Możesz myśleć, że gigantyczne różnice w mentalności naszej i semickiej (pewnie nawet nie wiesz jakie są i jak wielkie), w czasie, kulturze, historii, języku nie mają znaczenia i je negować przy interpretacji. Możesz. Ale to nie będzie sensowne ani racjonalne.

skoro w NT mamy prawdziwy opis Boga, a w ST nieprawdziwy ze względu na brak dostatecznej wiedzy o Nim

Tylko że twierdzenie, że postępowanie Boga zależy od mentalności jego wyznawców

Nie podałem takiego twierdzenia. I nie wynika to z tego co napisałem. (mówiłem o opisie i poznaniu Boga)

Prawdą jest natomiast nie to, że ST wynika ze społeczeństwa, w którym powstał

nie ma tu sprzeczności, jest jedynie różnica w ilości wiedzy oraz w formie (sposobie), w której była przekazana.

gigantyczne różnice w mentalności naszej i semickiej

A rozbieżności pomiędzy Bogiem w ST i w chrześcijanstwie uzasadniałeś czym...?





Czy nie właśnie różnicą w mentalności?

Tym (m.in.) tłumaczyłem różnice w opisie Boga, a nie Jego czyny.

Witam.

Skoro nie wiecie kiedy narodził się Jezus, nie wiecie nawet na 100% czy się narodził to

skąd możecie wiedzieć jak był spisywany ST, jaki był cel, forma, itd

Polecam na początek "Repetytorium biblijne" - ks. Tomasz Jelonek. Temat ten jest tam omówiony w podstawowym (ale bogatym) zakresie.

Księga Wyjścia, Dekalog (20,1)



7 grzechów głównych:

1 pycha
2 chciwość
3 nieczystość
4 zazdrość
5 łakomstwo
6 gniew
7 lenistwo


czyżby Bóg miał/ma negatywną cechę w swojej doskonałości? czegoś się obawiał?

Jumik


Ile muszę przezytać repetytoriów aby zrozumieć Biblię ?:)
I skąd będę wiedział że o takie właśnie rozumowanie chodzi Bogu skoro Światkowie Jehowy twierdzą zupełnie coś innego?

Ile muszę przezytać repetytoriów aby zrozumieć Biblię ?:)

I ludzie nie znając łaciny czytali tą Biblie i rozumieli.

Nie czytali, bo była na indeksie, jak się nie mylę to papież Leon XIII tak zarządził.

Otóż w ciągu pierwszych szesnastu wieków historii Kościoła nie notujemy ani jednego wypadku ograniczania wiernym dostępu do Pisma Świętego. Jedynym dokumentem, o którym w związku z Pańskim pytaniem można by wspomnieć, jest list papieża Innocentego III z 12 lipca 1199 do mieszczan w Metz, zakazujący potajemnych spotkań biblijnych, które odbywały się w atmosferze zdecydowanie antykatolickiej. "Chociaż bowiem -- pisze Innocenty III -- pragnienie rozumienia Pisma Świętego oraz nawoływanie do jego studiowania nie zasługuje na naganę, ale raczej na pochwałę, w tym jednak wypadku słusznym jest skarcić tych ludzi, którzy zwołują takie tajne spotkania, uzurpują sobie urząd kaznodziejski, wyśmiewają nieuctwo księży oraz gardzą wspólnotą z tymi, co do nich nie przystali. Bóg przecież tak bardzo nienawidzi czynów ciemności, że rozkazał: Co wam mówię w ciemności, opowiadajcie w świetle". Pierwszym dokumentem kościelnym, w którym rzeczywiście ograniczono dostęp do Pisma Świętego, była konstytucja Piusa IV Dominici gregis rustodiae z 24 marca 1564. Zakazano w niej korzystać z niekatolickich wydań Pisma Świętego, zaś na korzystanie z katolickich przekładów na języki nowożytne wierni winni uzyskać zgodę proboszcza lub spowiednika. "Doświadczenie bowiem wykazało -- tłumaczy Pius IV -- że jeśli Biblia jest dostępna w języku ludowym wszystkim bez różnicy, powstaje stąd wskutek ludzkiej lekkomyślności więcej szkody niż pożytku". Dopiero Benedykt XIV, w konstytucji Sollicita ac provida z 9 lipca 1753, zniósł jakiekolwiek ograniczenia w korzystaniu z katolickich wydań Pisma Świętego. Dodajmy -- co jest bardzo ważne ze względu na powszechną niegdyś znajomość łaciny w warstwach oświeconych -- że nigdy nie ograniczano korzystania z Biblii w językach oryginalnych ani w przekładzie łacińskim. A swoją drogą jest rzeczą ciekawą, na ile wspomniane wyżej ograniczenie -- według litery prawa obowiązujące prawie dwa stulecia -- w praktyce było respektowane. Trzymam w ręku Nowy Testament w przekładzie ks. Wujka, wydany w roku 1593 (rzecz stosunkowo łatwo dostępna, gdyż w roku 1966 książkę tę reprintowano w dość wysokim nakładzie) i nie widzę we wstępie żadnego pouczenia o konieczności uzyskania zgody władzy duchownej na korzystanie z tej książki.