_________________________________________________________

Podobna sytuacje mialem ja,urodzony w Polsce od mlodosci w Szwecji
gdy poprosilem Biskupa Szwecji (RzK) by skreslil mnie z listy wyznawcow,odmowil pisemnie twierdzac ze tylko via parafie w ktorej bylem ochrzczony i mase innych niedogodnosci ( milosnik "Martwe Dusze"?),skierowalem wiec sprawe via mojego adwokata do szwedzkiego sadu ,po 6ciu tygodniach przyszedl do mnie list polecony za potwierdzeniem odbioru od Biskupa Hubertus (von) Brandenburg´a z swiadectwem skreslenia mnie z listy wyznawcow Kosciola Rzymsko Katolickiego .

Moje motto: WIARA TAK ,Religia NIE!!!

Kościół w Szwecji musi przeżywać niezłą zapaść finansową skoro nie stać ich na dobrego adwokata

Kazdy zwiazek wyznaniowy musi przestrzegac
prawa,KK niejest "swieta krowa" !

Przecież tak to właśnie wygląda, nikt nie wie ani czy jakiś Bóg jest ani jaki jest, przyjmuje się tylko pewne wyobrażenia. Trudno odrzucić coś czego tak naprawdę nie znamy.

w zasadzie,nietylko z powodu instynktu samozachowawczego
nienalezy odrzucac czegokolwiek

wspolczesna nauka i dwaj noblisci udowodnili (?) ze kazda materia
posiada swoja energie , Brahmini wiedza to juz od tysiacleci
tzw.Indianie" od poczatku swej cywilizacji wierza w swiaty rownolegle
Jesus powiedzial : "krolestwo ojca mego jest nie z tego swiata" (sic)

zastanawiam sie jednak po co ta artystyczna oprawa,zloto i ceremonie
czy bez tego Bog nas nieuslyszy ? , ja zwierzam Mu sie na lonie naturu
siedzac pod drzewem albo podobne .., mnie to wystarcza , i nienarazam plebanow na pokuszenie - czczenie cielca zlotego ...

A co do głównego wątku.
Ujednolicili to, dobrze. Co prawda zrobili z tego małą szopkę, ale trudno, nie jest jeszcze tak źle.
Najgorsze, że księżą tak to strasznie utrudniają. Zamierzam w lato dokonać aktu apostazji i cieszę się, że wybudowali w rodzinnym mieście inny kościół, i przeniesiono mnie tam jako parafianina. Czemu? Przynajmniej nie będę się użerał (o ile na niego nie natrafię przy wydawaniu świadectwa chrztu) z gburowatym proboszczem poprzedniej parafii.

Spokojnie, spokojnie. JA wiem, ze Akt Apostazji, który trzeba wypełnić, i cała procedura, jest nieco poniżająca. W w naszej kochanej Polsce odwołanie do prokuratury nic nie da. Ale każdy Obywatel Polski jest także Obywatelem Unii Europejskiej. Tu tkwi nadzieja ludzi porzucających wiarę, bądź tych, którzy ochrzczeni zostali, a nie wierzą.
Oczywiście, nie każdemu będzie się chciało odwoływać do Trybunału Praw Człowieka w Hadze (w Hadze, tak?).

Poczekajmy. Społeczeństwo dojrzewa. Młodzi dorastają, starzy umierają. Kto nie chce, nie będzie swoich dzieci już chrzcił. To chyba najłatwiejsza droga, choć dużo dłuższa

Trudno oczekiwać od księdza, że będzie wniebowzięty z powodu czyjejś apostazji.

Nawet jeśli wniebowzięty nie bedzie to nie powinno to mieć wpływu na przebieg procedury. A sama procedura powinna być jak najprostsza.

Wybacz Johnny że komentuję Twój podpis w stopce ale jakiś czas nie było mnie na forum i dopiero go zauważyłem.

Nie sądziłem że "zakład Pascala" (czy jakieś wariacje na jego temat) jest czymś co uznajesz za argument na rzecz religii.
Nawet jeśli jakiś bóg istnieje to ryzykujesz że nie jest on Bogiem w którego Ty wierzysz.
A jesli nie istnieje to tracisz czas i energię na podtrzymywanie fikcji.

Cóż - " ryzyko " jest jeszcze większe w przypadku ateizmu.



Jeżeli zajmowanie się Bogiem jest stratą czasu, to wszystko jest stratą czasu. To Bóg nadaje sens - jeżeli Boga nie ma, nie ma sensu. Nie ma zatem sensu tracić czas i energię na cokolwiek. To wcale nie są jakieś wzniosłe akty strzeliste, jak by się mogło wydawać. W moim przekonaniu to po prostu twarda rzeczywistość. W tym sensie zawsze powtarzałem, że wierzący to ten, kto nie ma już żadnych złudzeń.

Sorry za offtop.

A najmniejsze w przypadku politeizmu!

Nie - politeizm to wiara w najróżniejszych bogów ( duchy, demony, strzygi, Bóg wie jeszcze co ), ale nie w Boga.

A co go to obchodzi? Po co mu w parafii jacyś plugawi ateiści i inni heretycy?




Zakład Pascala należy rozpatrzyć tak:
- są setki bogów, którzy mogą teoretycznie istnieć
- jest jedno życie które jest pewne; oraz drugie którego istnienie jest niepewne (a nawet dość wątpliwe); jeśli zdecyduję się wierzyć to teoretycznie zyskam to niepwene, ale stracę pół tego pewnego na modlitwy, rytułały, nakładane przez religię ograniczenia i tak dalej;
- to drugie, niepewne życie, jest tym bardziej nieprawdopodobne, że istnieją setki różnych wersji tego jak miałoby wyglądać
- logicznym wyborem jest niewiara, ponieważ wybieramy to życie, które istnieje na pewno i bierzemy na siebie ryzyko stracenia tego, którego istnienie jest wątpliwe




A po co ma mieć?
A jeśli ma - to nadali go ludzie.


Natomiast co do apostazji, której ten temat dotyczy. Słuchałem właśnie na YT dyskusji z radia TokFM Agnosiewicza z ks. Józefem Klochem, rzecznikiem episkopatu Polski. Ten pierwszy wkurza swoimi durnymi frazesami o "prawach człowieka" ustawach międzynarodowych (naprawdę argumentacja na poziomie dziesięciolatka). Ksiądz z kolei strzela głupimi frazesami na płaszczyźnie "apostazja to jest wielkie wydarzenie i powinno być wielce odprawione", "akt woli", "to zerwanie z Bogiem nie z kosciołem i dlatego jest takie ważne", normalnie trafił swój na swego.

Gdyby to kogoś interersowało:
http://www.youtube.com/watch?v=mQV2Luo_1g4

Aha. Umknął mi fakt że linkt do tej wiekopomnej debaty był już podany.