To jest zbyt hermetyczne środowisko, by wprowadzić motywacyjny system wynagrodzeń. Stara szkoła dobrze sie trzyma, gdyby premiowano wyniki, to by nauczyciele za uczniów matury pisali. Za szerokie pole do popisu dla zaradnych.

O matko...wybaczcie, że "ożywiam" temat, ale (wybacz,Metanoia), większych głupot o pracy nauczycieli dawno nie słyszałam. Moje znajome studentki, które chcą zostać nauczycielkami, są obecnie na praktykach w szkołach. Nie są zatrudnione, mimo to wracają po lekcjach zmęczone do granic możliwości, a trzeba jeszcze sprawdzić (zależnie od przedmiotu) kartkówki, prace klasowe, tudzież prace stylistyczne (średnio godzina na jedną pracę stylistyczną), przygotować materiały na następny dzień, nauczyć się lekcji, potem, jak się jest już na stażu, też trzeba parę lat sporządzać konspekty lekcji, ciągle obmyślać, jakby trafić do ucznia...W trakcie pracy już są przecież rady pedagogiczne, spotkania z rodzicami (którzy potrafią naprawdę zdenerwować), itp. Dziwią mnie wypowiedzi ludzi, którzy jęczą, jak to łatwo być nauczycielem- skoro to taki cud, miód i orzeszki, to dlaczego się nie przekwalifikować? Oczywiście- powiedzmy to sobie wprost- są też nauczyciele, którzy zarówno uczniów, jak i swój zawód, mają (pardon) w głębokim poważaniu. Ale nie umniejszaj, proszę, nauczycielom - pasjonatom, którzy ciężko pracują z miłości do swojego zawodu.

Ja właśnie jestem na 3 roku filologii angielskiej i odbywam praktykę w gimnazjum. Trafiłem na sympatycznego opiekuna, a i z kontaktu z młodzieżą jestem zadowolony. W sumie mam 21 lat, więc nie dzieli mnie z nimi jakaś przepaść pokoleniowa. Podczas robienia magistra zamierzam uczyć w tejże szkole. Pomimo tego, że nie dotyczą mnie jeszcze sprawy biurokratyczne (a z tego co widzę, to rozwój zawodowy nauczyciela wymaga sporo papierków) zgodzę się z Uriah. Z pewnością nie jest to fizyczna praca w kamieniołomie, jednakże wymaga sporo wysiłku. Można nawet nazwać tę pracę rodzajem powołania, czy jak wskazano, miłości do zawodu.