... i co? Wpuscił księdza, pogadał i sie nie pobili. Jest tez np. przeciwnikiem aborcji...

Jeśli skala oceny jest ciągła, to sprawa już nie jest taka prosta, bo ateista A1 z "wartością" 0,4(9) różni się bardzo niewiele od teisty T1 z "wartością" 0,50000001. Różnica między ateistą A1 a teistą T1 jest dużo mniejsza niż różnica między ateistą A2 o "wartości" bliskiej 0 czy teistą T2 o wartości bliskiej 1.



To nie odwracanie definicji tylko refleksja, czy można przyjąć, że człowiek który uważa się za wierzącego jest wierzący i odwrotnie. I właśnie fakt, że wiara jest kwestią subiektywną i osobistą sprawia, że sprawa nie jest taka prosta...



Chyba niejasno to opisałem, więc postaram się konkretniej. Jeśli oprzemy się na kryterium subiektywnym (samodeklaracji), to będziemy mieli w zbiorze ludzi "wysokich" N elementów niższych niż w zbiorze ludzi "niskich". Oczywiście, wzrost jest cechą mierzalną obiektywnie, dlatego też łatwo obiektywnie stwierdzić, że samodeklaracja prowadzi do opisanych zaburzeńm co właśnie chciałem wykazać

Masz rację, lepsza była jednak Twoja propozycja binarna.

Bo logika binarna jest cudownie prosta w świecie wartości binarnych

porażka
temat religijny sprowadzić do matematyki.

Widać rzeczywiście uzasadnionym jest by z tego przedmiotu była matura