jak się dzieją w ciągu dnia, to jest to choroba psychiczna. amen.

to rozmowa o tym z księdzem i ewentualna wizyta u egzorcysty na pewno nie zaszkodzi

Zwłaszcza, że pierwsze, co ma obowiązek zrobić ksiądz, to odesłać do lekarza. Skądinąd praktykujący egzorcyści krytykowali tak radykalne rozwiązanie - według nowych wytycznych nie można nawet pomyśleć o rozpoczęciu egzorcyzmu, jeżeli nie będzie absolutnej pewności, że nie mamy do czynienia z chorobą psychiczną, przy czym egzorcyści wyjaśniali, że pewność osiąga się dopiero po przeprowadzeniu tzw. egzorcyzmu wstępnego. Polega on np. na tym, że egzorcysta w myślach odmawia jakąś modlitwę, albo wchodzi do pomieszczenia z różańcem w kieszeni ( tak, by " klient " nie mógł tego zauważyć ), i czeka, czy dana osoba zareaguje. Jeżeli zareaguje, to można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że mamy do czynienia z opętaniem. Moim zdaniem jedno z drugim nie musi ze sobą kolidować.

I zgloś się laska do psychiatry a nie do księdza.

Paraliż też miałam- ale to wygląda nieco inaczej...

Przy paraliżu jesteś przebudzony, ale nie możesz poruszać żadna częścią ciała ani nawet mówić- niektórzy dodatkowo czuja czyjąś obecność albo parcie na klatkę piersiową...

Natomiast jak po prostu budzisz się i boisz się- to nie jest paraliż...



Zaś na pewno czy to strach czy paraliż- jest to o tyle dobre, że zbliża nas do Boga, bo jak Victoria napisała, nie interesowała się religią i nie przyszłaby tutaj gdyby nie te dziwne doznania...

@do wszystkich:

Święty Dominik wypędzając szatana z ciała opętanego, zapytał go:- Którego świętego w niebie boicie się najbardziej i który ma największą władzę nad wami tu na ziemi ?

Przez dłuższy czas szatan nie odpowiedział, aż wreszcie rzekł:-Najbardziej boimy się Matki Bożej. ona ma największą władzę nad nami i Jej należy się na ziemi cześć największa, gdyż jedna Jej modlitwa więcej znaczy niż modlitwy wszystkich świętych razem wziętych.

Jestem zmuszony wyznać- mówił dalej zły duch- że z tych ,którzy trwają w nabożeństwie od Maryi i różańca, żaden nie jest potępiony, bo i tym, którzy są w grzechu śmiertelnym, Maryja pozyskuje przed ich śmiercią łaskę szczerej skruchy.

Pamiętajmy o tym...

Cóż, jestem tu pierwszy raz. Myślę, ze nigdy nie weszłabym na tego typu stronę, bo wiara i religijność, ani mnie ziębi ani grzeje.. tzn, wierzę w Boga, ale raczej na tym się kończy.

Chciałabym się Was zapytać, czy spotkaliście się z czymś takim:

Ostatnio miewam okropne koszmary. To nie są koszmary typu, że jak się budzę, to myślę "uf, to tylko zły sen". Zawsze jest ten sam schemat. Wiem, ze śpię, wiem gdzie jestem. Jest ciemno. Widzę swój pokój, wiem mniej więcej w jakim jestem położeniu. I wtedy zaczyna się coś okropnego. zaczynam odczuwać czyjąś złą obecność. Boję się strasznie. Ale nie mogę się ruszyć, nie mogę wydać z siebie głosu. Scenariusze bywają różne, ale ich wspólnym mianownikiem jest to, że w końcu czuję, ze ten ktoś zaczyna mnie dotykać, dobierać się do mnie.. czuję jego dotyk. I wtedy jestem już tak niesamowicie przerażona, że udaje mi się wydać jęk. Budzę, się. Ale cały czas czuje się, jakby ktoś mnie przed chwilą dotykał.
jestem tym przerażona, boję się chodzić spać. Mieszkam sama, więc mój strach się nasila.

chciałam się was zapytać, czy to moze mieć coś wspólnego.. no wiecie.. z jakimiś duchami.. demonami.. Wiem, ze to brzmi jakbym była jakaś nawiedzona.. ale jestem już tym tak przerażona, ze nie wiem co myśleć.

Jeśli ktoś się z czymś takim spotkał, proszę o radę, co robić przed snem, żeby takie koszmary mnie nie nawiedzały

Dodam, ze jestem studentką, mam 24 lata. W życiu wiedzie mi się nie najlepiej. Chyba mam lekką depresję. Może to przez to??

Myślę, że Tobie za to zdecydowanie przydałby się ksiądz