Witam serdecznie. Chciałabym Was zapytać czy ktoś z Was był kiedyś na rekolekcjach podczas których się milczy. Jakie są Wasze wrażenia i ewentualne wskazówki odnoście miejsc do których warto sie udać. Jak wygląda codzienna rozmowa z przewodnikiem duchowym? Czekam na Wasze refleksje

Te rekolekcje ciszy to pewnie Rekolekcje IGNACJAŃSKIE.
Gdzie się odbywają to różnie,możesz poszukać na stronach internetowych tam pisze czas data miejsce koszt i te rozne sprawy organizacyjne...

Ja nigdy na takich nie bylam,ale polecam,bo cisza jest bardzo cenna i takie rekolekcje napewno duzo daja sklaniaja do refleksji i odkrycia siebie w jakis sposob,takie zatrzymanie sie.. fajnie byloby kiedys cos takiego przezyc..

Co do rozmow .. polecam Ci poczytanie troche o kierownictwie duchowym

ja sama nie jestem na etapie kierownictwa i nie posiadam takowego kierownika,aczkolwiek wiele razy rozmawiam z roznymi osobami swieckimi czy duchowymi i zwykle sa to po prostu moje refleksje przemieszzane w rozmowie z osoba z ktora rozmawiam na temat spraw duchowych Boga mnie etc ...

Nie tylko w czasie rekolekcji ignacjańskich obowiązuje milczenie. Nie wiem jak w innych miejscach, ale tak jest też u salwatoriaaów (na wszystkich rodzajach rekolekcji i sesji, a nie tylko na ignacjańskich):
http://www.cfd.salwatorianie.pl/
http://www.cfdtrzebinia.sds.pl/

Karmelitańskie też sąw ciszy, ale może nie tak rygorystycznej jak u Ignacjanów gdzie jest cisza serca, mowy, wzroku, ciała. Polecam jednak takie w ciszy- obojętnie w jakiej formie, żeby oderwac się od rozmowy z człowiekiem i skupictylko na rozmowie z Bogiem. Sama brałam udział w rekolekcjach Ignacjańskich i jeżdzę na indywidualne Karmelitańskie.

"jest napisane" ( przepraszam że poprawiam, ale jestem przewrażliwina na punkcie tego słowa;)


Mój znajomy opowiadał że jak był na ośmiodniowych rekolekcjach w ciszy to po zakończeniu rekolekcji wszyscy rozmawiali ze sobą jakby się dobrze znali:).

Szczęśliwa....czym jest cisza wzroku?

cisza wzroku to po prostu kontrolowanie tego na co się patrzy, podczas rekolekcji Ignacjańskich nie patrzy się na innych uczestników, nie ,,strzela" się wzrokiem wokoło, bo łatwo o rozproszenia czy wybuchy śmiechu- to tylko tak brzmi groźnie, ale bardzo ułatwia i pomaga.

Mróweczko:-) tak na konferencjach mówili namJezuici o stopniach milczenia- to naprawdę przydatne:-) a co do wspomnianego wyżej znania się po takich rekolekcjach w milczeniu z innymi uczestnikami - to jest to prawda, cho się milczy, to potem gdy już mogliśmy rozmawiac między nami była taka więź jakbyśmy się znali od lat- to dowód na to, że cisza nie ogranicza a łączy.

Po raz pierwszy byłam na rekolekcjach w milczeniu w Szkole Modlitwy Słowem Bożym u Salwatorianów.
Cisza pozwoliła mi wejść do głębi serca, by przebywać z Bogiem i w sercu rozmawiać z Bogiem.
Rozmowy z kierownikiem duchowym pozwalały mi wypowiadać o tym co doświadczam w czasie modlitwy.

A np.w jakiej miejscowości są karmelitańskie rekolekcje i jak mniej więcej one wyglądają?to coś takiego jak ignacjańskie?

Kasia powiedz gdzie są te rekolekcje bo chętnie z Tobą na nie pójde!

Witam,
mam nadzieję, że spotkam tu osoby, które pogłębiaja swoją duchowość między innymi poprzez korzystanie z rekolekcji zamkniętych. Dwa lata temu, stojąc na rozdrożu swego życia, przypomniały mi się słowa przyjaciółki z Karwii...i wyruszyłam na fundament. Dziś, mogę powiedzieć, że Jezus dał mi nowe życie!
A jak było z Wami?
Serdecznie pozdrawiam.